Mijn ex en ik zijn beiden niet te genezen. Wat te doen met onze zoon.

Openbaar gesprek
20 augustus 2015 om 23.00,
gewijzigd 17 september 2016 om 20.33
130 x gelezen
Ik maak op dit moment het volgende mee: Ik heb non-hodgekin en ben niet meer te genezen, wanneer ik omval weet men niet, kan 3 weken duren kan 3 jaar duren, wie het weet mag het zeggen.
Ik heb een zoon van 15 die woont nu bij mijn ex al z'n hele leven zeg maar.
Nu is er bij mijn ex ook kanker geconstateerd en men geeft haar nog wat dagen, weken..

Wij willen het beste voor onze zoon maar mijn ex en haar familie heeft mij gedemoniseerd en daardoor heeft mijn zoon een niet zo'n goed beeld van me. Daar ben ik net achter gekomen omdat iemand mij dat eerlijk heeft bekend, ik voelde altijd al wel dat het niet ok was maar waarom werd nooit verteld door hem als hij bij me was.
Hij moet nu weer naar school , maar mijn ex woont in het westen en ik in het noorden van het land. Voor mijn zoon is het heel vervelend dat hij nu misschien bij zijn vriendjes weg moet en een andere school moet gaan bezoeken.
Het ergste van dit alles is dat ik niet weet hoe lang ik nog zelf heb.. Wat nu te doen?????
Want als ik doodga en dat kan zomaar binnen een paar maanden dan is hij hier net gewend en waar moet hij dan naartoe???
Heeft iemand enig idee wat ik moet doen en bij wie we terecht kunnen voor advies of hulp in deze situatie?

Ik hoor 't graag als iemand me hiermee kan helpen.

7 reacties

Voorwaar een duivels dilemma en ik zou er ook absoluut geen uitweg uit weten. Bestaat denk ik ook niet, een simpel antwoord op deze ingewikkelde levensvraag.

Wat me wel belangrijk lijkt: kleine stappen tegelijk en denk vooral aan jezelf!
Ik zou proberen om in ieder geval het contact met je zoon zo goed mogelijk te maken. Dat er een juist beeld van je ontstaat, als vader die van zijn zoon houdt en quality time met hem wil doorbrengen. Da's al een hele mijlpaal als dat met kleine stapjes bereikt kan worden.

Grote stappen als zoon laten verhuizen naar een ander deel van Nederland: zou daar voorlopig niet al te hard op aan gaan sturen, werkt denk ik erg slecht.

Heel veel sterkte met alle moeilijke keuzes, ik kan enkel zeggen dat ik met je meeleef! 
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Dank voor de morele ondersteuning, en voor nu is het tijdelijk allemaal goed geregeld. Ik haal hem sowieso niet uit zijn vertrouwde omgeving weg. En inderdaad kleine stapjes.
School en ziekenhuis ingeschakeld voor hulp in ieder geval.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Mijn god Rypie wat een vreselijk dilemma waar jullie midden in zitten. Ik zou via het ziekenhuis of je eigen arts vragen naar hulp bij deze situatie. Dit kan je toch onmogelijk in je eentje en zelfs niet met z'n drieƫn denk ik. Toen ik te horen kreeg dat ik ongeneeslijk ben hebben wij de hulp van een maatschappelijk werkster ingeschakeld. Ons is toen geadviseerd vooral de kinderen ook overal bij te betrekken en op hun eigen leeftijdsniveau zo eerlijk mogelijk te zijn. Hoe moeilijk ook in jullie situatie denk ik dat je zoon ook een stem in deze moet kunnen krijgen. Want ook voor hem een onmogelijke situatie. Ik wens je heeel veel kracht en wijsheid en hopelijk nog vele vele jaren!
Natas
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Tja dat zijn  zo van die dingen.. Ik heb nu school en het ziekenhuis ingeschakeld en al een heel gesprek met mijn zoon gehad, open en eerlijk. Hij vindt het fijn dat ik 'm ondersteun nu. Tijdelijk is alles rustig nu, maar voor de toekomst kunnen we nu rustig gaan kijken en aan een oplossing werken. Ik laat hem voorlopig sowieso in zijn vertrouwde omgeving. De situatie met zijn moeder is nu iets stabieler qua ziektebeeld, maar nog zeker niet goed.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Beste Rypie,

Dat is wel een heel dilemma. Je zou kunnen kijken binnen jouw familie of daar je zoon bij iemand terecht kan. En als dat niet kan bij je (ex)schoonfamilie.
Als je ex eerder overlijd dan jij ben jij de enige voogd die over is. Als je op dat moment niet in staat bent om je zoon bij je te hebben kan je denken om jeugdzorg in te schakelen.

Wat je relatie met je zoon betreft, hij is nu oud genoeg om zijn eigen conclusies te trekken. Samen moeten jullie een goed gesprek hebben. En uiteraard als hij liever zijn opleiding afmaakt en wil wonen met iemand van de familie van zijn moeder moet dat ook bespreekbaar zijn. Het heeft weinig zin om voor die korte tijd een ruzie te maken.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14