Daten na borstkanker.
Hallo,
Ik heb in 2005 een behandeling gehad om een dubbelzijdige borstkanker te bestrijden. Tot nog toe lijkt dat gelukt. Mijn bosten moesten helaas mijn lichaam verlaten. In 2007 heb ik een borstreconstructie gehad met eigen weefsel. Best leuk geworden, wel een beetje patchwork. De borsten hebben een mooie vorm. Jammer van de littekens, jammer dat er geen gevoel in de bosten zit, jammer dat de bosten koud aanvoelen, jammer dat mijn buik naar de gloria is en pijn doet, maar ontzettend fijn dat ik niet met protheses in de weer moet.
Mijn relatie is ergens in het traject naar de gloria gegaan. Dat is niet verwonderlijk want ik had nog maar zo`n 3 maanden een relatie toen ik ziek werd en de beste man heeft echt zijn best gedaan om het te volbrengen, maar re-integratie naar werk verliep op zijn zachtst gezegd ook nogal dramatisch en alle problemen waren voor hem niet vol te houden.
Na een jaar of 5 alleen doorgebracht te hebben besloot ik in het najaar van 2013 ervoor te gaan en heb ik me ingeschreven bij een dating site. Ik verwachtte daar niet veel van. Waarom zou iemand voor een patchwork gaan als er nog een heleboel onbeschadigde vrouwen op de site staan. Ik kan me voorstellen dat de heren dan even verder zoeken. Maar goed, je weet nooit dacht ik. Proberen maar.
Tot op heden zonder succes. Als de heren bij een date horen over borstkanker dan volgt er geen nieuwe afspraak. Ook niet als het wel klikt. Ik heb daar wel begrip voor, maar dat brengt me niet bij mijn doel. Niets erover zeggen is geen optie want de borstkanker heeft invloed op mijn werk, wonen en nog zo wat dingen. Als ik het wil omzeilen dan komt er geen gesprek maar een beetje onduidelijk gedoe waar ook niemand iets aan heeft.
.
Iemand ervaringen in daten met een beschadigd lijf?
Of een leuk plan of idee?
Ik heb in 2005 een behandeling gehad om een dubbelzijdige borstkanker te bestrijden. Tot nog toe lijkt dat gelukt. Mijn bosten moesten helaas mijn lichaam verlaten. In 2007 heb ik een borstreconstructie gehad met eigen weefsel. Best leuk geworden, wel een beetje patchwork. De borsten hebben een mooie vorm. Jammer van de littekens, jammer dat er geen gevoel in de bosten zit, jammer dat de bosten koud aanvoelen, jammer dat mijn buik naar de gloria is en pijn doet, maar ontzettend fijn dat ik niet met protheses in de weer moet.
Mijn relatie is ergens in het traject naar de gloria gegaan. Dat is niet verwonderlijk want ik had nog maar zo`n 3 maanden een relatie toen ik ziek werd en de beste man heeft echt zijn best gedaan om het te volbrengen, maar re-integratie naar werk verliep op zijn zachtst gezegd ook nogal dramatisch en alle problemen waren voor hem niet vol te houden.
Na een jaar of 5 alleen doorgebracht te hebben besloot ik in het najaar van 2013 ervoor te gaan en heb ik me ingeschreven bij een dating site. Ik verwachtte daar niet veel van. Waarom zou iemand voor een patchwork gaan als er nog een heleboel onbeschadigde vrouwen op de site staan. Ik kan me voorstellen dat de heren dan even verder zoeken. Maar goed, je weet nooit dacht ik. Proberen maar.
Tot op heden zonder succes. Als de heren bij een date horen over borstkanker dan volgt er geen nieuwe afspraak. Ook niet als het wel klikt. Ik heb daar wel begrip voor, maar dat brengt me niet bij mijn doel. Niets erover zeggen is geen optie want de borstkanker heeft invloed op mijn werk, wonen en nog zo wat dingen. Als ik het wil omzeilen dan komt er geen gesprek maar een beetje onduidelijk gedoe waar ook niemand iets aan heeft.
.
Iemand ervaringen in daten met een beschadigd lijf?
Of een leuk plan of idee?
4 reacties
hoi barb
mijn man vertrok na 10 jaar huwelijk net zo snel als ik me haren verloor bij de chemo
ik heb dan longkanker maar ook tumoren in me borsten gekregen waardoor ik borst besparend heb gedaan dus wel leeg gehaald en weer opgevuld
en tja mijn lichaam is ook een aardige land kaart hier en daar wat opgesmukt met tattoo's die de aandacht van de lithekens afhaalt
ook ik ben jaren alleen geweest 6 jaar in totaal en ik dacht het eigenlijk wel gehad te hebben met de mannen op deze aardkloot maar ik zat wel gezellig te chatten op toen der tijd badoo
deed daar ook veel leuke chat contacten op en ben altijd wel gelijk open geweest met wat ik mankeer en tja sommige schrikken af helaas niks aan te doen het is niet anders
nu heb ik wel een vriend en tja ik heb ook vaak genoeg gezegd wat moet je nou met mij nu gaat het goed maar morgen kan dat zo weer anders zijn en ben ik weer ziek
nou deze zei daarop dat hij wist waar die aan begon dus dat ik me daar dan maar bij neer moest leggen
dat heeft ook wel even geduurd maar onderhand 3 jaar verder en hebben we het nog steeds naar ons zin
dus geef de hoop niet op ergens op deze aardkloot loopt er ook 1 voor jou rond
en die kom je vast wel een keer tegen
xxx
Ik zoek nog even door.
Hoi Barb,
Denk dat ik een vergelijkbare situatie heb gehad. Op mijn 24ste zijn mijn beide testikels verwijderd. De opvolgende periode erg onzeker geweest over daten en mijn niet meer zo mannelijke lijf. Gelukken hebben ze ook hiervoor implantaten en die hebben mijn zelfvertrouwen terug gebracht.
Ik zou er gewoon voor gaan als ik jou was. Mijn ervaring heeft me geleert dat het probleem bij mij zat en dat een toekomstige partner er helemaal geen probleem mee heeft.
Gr
J
Ik heb inmiddels besloten dat ik mijn account bij een dating site op ga zeggen. Ik vind het niet werken. Ik denk dat ik iemand moet tegenkomen waarmee het klikt en dan hopen dat de klik belangrijker gevonden wordt dan mijn geschonden lichaam. Op een datingsite is dat niet zo snel zo denk ik. Je kent elkaar tenslotte niet en mannen zoeken dan wel even verder. Uiteindelijk zou het natuurlijk kunnen lukken maar op dit moment ben ik het proberen op een dating site een beetje zat en ben bang dat de frustratie groot wordt als ik er teveel mee bezig ben. Ik laat het dus maar even rusten.
Voor jou vind ik het heel leuk dat je iemand gevonden hebt en ik hoop dat jullie heel gelukkig zijn en blijven met elkaar.
Groetjes,
Barb