Ondernemer en kanker; hoe bereid je je bedrijf voor op de behandelfase?
Ik ben zo benieuwd hoe andere ondernemers/ZZP'ers na de diagnose zich voorbereiden op de behandelfase. Als ondernemers kan je niet zomaar de stekker eruit trekken, of je nou personeel hebt of als eenpitter werkt, het bedrijf moet door. En of je nou een arbeidsongeschiktheidsverzekering hebt of niet, contact met klanten moeten ook door, toch?
Omdat ik na de diagnose borstkanker hier enorm mee worstelde en ik online nergens ervaringen van andere ondernemers kon vinden begin ik hier met het verzamelen (en delen) van ervaringen. Hopelijk biedt dit steun aan andere ondernemers die net de diagnose hebben gekregen of dagelijks worstelen met de combinatie van het werk in de onderneming en de behandeling. Er druppelen al wat reacties binnen op m'n blog op deze website maar ik ben heel nieuwsgierig of er niet veel meer ondernemers en ZZP'ers zijn die allemaal met hetzelfde probleem zitten.
Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten na de diagnose. Ik keek uit naar 4 weken bestraling en 6x heftige chemo maar hoe ik me daaronder zou voelen en wat ik nog aan werk kon doen wist niemand me te vertellen. De oncoloog kijkt me alleen maar streng aan als ik het over werk heb, terecht, dat is haar functie ook, alles voor de gezondheid, maar ja ik moest toch echt een plan maken. Achteraf gezien heb ik me goed voorbereid. Ik heb mijn partner gevraagd de klantcontacten op zich te nemen als dat echt nodig zou zijn, mijn compagnon heeft het operationele deel gedaan en ik kon gelukkig nog best wat doen. Ik vind het wel lastig om elke dag een bewuste keuze te maken; hoe voel ik me? goed genoeg om iets voor het werk te doen? Loop ik mezelf niet voorbij? Ik voel me soms schuldig als ik besluit even niks te doen, enzovoort. In loondienst is dat iets makkelijker, ziek is ziek. Tijdens mijn laatste chemo lag ik met m'n computer op schoot en kreeg de verbaasde reactie van de verpleegster; 'Zit je nou te werken?!!'. Het was niet verwijtend bedoeld maar gewoon totale verbazing. Tja, life goes on... ik moet toch af en toe m'n mails wegwerken. Ze vond het maar een vreemde gewaarwording. Naast mij kwam een jongen van 34 liggen niet na het infuus direct 10 mails wegwerkte en nog even wat telefoontjes pleegde. Ik moest lachen..typisch een ZZP'er.
Ik ben nu zo benieuwd hoe andere ondernemers/ZZP'ers zich na de diagnose hebben voorbereid op de behandelfase. Heb je zelf net de diagnose gehad en loop je met vragen rond of heb je het hele traject achter de rug en wil je een ervaring delen. Alles welkom. Op mijn blog op deze site heb al een voorzetje gegeven maar zou het leuk vinden om met meer mensen in contact te komen.
Omdat ik na de diagnose borstkanker hier enorm mee worstelde en ik online nergens ervaringen van andere ondernemers kon vinden begin ik hier met het verzamelen (en delen) van ervaringen. Hopelijk biedt dit steun aan andere ondernemers die net de diagnose hebben gekregen of dagelijks worstelen met de combinatie van het werk in de onderneming en de behandeling. Er druppelen al wat reacties binnen op m'n blog op deze website maar ik ben heel nieuwsgierig of er niet veel meer ondernemers en ZZP'ers zijn die allemaal met hetzelfde probleem zitten.
Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten na de diagnose. Ik keek uit naar 4 weken bestraling en 6x heftige chemo maar hoe ik me daaronder zou voelen en wat ik nog aan werk kon doen wist niemand me te vertellen. De oncoloog kijkt me alleen maar streng aan als ik het over werk heb, terecht, dat is haar functie ook, alles voor de gezondheid, maar ja ik moest toch echt een plan maken. Achteraf gezien heb ik me goed voorbereid. Ik heb mijn partner gevraagd de klantcontacten op zich te nemen als dat echt nodig zou zijn, mijn compagnon heeft het operationele deel gedaan en ik kon gelukkig nog best wat doen. Ik vind het wel lastig om elke dag een bewuste keuze te maken; hoe voel ik me? goed genoeg om iets voor het werk te doen? Loop ik mezelf niet voorbij? Ik voel me soms schuldig als ik besluit even niks te doen, enzovoort. In loondienst is dat iets makkelijker, ziek is ziek. Tijdens mijn laatste chemo lag ik met m'n computer op schoot en kreeg de verbaasde reactie van de verpleegster; 'Zit je nou te werken?!!'. Het was niet verwijtend bedoeld maar gewoon totale verbazing. Tja, life goes on... ik moet toch af en toe m'n mails wegwerken. Ze vond het maar een vreemde gewaarwording. Naast mij kwam een jongen van 34 liggen niet na het infuus direct 10 mails wegwerkte en nog even wat telefoontjes pleegde. Ik moest lachen..typisch een ZZP'er.
Ik ben nu zo benieuwd hoe andere ondernemers/ZZP'ers zich na de diagnose hebben voorbereid op de behandelfase. Heb je zelf net de diagnose gehad en loop je met vragen rond of heb je het hele traject achter de rug en wil je een ervaring delen. Alles welkom. Op mijn blog op deze site heb al een voorzetje gegeven maar zou het leuk vinden om met meer mensen in contact te komen.
6 reacties
Ik ben zo vrij om ook even de link naar je blog hier te vermelden, omdat ik zie dat je daar een goede reactie hebt gekregen, en wellicht helpt dat ook nog mensen op weg die hier terecht komen.
Ook ik ben zeer benieuwd naar meer reacties van ondernemers en zzp'ers, hoe zij omgegaan zijn met de combinatie kanker en werk. Ik heb daarom jouw vraag gedeeld op het twitteraccount van kanker.nl
Ik nodig een ieder uit te reageren op jouw blogpost, of hier.
Hartelijke groet,
Deborah Bothe
Community manager kanker.nl
Je verhaal is heel herkenbaar ((Dank je wel @DeborahB voor je tip.) en is voor mij ook een van de redenen waarom ik blog over 'ondernemen en ziek zijn' : https://gerdavenema.wordpress.com/.
Ik ben ook ondernemer en kreeg in september 2014 de diagnose borstkanker. Ik ben geopereerd en bestraald en omdat ik kleine uitzaaiingen heb, moet ik nu nog vier jaar hormoontherapie volgen. Na de operatie ben ik 1,5 week thuis geweest en daarna weer gaan werken. Ook tijdens de bestralingen heb ik doorgewerkt, om dezelfde redenen als jij.
Omdat ik vind dat er weinig aandacht is voor ondernemers zoals jij en ik, heb ik het initiatief genomen om op 8 en 9 februari twee gratis bijeenkomsten te organiseren voor ondernemers die ziek zijn of daarmee te maken hebben. Op de agenda van mijn website staan de bijeenkomsten: http://trans4mate.nl/agenda. Met de uitkomsten hiervan willen we verder aan de slag. En met 'we' bedoel ik mijn collega ondernemer en ervaringsdeskundige in deze Annelies Bart.
Inmiddels heb ik al veel ondernemers over dit onderwerp gesproken en blijven de verhalen komen. Dus genoeg stof om verder te praten...
Ik wens je uiteraard heel veel sterkte en succes met je bedrijf.
Mocht je meer willen weten of willen 'bomen', neem gerust contact met me op via info@trans4mate.nl of 06 43 17 53 29.
Hartelijke groet,
Gerda
De afgelopen maanden liepen anders dan gepland, een enkele operatie van een week bleek te veranderen in vijf weken ziekenhuis en 7 operaties met de nodige complicaties. Hierop had ik me natuurlijk niet voorbereid...dacht ik vooraf nog veel te kunnen afwikkelen vanuit het ziekenhuis en daarna snel weer te starten, nu lag ik te vechten voor mijn leven en heeft mijn man zelfs mijn telefoon doorgeschakeld omdat ik niet in staat was te reageren. Gelukkig kijk ik nu weer hoopvol en positief naar de toekomst...alleen hoe zit het nu met mijn bedrijf...
Op dit moment ben ik nog volop aan het herstellen van de laatste operatie, maar ook druk bezig om te kijken hoe ik mijn bedrijf weer ga oppakken. Wat vertel je wel en wat hou je voor je, hoeveel werk ga je oppakken en hoe gaat mijn lijf daarop reageren. Mijn werk is grotendeels fysiek en daarnaast tijdkritisch dus best spannend hoe dit gaat lopen...
blijf vechten en hou de moed erin!
groeten
Wim
Ik moest mijn opdracht (als éénpitter) afbreken en ben de behandeling ingegaan. Eerst een heup-ondersteunende operatie en daarna chemokuren en bestraling. In die periode kon ik echt niet met mijn werk bezig zijn. Natuurlijk deed ik wel de mail en de boekhouding, maar meer ook niet. Ik heb wel steeds contact gehouden met de opdrachtgever en de "collega's".
Eind januari 2016 kreeg ik een stamceltransplantatie en was ik afgesloten van de buitenwereld. Bijna 3 weken later kwam ik weer thuis en begon het revalidatieproces. Dat ging heel voorspoedig. Ik maakte me zorgen of ik ooit weer goed aan de slag zou kunnen en hoe ik dit met toekomstige opdrachtgevers zou bespreken.
Na 2 maanden (half april) ben ik het gesprek aangegaan met de eerdere opdrachtgever. Ik kon daar toen meteen weer voor 3 dagen/week aan de slag, wat voor mij een enorme uitdaging maar ook een opluchting was. Top op heden gaat het erg goed. Ik moet wel mezelf regelmatig tot de orde roepen om niet te hard te gaan (nog meer dagen werken), mijn lijf is nog steeds druk bezig met herstel.
Het hebben van een AOV was voor mij heel belangrijk. Mijn vrouw moest haar werk als zelfstandig gastouder ook stilleggen vanwege infectiegevaar (snotneuzen van kinderen) en vooral omdat we heel druk waren met alle behandelingen. We zouden anders zonder enige vorm van inkomen zitten.
Mijn advies zou zijn: neem het ziek zijn wel serieus en laat je niet gek maken doordat het werk 'door moet gaan'. het is allemaal een kwestie van prioriteiten. Je moet ook door kunnen met je leven.
Ook ik wist me geen raad. Mijn technisch adviesburo kwam helemaal stil te liggen. Geen inkomen! Mijn vrouw ontdekte dat er bij de provincie ook potjes zijn voor een renteloze lening. Dan kun je met iets meer rust toch ziek zijn. Graag hoor ik nog de nodige tips. Want ik ben er nog niet. En wens een ieder sterkte.