Revalidatie

Openbaar gesprek
26 december 2016 om 17.52,
gewijzigd 1 januari 2017 om 00.05
34 x gelezen
Hallo iedereen . Ik heb in 7 jaar 8 verschillende soorten kanker gehad
en alle los van elkaar .dus geen uitzaaiingen van.
door de bestralingen is er een propje van mijn hals slagader naar m'n hersens gegaan ( hersen infarct ).
Augustus j.l. Vonden ze weer iets op m'n strotteklep en daar om heen.
voorstel was een trachiastoma . Omdat ik ook nog een kind thuis hebt met een meervoudige handicap , heb ik besloten dit niet meer te doen .want dit zou betekenen bijna of nauwelijks meer communiceren met je kind.
dit was een hele zware beslissing .
gelukkig is er sinds kort een nieuwe behandeling die nog erg weinig gedaan wordt en ook niet in ieder ziekenhuis . De strotteklep en het weefsel eromheen is nu weg gelasert . En het gaat goed verslik me wel veel maar ik kan wel blijven praten.
het enige waar ik nu heel erg (snel) hulp bij nodig hebt is.
na al deze shit van de afgelopen jaren zit ik er helemaal doorheen
waar kan ik een therapie vinden die mij de zin van het leven helpt vinden.
groet

4 reacties

Wat een vreselijk verhaal zeg. Het kan niet anders dan dat je er helemaal doorheen zit. Ik ben ook meerdere keren behandeld en slik ook antidepressivia. Voor iedere behandeling had ik telkens een gesprek aangevraagd bij de psychiater van het AVL ziekenhuis. Deze man kwam mij tijdens de behandeling ook opzoeken om te kijken of alles goed ging. Het ging iedere keer heel goed met me maar het was wel dat steuntje in de rug wat ik nodig had. In het ziekenhuis waar jij behandeld bent kunnen ze je deze hulp ook vast bieden. Deze mensen zijn gespecialiseerd en helpen je echt. Praat er eens over met de arts in het ziekenhuis of lees eens op de website van dat ziekenhuis wat ze je te bieden hebben.

Heel veel sterkte toegewenst.
Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Hoi Marga.
inmiddels heeft het Z Huis mij aangemeld voor
Oncologische Revalidatie . Maar zoals je weet duurt dit altijd ff voordat je een intake krijgt ,en dan een behandel plan.
ik hoop dat ik hier iets aan hebt , want ik ben het spuugzat.
elke keer als ik een brief op de mat vind voor controle , heb ik het niet meer van de zenuwen .
ik denk ook niet dat als ze nu nog een keer iets vinden , dat ik me nog laat helpen. Ik heb teveel in moeten leveren en voel me niet meer de persoon die ik ben. Kapot dus
groet

Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Datzelfde heb ik ook gezegd nadat ik 2 jaar terug 3 maanden naar Amerika ben geweest voor bestraling middels protonentherapie. Ik kwam toen doodziek terug en het duurde heel lang voordat ik daar weer bovenop was. Pas toen het medisch gezien wat beter ging begon de psychische ellende. Veel angstaanvallen en ik beloofde mijzelf om nooit meer een behandeling te laten doen. Inmiddels ben ik nu precies 2 jaar verder en denk ik daar anders over.

Ik heb ook oncologische revalidatie gehad bij Refysio in Heerhugowaard. https://www.refysio.nl/oncologie-en-fysiotherapie Bij mij was deze therapie meer gericht op het opbouwen van mijn conditie. Deze mensen zijn zeer gespecialiseerd en hebben ook een speciale opleiding gedaan om (ex) kankerpatiƫnten goed te begeleiden. Ik ben uiteindelijk 40 keer geweest waarvan er 20 uit het basispakket vergoed zijn en 20 uit mijn aanvullende verzekering. Ik heb er zowel geestelijk als lichamelijk erg veel baat bij gehad. Als jij dezelfde resultaten gaat boeken dan ziet je leven er over 3 maanden al heel anders uit.

Ik vind het zo goed van je dat je erover gepraat hebt en dat je nu hulp krijgt. Moeilijk blijft het altijd maar ik weet zeker dat ook voor jou de zon weer gaat schijnen.

Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Hopen en hopen maar
maar ik ben 57 .
ik heb m'n eigen bedrijf weg moeten doen , ben nu arbeidsongeschikt . De vader die ik was wordt ik niet meer.
sporten is er niet meer bij .
en voel me een belemmering voor m'n gezin.
normaal eten is niet meer .
hoe ver moet je gaan

Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28