Nagesprek documentaire Onomkeerbaar
Zojuist hebben we met veel mensen online op verschillende plekken de documentaire Onomkeerbaar bekeken. Ik ben blij en Zoals ik ook in het interview zeg, blijf ik de film aangrijpend vinden. Ik ben heel benieuwd naar reacties! Hier op het forum kunnen we met elkaar in gesprek naar aanleiding van de documentaire. Ik nodig iedereen daar van harte toe uit!
42 reacties
Lieve allemaal,
Het is nu 23:42 en de film sluit bijna dus ik wil eigenlijk een algehele reactie geven op alle reacties en verhalen die ik van jullie heb gelezen op dit forum. Bedankt voor al jullie hartverwarmende reacties. Ik heb vanavond met Marit uit de film en mijn buurvrouw van 70 jaar die borstkanker heeft gehad (maar geen internet had) gekeken. We voelden ons heel verbonden om samen naar de film te kijken. Ik ben ontroerd te lezen dat de film herkenning geeft aan zoveel gevoelens die jullie ook doormaken (ten) en ik ben ontzettend blij en dankbaar te horen dat de film die gevoelens weergeeft die ik zelf en zo ik lees ook door jullie zo moeilijk te verwoorden zijn naar de omgeving. Mijn eigen emotie lag dicht bij me tijdens het maken van de film en de band met Leila, Marit en Josje uit de film is ontzettend diep en echt en ook daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Ik heb een film mogen maken die 'echt' uit het hart is gemaakt zonder voorwaarden eraan vast en om dan te lezen dat de film raakt verwarmt mijn hart nog meer. Ik houd jullie zeker op de hoogte van de volgende vertoning op Holland Doc a.s. zondag 8 juni. Warme groeten Maaike.
Wat een bijzondere manier om je documentaire online eenmalig te vertonen. Helaas kon ik hem niet zien maar ga 8 juni naar Holland Doc kijken. Fijn dat het zulke mooie en ontroerende reacties opriep. Frappant genoeg heb ik zelf ook een documentaire over met name de psychische en spirituele verwerking van kanker gemaakt Het licht van Tabor, zie trailer http://youtu.be/BsXdPSoBxP0
Het lijkt me mooi, als je daar voor voelt natuurlijk, om de krachten te bundelen en onze documentaires eens samen te vertonen. De film wordt morgenmiddag vertoond in cultureel/spiritueel centrum De Appel in Nijmegen om 14.00 uur.
Voor meer informatie over mijn films, zie ook www.free-spirits-film.eu
Met vriendelijke groeten en veel succes met je film Onomkeerbaar.
Jaap Mees
jaapmees@online.nl
0182-603701
Ik vond hem heel vakkundig gemaakt, de emoties en de symboliek zijn er maar worden niet opgedrongen. Hij raakt een snaar en geeft inzicht. Aan mij als niet-patiënt, in wat die onomkeerbaarheid is. Wat je niet meer terugkrijgt, maar wat er toch ook weer voor terugkomt. Hoewel het, zoals je zelf zegt, lastig is voor anderen om het echt te voelen. Maar meer inzicht heb ik toch gekregen. En genoten van mooie beelden en sterke karakters! Hulde.
Eigenlijk vind ik het jammer dat de documentaire alleen te zien is op KankerNL en er gelijk van af is gehaald. Hier zitten allemaal mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik denk dat de documentaire meer effect krijgt als deze bijvoorbeeld op TV of op de werkvloer wordt getoond Of wordt gebruikt in opleidingen van arbo-artsen en p&o-medewerkers.
Het gaat er m.i. om, dat juist deze groep mensen meer begrip krijgt voor de situatie waar kankerpatiënten mee te maken krijgen.
In het interview met Josje werd de nadruk gelegd op het hebben en omgaan met pijn. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de klacht vermoeidheid waar veel patiënten na de behandeling last van hebben en houden. Ook dit is moeilijk uit te leggen aan de omgeving.
Ook de vermoeidheid thuis bij Josje en bij Marit bij de bedrijfsarts was indrukwekkend. Zo moe kun je zijn en dan is elke onduidelijkheid of soms een vriendelijke opmerking al te veel.
Nu hoor ik van verschillende lotgenoten dat ze het gemist hebben vanavond. Wanneer wordt de documentaire opnieuw vertoond?
Het was inderdaad even zoeken hoe hier te komen. Ik ben net uit het hele behandeltraject: 2x chemo, borstbesparende operatie en bestraling - en nu nog 5 jaar antihormoontherapie, en ga nog revalidatietraject in ook.
Ik was net een paar maanden werkeloos, na jaren een vaste fulltime baan, toen ik diagnose borstkanker kreeg. En ik ben vanuit de ww de ziektewet in gegaan en ik ga straks weer terug de ww in, en dan ook op zoek naar nieuwe baan. Ik was altijd directiesecretaresse, ik ben nu 49 jaar, maar of ik dat straks nog kan en wil doen, geen idee.
Ik ben tijdens mijn behandelperiode ook verlaten door mijn partner, wat het allemaal niet makkelijker maakt, heb ook geen kinderen. Hoe ga ik dat straks doen met mijn energie verdeling, ik moet als ik uit mijn werk kom ook mijn huishouden in nog runnen. Voorlopig hoef ik er nog niet meteen mee aan de slag, maar denk er wel al veel aan.
Ik ben nieuwschierig naar ervaringen van anderen, over weer gaan werken, over balans werk/prive.
liefs allemaal hier
Christa
ik rijd nu van het Behouden Huys naar huis en reageer dan!
Dat is veel en veel tegelijkertijd. Ga je nog herstel en balans doen?
Zou je weer aan het werk willen als directiesecretaresse of heb je het gevoel dat je iets heel anders zou willen gaan doen?
Het gevoel om iets voor anderen te willen betekenen na borstkanker, dat herken ik. Ik heb besloten weer een opleiding te gaan volgen en me in te gaan zetten voor vrouwen met en na borstkanker. Ik wens je een goed herstel toe. Fijne avond!
Ja een mooie documentaire. Maar dat moet dan toch meer verspreid worden, de gevolgen zijn zo belangrijk? Wat me zelf opvalt is bijv. de opmerking kanker is eindelijk weg en succesvol van genezen. Bij mij in 2012 voor de 2e keer BK en dat gevoel heb ik helemaal niet meer. Ik ben ook directiesecretaresse en in 2013 weer opgeklauterd en in 2014 weer volop bezig in de stroom van hektiek en stress. Maar dat wil ik eigenlijk niet meer. Waar zijn mijn prive succesjes? De werkgever is het snel vergeten, maar ik niet en mijn oude ik vecht tegen de nieuwe ik. Vergeet heel veel, concentratie 0 en mijn priveleven c.q. huishouden (ook weer alleenstaand) ligt op z'n gat. Klinkt niet echt leuk voor jou, maar denk aan jezelf, blijf bij jezelf en probeer een goede balans te vinden. Maar eerst jij!
Hele mooi documentaire en heel veel dingen herkenbaar.
Ik ben 32 en heb in 2012 borstkanker gekregen. Heb borst besparende operatie, 35 bestralingen en 6 chemo's achter de rug. Ben ook brca1 gen draagster blijkt nu en als het goed is wordt ik in sep. nog een keer geopereerd en nu nog aan de hormonen.
Mijn contract liep vorig jaar af en ik moest een vast contract krijgen. Zat nog aan de chemo toen ik te horen kreeg dat mijn contract niet verlengt ging worden, terwijl ik een aantal keer had gevraagd wat ze van plan waren en ze steeds vol bleven houden dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Nou willen ze me wel weer aannemen als ik heel het traject achter de rug heb en hersteld ben. Nu werk ik er op vrijwillige basis waar ik blij mee ben maar het voelt soms ook heel oneerlijk op het moment. Voor me gevoel staat mijn leven in de wacht tot mijn laatste operatie. nu staat de wia er aan te komen wat tijdelijk zal zijn maar wat ik heel moeilijk vindt. het is moeilijk om in balans te blijven door alle onzekerheden en ben ook erg benieuwd naar ervaring van andere.
groetjes
Ik ben erg geraakt door je verhaal, de diagnose en behandeling van kanker zijn op zich al zo heftig, en dan komt daar voor jou nog bij dat je je baan kwijtraakte, plus daar bovenop ook nog alleen komen te staan. Ik hoop dat je mensen om je heen heb waar je op mag steunen en die je verder kunnen helpen, en hoop je hier op kanker.nl je weg kunt vinden en ook daar steun uit kunt halen. Mijn eigen ervaring is dat het heel vreemd is om na de behandeling je leven weer op te pakken, het voelt alsof je op een startblok sta, maar niet meer weet of je nog kunt zwemmen. Het ene moment kun je gewoon aan het werk, maar een ander moment vliegt het je aan, zie je alleen maar opstakels.
Wil je ook wat meer over jezelf vertellen, door het invullen van je profiel en eventueel het maken van een blog? Daardoor is het voor anderen gemakkelijker om te reageren, we willen er voor elkaar zijn.
Heb je al eens bij de borstkankergroep rondgekeken, of in de bibliotheek?
Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat "siens"
Doortje
Fijn om te horen dat je gelukkig bent en wat geweldig dat je je droom bent gaan volgen! Waar kan ik je werk bekijken? Super ook dat ambassadeurschap, daar ga je heel veel goed mee doen!
Groet, Robert.
Wat je beschrijft is een heel herkenbare reactie, mensen om je heen zijn ook gewoon verder gegaan met hun leven en begrijpen vaak niet hoeveel impact het voor jou heeft om je leven weer op te pakken. Ik lees dat je freelancer bent, dan heb je waarschijnlijk heel andere uitdagingen dan als je terugkeert naar een baan, Geen collega's waar je mee omgaat, maar werk binnenhalen, Hoe gaat dat voor jou. lukt dat, of is de onzekerheid erg groot, kan ik het wel, hoe gaat het verder, of zelfs, wil ik wel weer verder waar ik gebleven was.
Hoe zie jij dat gevecht, ik ben benieuwd hoe je het gaat oppakken.
Veel succes,
Ik heb geluk dat ik bij mijn oude opdrachtgever weer aan de slag kon. Ook tijdens mijn behandelingen hebben we veel contact gehad. Tijdens mijn chemo werd ik benaderd door een andere opdrachtgever en die wilde nog een paar maanden op mij wachten. Ik beschouw dat als luxe dat ik ook niet nog opdrachten hoef binnen te halen. Beide zijn dus op de hoogte van mijn ziekte. Nu het langer gaat duren merk je wel dat voor hun en mijn collega's daar op de achtergrond verdwijnt en dat snap ik ook wel. De docu zou verplichte kost moeten zijn voor je collega's. Ik ben nu voor 40% arbeidsgeschikt en ga voor de 100%. Ik heb een verzekering en arbeidsdeskundige die me nergens toe dwingt. Alles bij elkaar kan ik rustig opbouwen. Wat dat betreft is het op dit moment oke. Ik vraag me wel regelmatig af of het ook allemaal gaat lukken in de toekomst en of ik idd de 100% ga halen. Ik zou nu nog wel af en toe een kleine opdracht die ik tussendoor kan doen binnenhalen. Als ik dan wat zie dan denk ik nog maar ff niet kan ik dat wel waar maken, gaat me dat lukken. Die onzekerheid heb ik nog wel. Slik sinds korte goede pijnstillers en merk dat mijn vermoeidheid steeds beter gaat dus moet gaan lukken :-)
Lees dat jij het aardig voor je kiezen hebt gekregen. Volgens mij ben je een hele positieve vrouw.
De docu maakt heel wat los, alleen al de herkenning. Ik had echt zo iets, van "het ligt niet aan mij" En dan heb ik niet zoals jij steeds pijn, wel geregeld door de bestraling, maar daar is goed mee om te gaan en de pijn is een tijd weg als ik daarvoor behandeld ben. Zo zoeken we verder, naar een balans, een evenwicht waarin je kunt functioneren en je gelukkig voelt.
groetjes, Doortje
moment. Dat is waar het om gaat!
Ik ben erg geraakt voor je spreuk " Laat los wie je was en wordt wie je bent". Wat een krachtige houding heb je hiermee aangenomen. Ik wens je het allerbeste, Doortje
Ik was ook even aan het zoeken voordat ik de film kon kijken, maar ik heb `m gezien en dat was met recht het zoeken waard. Complimenten voor Maaike!!
Ik was erg ontroerd en ook erg geraakt door de herkenbaarheid van de beelden. Tegelijkertijd is het een inspirerende film over acceptatie en loslaten!
De 3 vrouwen die je hebt gefilmd spreken eigenlijk een taal die je begrijpt als je zelf kanker hebt gehad, allemaal met hun eigen verhaal en ervaring.
Het blijft dus nog wel mijn vraag of de maatschappij, je omgeving, je werkgever, je collega`s snapt wat kanker met je doet?? Mijn ervaring is dat de omgeving zich vaak meet aan hoe ik overkom, me gedraag, wel of niet iets vertel over hoe ik me voel. De buitenkant zegt dus niet altijd iets over hoe ik me van binnen voel.
Iedereen zal vast en zeker iets van zichzelf in 1 van deze verhalen herkennen, maar ook ik zal mijn verhaal en ervaringen moeten blijven vertellen.
Ik wens iedereen op de weg die voor hen ligt heel veel kracht, wijsheid en geluk!
Miste in de documentaire wel de achtbaan (grote downs onzekerheden, je eigen vertrouwen in je lichaam kwijt, ups dat ik kan genieten als in de morgen de zin schijnt).
Telkens weer de confrontatie met jezelf en dat heeft zeer zeker niet alleen met je werk te maken.
Groot pluspunt, vond ik de allochtone vrouw in de documentaire!
Voelde me wel verbonden, met lotgenoten!
Liefs, knuffel en veel strijdlust voor alle lotgenoten!
Thea
Enig zicht op openbare vertoning in nabije toekomst?
Bedankt!