Vermoeidheid bij hormoon behandeling
Ik heb nu ruim 15 maanden prostaatkanker welke is uit gezaaid naar de lymfklieren.
Na eerst 6 maanden pillen ,toen 2 maanden niets daarna psa weer omhoog depot met zoladex voor 3 maanden en omdat we op vakantie/overwinteren een depot met eligard voor 6 maanden ,het is nu 4 maanden geleden dat ik de eligard toegediend kreeg van de bijwerkingen ,vind ik de vermoeiheid het ergste kan nu geen 5 kilometer meer lopen zonder onderweg veel uit te rusten zijn er meer mensen die hier veel last van hebben?
Na eerst 6 maanden pillen ,toen 2 maanden niets daarna psa weer omhoog depot met zoladex voor 3 maanden en omdat we op vakantie/overwinteren een depot met eligard voor 6 maanden ,het is nu 4 maanden geleden dat ik de eligard toegediend kreeg van de bijwerkingen ,vind ik de vermoeiheid het ergste kan nu geen 5 kilometer meer lopen zonder onderweg veel uit te rusten zijn er meer mensen die hier veel last van hebben?
3 reacties
Ik ben nog een beetje zoekend, de informatie die je verschaft is wat summier. Maar uit eigen ervaring kan ik wel wat antwoorden geven.
Er is sprake van uitzaaiingen, geen operatie of bestraling, enkel een hormoonbehandeling. Dat is niet echt leuk weet ik uit eigen ervaring. Tweemaal heb ik een depot Eligard gehad. Was er enkele dagen wat grieperig van.
Effect van de hormoonbehandeling is inderdaad dat spieren worden afgebroken, omgezet in vet. Enige remedie: belasten die spieren. En dan niet zomaar uit de losse pols: het heeft mij heel veel geholpen dat dit onder aansturing is gegaan van een oncologisch fysiotherapeut. Gericht oefenen tot je grenzen, niet overbelasten. Wandelen is trouwens een prima activiteit, belast de botten en dat is goed.
Met name de cardio-training kan de conditie weer op peil brengen, mijn oncologie fysiotherapeute heeft me zover op weten te pappen dat ik (volgens de sportarts) medisch in staat ben aan de Alpe d'Huzes mee te doen. Had ik niet verwacht, maar kwam wel uit het sportonderzoek.
Ondertussen ben ik niet meer aan de Eligard maar heb om heel andere redenen gekozen voor de chirurgische castratie, zie hier op dit forum. Het effect is echter hetzelfde en de oplossing ook: gericht gaan sporten.
En daarnaast: een wandeling van vijf kilometer (of meer) is een hele prestatie, wat vaker moeten uitrusten is dan zeker geen schande. Gewoon genieten van die wandeling!
Sterkte!
Tja, die vermoeidheid....
Heel herkenbaar. Na een jaar triptoreline en nu zoladex ken ik mezelf wat dat betref niet meer: van fervente wandelaar en twee a drie keer per jaar zelfs wekenlange bergtrekkings in de alpen naar een voortschuifelende opa. Ik kan slechts een ding per dag doen en vaak dat niet. Een rondje stofzuigen in huis schakelt mij de rest van de dag uit. Een wandeling van een half uurtje is het hoogst haalbare geworden. Met grote moeite ga ik drie keer per week naar een sportschool, want het spierverlies en ook de osteoporose loopt anders al snel uit de hand.
Ook ben ik in een jaar tijd nu 15 kilo aangekomen, vooral rond mijn buik.
Van andere bijwerkingen van de hormoonkuur, behalve natuurlijk die impotentie, heb ik gelukkig weinig last. Het ergst is , net als voor jou, die vermoeidheid, je sleept jezelf de dag door.
Je moet er aan wennen zeggen ze, maar een modus vivendi heb ik nog niet gevonden.
Probeer net als ik te genieten van wat je nog wel kunt, het leven is ondanks alles nog steeds onverminderd van een verbijsterende schoonheid. Sterkte!