Welke tekst/spreuk/motto geeft jou kracht/hoop?

Openbaar gesprek
27 mei 2013 om 20.48,
gewijzigd 17 januari 2022 om 22.05
13703 x gelezen

Kanker is een ingrijpende diagnose. Het verandert niet alleen je eigen leven, maar ook dat van iedereen in je omgeving, voor altijd. Veel mensen hebben een motto/lijfspreuk, gedichtje of mooie tekst waardoor ze zich gesteund voelen in moeilijke tijden. Wat is jouw tekst, en wil je die met ons delen, zodat anderen er ook inspiratie uit op kunnen doen?

14 reacties

Als je met enge dingen te maken krijgt, en je gaat piekeren over wat er allemaal mis kan gaan, geef je eigenlijk 'aandacht aan angst'. Dat klinkt als iets positiefs, maar mijn ervaring is dat 'alles wat ik aandacht geef, groeit'. Dus hoe meer ik angst in mijn gedachten toelaat, hoe groter die angst wordt.
Je kunt je aandacht ook naar iets anders toe sturen. En bewust bedenken dat angstige gedachten jou niet helpen. Dus eigenlijk je angst geen aandacht geven, dan wordt die ook niet groter.
Klinkt dat te simpel? Of juist te moeilijk? Voor mij werkt het.
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Ik heb eigenlijk meerdere spreuken. Ik wissel nog wel eens van spreuk. Ligt aan de fase waarin ik op dat moment zit. 

Toen ik ziek was, dus tijdens de behandelingen was mijn motto: Positiviteit is de eerste stap naar genezing

Toen ik na de behandeling bepaalde dingen niet meer kon doen werd mijn motto: Als je niet kan wat je wil, wil dan wat je kan

Op dit moment wisselt mijn spreuk een beetje tussen de bovenstaande en deze: Als het leven je honderd redenen geeft om te huilen, laat het dan zien dat er duizenden redenen zijn om te glimlachen. 
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Hallo Vlinder, 
Als ik, na mijn aangezichtsoperaties, weer eens de neiging heb om naar beneden te kijken of me om te draaien flitst er heel vaak dat ene zinnetje, wat mijn chirurg me zei, door mijn hoofd: "U mag zich niet verbergen".
En dan weet ik weer dat deze kanker me is overkomen en ik er niets aan heb kunnen doen en dan gaat het weer beter.
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Zo, dit is nu een vraag waarvan ik zeer blij ben dat deze gesteld wordt aan het publiek.
Mijn lijfspreuk is. 'Dood ga je toch, want God bestaat niet'
Dit is een stuk tekst uit het 'knielen op een bed violen' van Jan Siebelink
Het geeft me kracht en helpt me mijn lot te accepteren als terminale patient botkanker

Veranderd moet met een t. Het is namelijk geen voltooid deelwoord maar een 3e persoon tegenwoordige tijd.

Groetjes,

Pim
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51

Je moet trots zijn op je littekens want dat zijn oorligswonden en je hebt gewonnen. 

Dat zei mijn oncologisch verpleegkundige tegen mij. En dat blijft mij bij.

Ik heb op mij rechterarm 2 lelijke grote littekens (uitsnijden melanoom en volledige okseluitruiming) maar zelfs in de zomer draag ik topjes. Ik schaam me er niet voor.

 

Groetjes aan iedereen. 

Laatst bewerkt: 28/12/2020 - 10:12

Wat een hele leuke vraag!

Mijn broer is overleden aan alvleesklierkanker en zeilen was zijn grote passie. Hij heeft op zijn rouwkaart de spreuk: "Je kunt de wind niet veranderen, maar wel de stand van de zeilen." 

Die raakt me altijd weer diep en is mijn houvast geworden als dingen anders gaan dan je zou willen. 

Laatst bewerkt: 14/01/2022 - 11:40

Hee, wat herkenbaar!

Op de rouwkaart van mijn vriend stond: "pain is inevitable, suffering is optional". Dit gaf weer hoe hij met zijn ziekte omging. Niet helemaal in alle situaties toepasselijk zoals de spreuk van je broer, maar vond t toch wel herkenbaar :)

Laatst bewerkt: 17/01/2022 - 22:04