Kanker op de werkvloer... is het bespreekbaar?
Een kwart van de werkende Nederlanders die kanker krijgen verliest uiteindelijk zijn baan, terwijl dit niet nodig is volgens Aat Koster voorzitter van OVAL.
Wat zijn jullie ervaringen? Laat het ons weten
https://www.vno-ncw.nl/forum/aad-koster-kanker-op-de-werkvloer-moet-gee…
Wat zijn jullie ervaringen? Laat het ons weten
https://www.vno-ncw.nl/forum/aad-koster-kanker-op-de-werkvloer-moet-gee…
2 reacties
Nog steeds zit ik regelmatig met mijn manager om de tafel om te kijken waar en op welke manier het een en ander moet worden bijgesteld, wordt de draaglast en draagkracht uitvoerig besproken en worden mijn productiviteit en efficiëntie besproken die door mijn ziekte tot op heden niet zijn gedaald. Ik krijg het volledige vertrouwen en de vrijheid om mijn werkdag in te vullen zoals het voor mij het beste werkt en dat vertrouwen is zeer kostbaar voor mij. Ik realiseer me terdege hoeveel geluk ik heb met de houding van mijn werkgever. Aan de andere kant realiseer ik me ook dat mede door mijn openheid over mijn ziekte, het duidelijk aangeven waar mijn grenzen liggen en vooral het willen denken in mogelijkheden, deze situatie op een positieve manier heeft beïnvloed.
Door mijn ziekte en de fysieke en psychologische gevolgen die dit voor mij heeft, kan ik mijn 'oude' werk niet meer uitvoeren, maar door de aandacht te richten op de mogelijkheden vervul ik op dit moment tot ieders tevredenheid andere taken die me net zoveel voldoening geven. Mijn ziekte belemmerd dus op geen enkele wijze de uitvoering van mijn werk en doordat ik volwaardig kan functioneren, wordt ik door mijn collega's ook als zodanig behandeld. Ik zie en hoor helaas ook veel andere, veel negatievere ervaringen, maar het gaat mij te ver om de schuld daarvan alleen maar bij de werkgever neer te leggen. Beide partijen hebben daarin hun eigen verantwoordelijkheden en door die op een open manier te bespreken, wederzijds respect en begrip te tonen en vooral te kijken naar mogelijkheden, is er naar mijn bescheiden mening heel veel mogelijk, ook als je ziek bent!
ik ben in 2015 op tijd met succes behandeld voor multipel myeloom. Ik had geen betaald werk, was nl. net omgeschoold. Om te kijken wat ik nog wel en niet meer kan, doe ik vrijwilligerswerk. Openheid ligt mijzelf het beste, omdat ik zenuwachtig wordt van geheimzinnigheid, (en soms wat gekke grappen maak over mijn situatie). De bespreekbaarheid wil nog wel eens wisselen, ssst, niet over hebben! Ik vrees dat ik mij met openheid wel eens in de vingers kan snijden bij het vinden van betaald werk.
Met groet, Daantje70