Hart luchten (emoties slecht kunnen laten zien)

Beste lezers, 6 uur in de nacht en nog steeds kan ik niet slapen. Vandaag kreeg ik te horen dat het nog slechter gaat met mijn vader. Griep, hoesten, heel weinig witte bloedlichaampjes. Zijn chemo over 4 dagen is uitgesteld. Ik ben bang voor hoe lang. Ik ben net 21 jaar en sinds 5 maanden weten we dat mijn vader ziek is. In een paar weken tijd ging het van zich niet lekker voelen, naar mogelijk kanker, naar kanker, naar uitgezaaid en naar terminaal. Nu weet ik niet meer hoe ik rust krijg ik mijn hoofd. Ik woon en studeer in een andere stad en dat maakt het lastig om 'even' op en neer te gaan. We hebben wel vaak telefonisch contact. Ik heb het mijn huisgenoten en beste vrienden verteld, maar toch heb ik er veel moeite mee om er over te praten. Ik doe dat dan ook alleen wanneer iemand ernaar vraagt. Soms reageer ik heel kortaf, soms gaan we er goed bij zitten en moet ik er weer bij huilen. Het komt vaker voor dat ik er op random momenten om moet huilen. Zoals bij een liedje, emotionele film of gewoon wanneer ik alleen ben. Soms ook bij mijn vader, maar dan loop ik weg of doe alsof er niets aan de hand is. Ik voel me hier schuldig tegenover, want wil niet dat hij denkt dat het me niet raakt of dat ik er geen emoties bij heb. Dit compenseer ik door hem, bij zeg maar alles, te helpen. Boodschappen doen, vooral veel opruimen en poetsen. De dagelijkse dingen. Mijn moeder doet dit dagelijks, maar zij gaat er ook aan onderdoor. Voel me ook schuldig dat ik er soms niet iedere week kan zijn.. Herkent iemand zich hierin, moeite hebben om het erover te hebben en wat doet u hiertegen? Dit verhaal typen lucht al heel erg op. Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen in de moeilijke tijden en platformen zoals dit helpen ons er een beetje doorheen :) Groeten , Rebecca