Opzoek naar lotgenootjes/"kinderen"
Hallo,
Mijn naam is Aurora en ik ben 25. Bijna 4 jaar geleden ben ik mijn moeder na een ziekte van 17 jaar verloren. Ik was 22 op dat moment. Nu ben ik opzoek naar lotgenootjes/"kinderen". Zowel voor gezellig contact als eventuele serieuze gesprekken. Ikzelf ben pas heel laat begonnen met verwerken door andere omstandigheden en weet wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.
Dus herken jij je hierin? Voel je vrij om te reageren!
9 reacties
Hey Aurora, ik ben op het moment 19 en ongeveer een jaar geleden is mijn vader overleden en merk ook bij mezelf dat ik eigenlijk nu pas echt met het verwerken ben begonnen. Vandaar mijn reactie :)
Hoi Aurora en Marit,
Ik ben in december mijn vader verloren, en ik zou graag met jullie in contact willen komen om ervaringen te delen met iemand die snapt wat het is om verder te gaan zonder één van je ouders! Ik ben nu 25 jaar.
Hallo,
Ik ben 21 jaar, en mijn vader is nu een week geleden overleden. Ik vind het erg lastig hoe ik hier mee om moet gaan en ik zou graag in contact komen met lotgenoten.
10 dagen voor overlijden is mijn vader gediagnosticeerd met uitgezaaide alvleesklierkanker. Daarna is het erg snel gegaan.
Hi,
ik ben een meisje van een jonge leeftijd. En ben nu iets meer dan een jaar mijn moeder verloren aan deze ziekte. En ik vind het ook heel lastig om alles te verwerken. Want je hebt school, vrienden, familie en sporten. En hopelijk kunnen we hier met elkaar over praten.
groetjes
Hoihoi,
Allereerst wat erg om je moeder te moeten missen. Ik was 21 toen ik mijn moeder verloor, en mijn vader verloor ik op mijn 27ste. Ik merk zelf dat ik de verwerking ook erg moeilijk vind, het voelt nog steeds als gisteren en ik heb nog steeds het gevoel alsof ze zo binnen kunnen wandelen. Ook is het erg lastig wanneer er weinig mensen in je omgeving zijn die je daadwerkelijk echt begrijpen/ hetzelfde mee hebben gemaakt.
Heel veel succes met je verwerking!
hey medemensen ik 33 (was 32 ) toen ik mijn moeder verloor in september 2019 heb zelf ook kanker gekregen in het zelfde jaar(maart 2019) dus ik snap helemaal wat jullie bedoelen
allemaal de groetjes
skippybal86
Hoi Skippybal,
Gecondoleerd met het verlies van je moeder en wat onwijs heftig dat ik je in dat zelfde jaar het zelf ook moet ondergaan. Hoe gaat het nu met je? En hoe ben je hier achter gekomen? Had je klachten of heb je je uit voorzorg laten controleren?
Groetjes
hey mandy bedankt voor je lieve reactie en nee integendeel!! het was de week na carnaval 2019 ik ben een echte carnavalsvierder en had net 5 dagen gefeest en was verkouden nou ok ik zei tegen mijn moeder (die was jarig ook nog ) ik heb afspraak gemaakt bij de dokter voor die verkoudheid ze zegt prima nou ik kon pas na het weekend terecht verjaardag gevierd nu kom ik smorgens met mijn duffe kop beneden voor bakje koffie zegt ze wat zie ik daar voor een gekke bult achter op je been en dat was aan de achterkant ik zeg geen id heb er geen last van je moet dan ff weten dat ik in de logistiek werk dus wij gingen er vanuit gestoten ik ben nogal van het gooi en smijtwerk:):) nou na het weekend eerst gaan werken eerder naar huis en naar de dokter kom binnen bij hem ik zeg heel nonchalant ik ben verkouden van de carnaval en wilde graag een tabletje /penicilline kuur ofso ok zegt ie en ik zeg ik heb nog wat hier die rare bult op de achterkant van mijn boven been dus hij zeg ga maar liggen en begint te voelen en te voelen nou op een gegeven moment lig ik daar en hij loopt weg zonder wat te zeggen en bleef weg ik denk wat raar dus ik kom na een minuut of 3/4 eens zelf van die tafel af en ik zeg wat is er nu eigenlijk aan de hand hij zegt ik weet niet wat die bult is maar ik word er onrustig van ik zeg als jij onrustig word dan word ik dat ook nou binnen 5 minuten had hij het ziekenhuis aan de lijn volgende dag een echo ik denk damn wat heb ik nu weer aan mijn fiets hangen ik pa en ma naderhand gebeld ik woon niet thuis en pa was nog net niet met pensioen dus hij zou vrij pakken en meegaan maar we waren aan het lachen zo van het loopt wel los nou de volgende dag ik naar ziekenhuis ik zeg tegen pa blijf jij maar zitten ik ben zo terug nou ik daar naartoe word na kwartier binnen geroepen en moet gaan liggen komt en na 5 minuten een oudere man aan de radioloog en die zegt waar heeft u last van etc etc ik vertel over die bult en zeg er meteen bij ik voel hem af en toe maar niet vervelend dus hij zegt och dat komt wel vaker voor zegt ie zelf dat je last hebt van ontstoken.opgezette spieren nou hij begint en na 2 minuten zegt ie meneer ik heb slecht nieuws dit is geen ontstoken spier maar kanker BAMM zou rauw op mijn dak en vanaf die dag 11 maart zo19 is mijn hele slechte reis begonnen waar bij ik bijna half jaar later geheel onverwacht afscheid heb moeten nemen van mijn lieve mama...... ze is gestorven voor mij slik slik
ik hou ff op pff komen zoveel herinneringen terug ffkes te zwaar....je mag me altijd berichtje sturen als je wil jij komt ook uit brabant zag ik wat leuk!! waar als ik vragen mag?
groetjes skippybal86