Alpe d'HuZes 2016
En iedereen die nu denkt "ik zou wel willen, maar ik kan dat niet halen", voor jullie heb ik goed nieuws. Er is namelijk nog een andere manier om mee te doen. Een manier speciaal op jullie gericht. Dit jaar werken wij als team namelijk samen met het team van 2climb2raise. Ik biedt hen hier dan ook graag de gelegenheid om zich voor te stellen door middel van een ervaringsverhaal van een deelneemster in 2015 en een oproep.
Tandem zoekt Team
De Stichting 2climb2raise fietst tijdens Alpe d’HuZes met tandems omhoog. Op deze manier krijgen (ex-)kankerpatiënten de mogelijkheid om ook deze mooie berg te beklimmen. We zijn weer op zoek naar enthousiaste teams voor onze tandems. Ben jij een getrainde fietser en ken je een (ex-)kankerpatiënt die je graag een hele mooie beleving wilt bezorgen door samen met hem/haar de berg op te gaan?
Stichting 2climb2raise zorgt voor de tandems, trainingen, huisvesting etc. Samen werken we naar een mooie en onvergetelijke week toe. Mocht je als (ex-)kankerpatiënt graag mee willen maar geen getrainde fietser kennen? Wij zorgen hiervoor. Er zijn nog plaatsen beschikbaar voor 2016. Interesse?
Mail naar: info@2climb2raise.nl of kijk op onze website www.2climb2raise.nl.
Hieronder het mooie verhaal van Suzanne & Thijs die in 2015 samen de berg hebben overwonnen:
Voor geen goud willen missen
Na mijn ziekte heb ik moeten leren leven met mijn oedeem… iets wat niet meevalt. Ik moet echt alles plannen en door mijn oedeemkousen, die ik altijd moet dragen, zijn sommige dingen niet echt makkelijk. Ik kan niet lang staan of zitten en moet elke dag een uur in een lymphe -presspak om mijn vocht weer omhoog te krijgen. Gedurende de dag krijg ik ook steeds meer last, omdat mijn benen zwaar worden en branderig gaan voelen. Het pak verlicht dit dan weer.
Een vriendin van mij heeft in 2014 meegefietst met 2climb2raise. Wat een ervaring. ‘Volgend jaar’ jij zei ze en ja…. waarom niet … dacht ik, maar toch… twijfel ..kan ik het wel aan… met mijn benen!!!
Na een bezoek van Lau en Paul….. wist ik …ik moet dit doen… gewoon een keer iets doen wat eigenlijk niet meer kan en er is goede begeleiding bij dus nu of nooit …..dus het werd een nu….super spannend maar ook super leuk..
Via mijn vriendin leerde ik Thijs kennen en het klikte dus Thijs werd mijn captain.
De trainingen waren erg leuk. In Eindhoven hadden we spinning en in Limburg en bij Utrecht de buitentrainingen. Het was super. Maar wat eng zo op een tandem de eerst buitentraining. De eerste 20 min wilde ik echt niet en wilde ik echt afstappen, maar na even doorbijten en vertrouwen krijgen in Thijs, mijn captain, hadden we het door… samen opstappen tegelijk en samen afstappen en toen begon het genieten. Lekker buiten…mooie natuur en met het team echt gaaf…helaas heb ik één buitentraining over moeten slaan, omdat mijn benen echt niet meer wilden, maar goed: opgeven is geen optie … even rust pakken en de volgende training er weer vol voor gaan. Je moet gewoon goed naar je lichaam luisteren en gelukkig begrijpen ze dat bij 2climb2raise heel goed.
Wat ging de tijd toch snel en wat leefde ik er naartoe.. voordat ik het wist zaten we in de auto naar Frankrijk. We hebben het in twee dagen gedaan, omdat ik met mijn benen niet zo lang in de auto kan zitten. Het was een fijne reis en wat een super leuk hotel. Wat een uitzicht en genieten vanaf minuut één...
Op zondag lekker genoten van alles en iedereen en maandag de eerste bergtraining. Wat zag ik er tegen op, maar wat ging het goed en wat genoot ik ervan. Niet te beschrijven. Ik had wel een beetje last van mijn ademhaling door de hoogte, maar we gingen als een trein.
Dinsdag rustdag, dus lekker lunchen in het dorpje in en daarna de Alp op met de auto.. en toen werd ik stil… mijn god wat een steile berg. Miranda, een andere stoker, en ik kregen het te benauwd en kwamen dan ook vol tranen boven “moeten we hier omhoog?” Dit halen we nooit!! Gelukkig stonden er meer van ons team boven en die vertelden ons dat deze reactie heel normaal is. Even laten zakken en boven in het centrum kaarsen kopen voor onze dierbaren… wat een apart gevoel daar in het centrum en wat een saamhorigheid … heel apart en heel emotioneel allemaal. Nog wit van de schrik kwamen we weer terug bij ons hotel en daar werden we goed opgevangen door iedereen. Opgeven is geen optie, dus met goede moed op naar de donderdag.
D day…..de donderdag, de dag met veel spanning in mijn lijf, maar wat had ik er een zin in. Ik zat in de middagploeg, dus moest de ochtend nog in het hotel uitrusten en relaxen en toen de bus in naar beneden naar de voet van de Alp om te starten … bloedheet was het, maar ik merkte er niets van. Ik heb de hele weg genoten en beleefd.. wat een ervaring, niet te beschrijven, en wat had ik een energie, geen moment heb ik gedacht dat ik het niet zou redden. Sterker nog, ik wilde nog een keer... ik wilde gewoon niet dat het ophield en dat het afgelopen was. De finish was fantastisch; wat een ervaring; wat een emotie en wat een beleving!!!! Ik had dit voor geen goud willen missen… ik ben erg blij dat ik het met 2climb2raise ervaren heb. Het is zo apart, dat je als allemaal vreemden van elkaar zoiets intens meemaakt en je na één week op de berg zo een verbondenheid hebt met elkaar. Zo mooi en zo kostbaar. Iedereen leeft zo mee met elkaar en steunt elkaar. We hebben met elkaar gelachen, gehuild, gegeten, gedronken en gefeest.
Ik had deze week voor geen goud willen missen en ben blij en dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken…
Onvergetelijk en ik wil dan ook nogmaals iedereen van 2 climb2raise bedanken voor deze super ervaring en natuurlijk ook mijn captain Thijs… zonder hem had ik het niet waar kunnen maken.
Groeten Suzanne van de Ven
Stoker 2015
