Ik verwacht van mijn huisarts ondersteuning tijdens en na mijn behandeling tegen kanker.
Uit onderzoek blijkt dat huisartsen vaak nog afwachtend zijn en kankerpatiënten nog veel zien als patiënten van de specialist. Hoe is jou ervaring. Welke ondersteuning krijg je van je huisarts en wat vind je wenselijk aan ondersteuning tijdens en na je behandeling?
7 reacties
Hoi Ella,
Vorig jaar april is bij mij Hodgkin door puur toeval ontdekt. Ik had geen afspraak bij de huisarts, maar was wegens ademnood toch maar gegaan. De huisarts had een lichamelijk onderzoek uitgevoerd en met zijn stethoscoop geluisterd. Niets afwijkends en kon wel weer naar huis. Het was gewoon een verrekte borstspier, verkeerd geslapen/gelegen. Omdat ik al enkele maanden ziekenhuis in en uit liep wegens onverklaarbare klachten, erop aangedrongen dat ik toch een verwijzing zou krijgen. Hierop heeft mijn huisarts toch gebeld met de SEH en gesproken met een longarts. Die wilde mij wel zien, wegens verdenking van een longembolie. En dus met spoed en eigen vervoer richting SEH. Binnen enkele uren was bekend, geen embolie, maar lymfeklierkanker. De huisarts heeft mij diezelfde middag nog gebeld om zijn excuses aan te bieden en was zeer ontdaan van het nieuws. Ook is hij nog op huisbezoek geweest. Ben tijden het verloop van het traject erg goed bijgestaan door mijn huisarts en kon met alle vragen bij hem terecht. Hij heeft mij nooit gezien en behandeld als zijnde een patiënt die toebehoort aan een andere specialist. Tot op de dag van vandaag heb ik regelmatig nog contact tijdens het spreekuur. Vaak om bij te praten hoe het allemaal gaat. Ben erg blij met mijn huisarts dat hij tijdens en nu zelfs na alles er voor mij is.
Fijn dat je de ondersteuning van je huisarts krijgt! Er is recent het NHG Standpunt voor oncologische zorg in de huisartsenpraktijk. Een van de aanbevelingen is dat de huisarts na verwijzing naar het ziekenhuis contact houdt met de patiënt. Tijdens dit contact kan de huisarts met de patiënt de verstrekte informatie van de specialist bespreken en ook afspraken maken over vervolgcontacten op basis van de behoefte van de patiënt. Hierdoor voorkomt de huisarts dat het contact met de patiënt tijdens de behandelfase verloren gaat. Contact houden vergroot de betrokkenheid van de huisarts bij de patiënt en diens naasten en anticipeert op goede nazorg. Fijn dat jullie deze ervaring al hebben!