Zijn er meer (ex)patienten die piekeren na dikkedarmkanker.

Openbaar gesprek
7 juli 2013 om 16.34,
gewijzigd 1 augustus 2014 om 06.49
68 x gelezen
Hallo Lydia,
Sinds kort heb ik mij aangemeld als lid.
In 2009 ben ik geopereerd aan dikkedarmkanker. Nu ben ik veel bezig met piekeren.
Vragen:
Zijn er meer die daar last van hebben. Zoja wat heb je er aan gedaan om piekeren onder controle te krijgen.\?
Zijn er goede tips of adviezen?

Groeten Engelbert.Jan

11 reacties

Hoi Engelbert. Welkom in de deze dicussiegroep Darmkanker Openbaar en dank je wel voor de vraag die je gesteld hebt.
Zoals MarcelM heeft vermeld, denk ik ook dat bijna iedereen na kanker piekert. Het is ook logisch. Het krijgen van kanker is zoiets ingrijpends in je leven. Ik denk dat bij de meesten de angst er is (soms onbewust) dat de kanker terugkomt ook al zijn de behandelingen afgerond.
Wat misschien helpt is de zaken waarover je piekert opschrijft. Zijn het angsten of is het wat als ik geen darmkanker had.......? Het piekeren in 'kaart' brengen zou kunnen helpen om duidelijk te krijgen waar je mee zit. 
Het met anderen hierover praten, dat kan inderdaad bij de huisarts, met lotgenoten of naasten. Of erover schrijven op een weblog of hier bij Kanker.nl. zou kunnen helpen. 
Ik wens je heel veel sterkte.
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Volgens mij is piekeren,nadat je dit hebt mee gemaakt niet te vermijden.
Zelf probeer ik zo positief mogelijk in het leven te staan.
Ook ben ik via de KWF,gratis lid geworden op hun tijdschrift "Kracht",de artikelen die daar in staan zijn zeer informatief en herkenbaar.
De angst voor terug keren blijft,ook al zijn de controles nu goed.
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Bij mij is het piekeren begonnen toen ik niet meer vooruit ging. Ik heb endeldarmkanker gehad , tijdelijke stoma gekregen en daarna toen de darmen op gang kwamen enorme pijnen gehad. Na anderhalf jaar dat ik ziek thuis was,
heb ik het werk geleidelijk aan opgepakt en nu werk ik vul time weer. Nu dat ik  niet meer vooruit ga en de situatie blijft zoals het nu is begin ik te pikeren en soms word ik moedeloos van. Ik moet het nu echt doen met veeeeel minder en dat valt heel erg tegen. Je moet ruimte geven aan je beperkingen in je dagelijkse leven en dat valt niet mee.Je moet gewoon toe geven dat je niet meer alles kan en je beperkingen ruimte geven , hoe gek dat het ook klinkt.
veel sterkte


Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Hoi Lotem,
Ik zag dat je in de andere discussie last had van moeheid en kou. Als ik het zo hoor is het best een opgave om weer full time te werken. Vooral omdat de situatie van jou niet verbeterd en je moedeloos wordt omdat je veel minder kan doen. Is het misschien mogelijk om een gesprek aan te gaan met je werkgever? Wellicht kan je bespreken of er een mogelijkheid is om iets minder per week/dag te werken zodat je wat meer rust krijgt; lichamelijk en geestelijk. 
In ieder geval heel veel sterkte en succes. 









Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Hallo Engelbert,

Was jij altijd al een piekeraar of ben je dit geworden na de kanker?

Er zijn allerlei therapieƫn voor, maar ik zie kanker als een sluipmoordenaar. Als je een spierscheuring hebt dan kan je bijna meteen aan het herstel gaan werken, maar eer dat je kanker in de gaten hebt ben je bijna altijd te laat. Er volgt een operatie, chemo of bestraling, enz.

Bij dikkedarmkanker blijf je altijd onder controle en volgend jaar krijg ik (na 5 jaar zonder) weer een endoscopie.
Ik hoop dat, als die uitslag goed is, ik iets minder pieker.
Maar eigenlijk weet ik nu al dat, als mijn ontlasting ander is of als ik buikpijn heb, ik toch weer ga piekeren.

Waarschijnlijk heb je weinig aan dit antwoord, maar weet dat je niet de enige bent.
En als jij het antwoord vind dan houd ik mij aanbevolen.

Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
ik heb in 2002 darmkanker gehad met stoma tot gevolg.
natuurlijk pieker ik ook,zeker als ik wat voel.
er is niet echt een manier om het onder controle te houden,wat vaak wel helpt is er over praten.zeg wat je bezig houd en waar je bang voor bent.
groetjes ineke
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Piekeren heeft niet zoveel zin. Je moet een houding ontwikkelen van pluk de dag, geniet nu van het leven. Dat je nu nog leeft. Wanneer het fout gaat dan is het plan  B. Net zoals onze grote voorganger van Gaal. Verander van tactiek wanneer de tegenstander scoort. Tot die tijd hou je vast aan je oude opstelling
Er bestaan goede therapieen om het piekeren eronder te krijgen. Probeer eens mindfullnes, zoek een goede psycholoog.
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Hoi Engelbert jan
Hoe lang pieker je nu al?in het begin en een jaar na de kanker als je veel achter de rug hebt begint het pas. In de rust na de hectische periode ga je piekeren en het leven bekijken. Maar nu na 5 jaar zou het piekeren minder of weg moeten zijn. je leven weer oppakken zoals het was of zelfs verbeteren?Werk hobby,s familie (nieuwe) vrienden etc zouden je moeten helpen de zin weer trug te krijgen. Piekeren leven met angsten maken je gek en zelfs ziek. Lukt dit alles je niet dan is idd hulp zoeken een goed idee. dat kan praatgroepen zijn individuele hulp, acupunctuur Ik ken zelfs verhalen van mensen die in kloosters belanden om eens een half jaar na te denken hoe en wat.  Wat voor mij  helpt helpt niet voor jou en visa versa. Dus ik wens je veel kracht ,moed  doorzettings vermogen en humor want zonder dat kunnen we ook niet ;-) 
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51