Heb je nog vragen over de discussiegroep?
Stel ze dan hier. Alle vragen over het reilen en zeilen van de discussiegroepen kun je hier stellen. En met jou vraag (en de antwoorden die gegeven worden) kun je weer anderen helpen!
Als je een vraag wilt stellen, klik dan op ‘reageer’ onderaan dit eerste bericht. Wil je antwoord geven op een vraag, klik dan op ‘reageer’ onder die vraag. Zo komen de vragen dan steeds in het meest linkse niveau te staan. Wel zo overzichtelijk.
7 reacties
Goed dat je met deze vraag ervaringen van lotgenoten zoekt!
Je kunt deze vraag het beste stellen in een van de groepen "En hoe moet het nu met mijn kinderen?" Alles wat er in de groep "En hoe moet het nu met mijn kinderen Openbaar" staat is door iedereen te lezen, net als deze groep "Darmkanker Openbaar". De discussies in de andere groep zijn alleen te lezen door deelnemers van kanker.nl die zijn ingelogd.
Dit vragenitem is bedoeld voor vragen over de site zelf. Als je niet precies weet hoe iets werkt.
Ben de mama van Sander (8). Zijn papa Herman is 6-6-2014 overleden, pas dus. Toen Herman pas thuiskwam uit het ziekenhuis na zijn operatie (helaas was tumor al veel te groot om te kunnen verwijderen en werd er een blijvende stoma geplaatst) probeerden we Sander zoveel mogelijk overal buiten te houden (tis immers akelig voor zo'n kind die grote wond en dat "vreemde zakje" te zien bij zijn papa) dus stuurde we hem naar boven als de thuiszorg kwam op papa te verzorgen. Dat overal buiten houden werkte echter averechts. Sander werd boos en opstandig, niks voor hem. Hij zei dat hij ook erbij wilde zijn, dus hebben we dat gedaan. Eerst voorzichtig en stond ik " in de weg" en kon hij nix zien...naderhand echter kwam hij er zelf bij en wilde kijken. Ook ging hij wel eens met Herman onder de douche. Zo leerde hij dat hij papa best kon aanraken, maar dat hij dat wel voorzichtig moest doen vanwege de stoma.
Zo zijn wij blijven omgaan met alles.... Sander was erbij toen het steeds slechter ging met zijn papa, hij was erbij toen Herman stierf en ook daarna ging hij iedere dag met mij mee naar het mortuarium en wilde hij helpen papa die laatste dag mee in de kist te leggen. Hij heeft zelfs in een volle kerk een mooi gedicht opgedragen voor zijn papa!
Onze huisarts zegt dat dat zíjn verwerking is......erbij horen, dingen delen/samen doen. Dat hij daarom nu zo "goed reageert" en blijft functioneren na dit grote verlies.
Allereerst nog van harte gecondoleerd met het verlies van je man (partner). Wat goed dt je in deze emotionele tijd hebt ervaren dat juliie - goedbedoelde - aanpak voor jullie zoon verechts uitpakte en dat je hem er vervolgens steeds bij ging betrekken. Dit is een mooi voorbeeld voor andere gezinnen. Mede daarom wil ik je graag wijzen op de discussiegroep https://www.kanker.nl/discussiegroepen/25-en-hoe-moet-het-nu-met-mijn-k….
Uiteraard ben je ook welkom in deze groep om over darmkanker gerelateerde zaken te praten.
Heel veel sterkte gewenst met de verwerking van dit grote verlies.
Vandaag precies een jaar geleden kreeg ik de diagnose darmkanker. Mijn endeldarm is verwijderd en ik heb een blijvend stoma. Als yogadocent en coach kijk ik nu terug op een heftige maar ook bijzondere periode. Ik heb hierover een boek geschreven: Laat kanker je niet ziek maken!Want hoe blijf je overeind in een niet zo empatisch medisch traject? Hoe ga je met je angsten om als de dood om de hoek komt kijken? En wat kan je zelf doen voor je lijf, je gezondheid en vooral ook ...hoe blijf je mentaal op de been? Uit eigen ervaring kan ik nu zeggen dat dit mogelijk is en heel graag wil ik andere hierin bijstaan met yogacoaching.