Hoe kijken jullie hier tegen aan?

Hallo Elsie,

in aanvulling op de goede raad van Otto: vraag naast de voordelen, mogelijkheden en risico's van behandelingen ook uitdrukkelijk naar wat dit precies betekent voor je moeder. Daarbij moet je ook spreken over en een goed gevoel houden bij al haar overwegingen en hoe de te kiezen behandeling daarop aansluit. Het gaat om haar tijd, haar angst en hoe ze kan genieten van wat er resteert. Daaraan moeten de behandelaars zich voldoende aanpassen en in dat geheel komt jullie juiste keuze naar boven.

Groet, Chromo

Dank, op dit gebied keuzes maken blijft toch lastig...

mijn moeder heeft ook gekozen voor hyperthermie bestalingen . ze moest daarvoor iedere dag naar tilburg. ik denk dat je alles aanpakt wat je leven eventueel kan verlengen. bij mijn moeder heeft het helaas geen zin gehad maar ik denk bij andere wel. de artsen konden het alleen voorstellen dat ze het kon proberen. ze kunnen met angio sarcoom eigenlijk niet veel zeggen hoe het gaat. er is niet veel tegen te doen maar het kan wel dat door de bestraling net het laatste celletje misschien kapot gaat dus heeft mijn moeder er zeker voor gekozen.

hoe gaat het nu. en wat heeft ze gedaan

Mijn moeder heeft in begin 2016 na een zeer geslaagde borstamputatie (alles schoon), bestralingen en hyperthermie gehad. Alles leek ok, ze voelde zich goed. Tot ze afgelopen winter wat begon te sukkelen (blaasontsteking en hardnekkige verkoudheid dachten we). Helaas is intussen gebleken dat de kanker terug is. Hij zit o.a. in lever, longen en diverse lymfeklieren. Ze heeft net de eerste drie milde chemo's gehad (Taxol) en de eerste (kinderdosis morfinepleisters zijn geplakt). Komende week bloedonderzoek en een gesprek met de oncologe...

wat vind ik dat erg om te horen. wat is het ook een vreselijke rot ziekte. heel veel sterkte

Dank je, dat is het inderdaad.

het lijkt een beetje op het verhaal van mijn moeder. ik voel hoe jullie je nu moeten voelen. mijn moeder borst kanker. borstbesparende operatie en bestralen. waarschijnlijk door het bestralen angio sarcoom kanker in de borst,. dit was precies 10 jaar na de eerste keer kanker. borst geamputeerd. 5 maanden later blauwe plek richting andere borst. andere borst toen ook geamputeerd omdat het idd weer angio sarcoom kanker was. toen ook hypertermie bestraling gehad in tilburg. het is toen een half jaar goed gedaan. toen kreeg ze een dikke bult onder haar oksel. ze hebben een punctie gedaan. geen kankercellen erin. ondertussen begon ze vreselijk te hoesten. op de foto zagen ze plekjes. we hadden al gehoord dat als het in de longen zou komen het einde oefening zou zijn. we waren kapot van angst. scan gemaakt en een punctie. ook een pat scan. geen kanker in de longen maar de oksel wel. ze is geopereerd maar knapte niet op. het hoesten bleef. thuis ging het alleen maar slechter. geen energie niks. we hebben ze teruggebracht naar het ziekenhuis. klaplong, long embolie longontsteking. we dachten nog oke daarom zo slecht. maar we hadden nog hoop. de dag erop weer foto en ze zagen dat de plekjes in de longen waren gegroeid.. dit betekende angio sarcoom/ onze wereld stortte in. als je een keer prive wilt kletsen laat maar weten. heeeeeel veel sterkte. het is zo zwaar

Iets wat ik moeilijk vind is het dubbele verhaal.
Aan de ene kant is de kanker er en weet je dat het een aflopende zaak is en je hoogst waarschijnlijk over een jaar geen moeder meer hebt.

Aan de andere kant is ze nu - met een kinder-morfine-pleister - nagenoeg pijnvrij en is ze verder alleen vermoeid. De chemo heeft niet teveel downsides op de reis naar Rotterdam en terug na.

Dus je wil nog zoveel mogelijk doen samen en samen zijn en van de andere kant kun je je leven natuurlijk ook geen jaar on-hold zetten.,,

ja dat is het moeilijke. je werk en alles gaat gewoon door. je wilt zoveel mogelijk bij haar zijn. ik ben echt iedere dag bij mijn moeder geweest. of vroeg in de avond of als ik vrij was overdag. maar als ze bezoek kreeg bleef ik thuis. wat ik begrijp krijgt jou moeder nog wel chemo. dit kan het gelukkig wat vertragen. mijn moeder kreeg er teveel complicaties bij. long embolie klaplong en longontsteking. dus chemo was geen optie meer helaas. geniet van elkaar . het is een vreselijk moeilijke tijd. achteraf ben ik zo dankbaar dat ik zoveel tijd met haar heb doorgbracht. maar mijn gezin begon er wel onder te lijden hoor