leven met longkanker

Openbaar gesprek
14 juli 2015 om 17.32,
gewijzigd 30 augustus 2015 om 09.46
596 x gelezen
na constatering van longkanker heeft men afgezien van behandeling.Mijn vrouw en ik hebben besloten verder (trachten) te leven zoals we dat al jaren doen,we hebben het slechts bij uitzondering over mijn ziekte.Hoewel gauw vermoeid proberen we nog saampjes boodschappen te doen, dat lukt de ene keer beter dan een andere. Nu zou ik, zouden wij willen weten hoe anderen - wellicht soms met vallen en opstaan - de  dagen nog een beetje leefbaar te houden

3 reacties

Ik wens jullie in de eerste plaats heel veel sterkte! Ik weet niet of ik echt tips kan geven. Mijn moeder heeft ook longkanker en de verwachting is dat ze er over een paar maand niet meer is. We praten wel veel over de dood, maar niet per se op een depri manier. Meer zo van ... regel de crematie maar zodat dit straks op jouw manier gebeurt dan kun je dat daarna loslaten. Maar dat zal voor ieder natuurlijk verschillend zijn. Er niet over praten kan voor anderen ook helpen.
Wij zorgen ervoor dat we zoveel mogelijk bij mijn moeder zijn zodat ze vrijwel nooit alleen is. Als ze op stap kan dan doen we dat, al is het maar voor een kopje koffie. En verder hebben we niet al te grote wensen... gewoon samenzijn, elkaar aankijken van "We hebben lekker gegeten" en "Het is vandaag wel lekker weer". Ik kan je dus niet echt adviseren, ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen! En ik hoop dat je nog veel mooie intense momenten met elkaar mag beleven!
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Hoe wij het doen,net als jij gewoon doorgaan met leven,en ja we praten er wel eens over,maar ik gebruik Iressa en het staat momenteel stil.............,maar waarom ziet men af van behandeling,is er niks maar dan ook niks meer???
Ik ben ook best gauw vermoeid,heb ook nog spierreuma en een zenuwziekte,maar red me best goed,als ik mijn rust maar neem en alles in een sloom tempo doe!!!
en niks meer wat te zwaar is en trappenlopen pffffffff dat is het zwaarst,vooral met dit weer,dan ben ik toch wat benauwde,mischien omdat mijn soort de longblaasjes kapot maakt.......
sterkte en als je wilt praten erover,ben er voor je ,zal wat vaker proberen te kijken...
en gewoon doorgaan en zoveel mogelijk  genieten is gewoon goed............
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51

Hier kwam ook de Man met de Hamer.. niet terminaal, niet uitgezaaid. Een beetje bekomen van de angst en schrik ging hier het roer om; nog wat leuke dingen in het leven doen verdomme! Lekker eten, genieten van gezelschap van naasten en huisdier, en mijn makkers op het Internet (maar dat terzijde).

Moet erkennen dat mijn lichaam niet zoveel meer aan kan; ik doe maar wat rustiger aan.

Het allerbeste aan jou en je vrouw, Wim.. pluk de dag!

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14