Via Vraag het een professional kun je vragen stellen aan een deskundige op kanker.nl. Bijvoorbeeld een vraag over je diagnose of de onderzoeken die je krijgt. Of vragen over je behandeling en de bijwerkingen daarvan. Ook kun je bij ons terecht voor vragen over je leven met/na kanker. De deskundige kan met je meedenken en uitleg geven. Goed om te weten: de professionals vervangen nooit je eigen arts, verpleegkundige of hulpverlener. Die blijft altijd je eerste aanspreekpunt.
Hoe kunnen we je het beste helpen?
Heb je een vraag over iets in je online patiëntendossier? Bespreek die altijd eerst met je arts. Heb je er daarna nog vragen over, dan kun je bij ons terecht. Maar vraag altijd eerst je arts.
Stel je vraag zo duidelijk mogelijk
Wat zet je in je vraag? Dit kan belangrijk zijn om te noemen:
- Welke onderzoeken je hebt gehad
- Het stadium van de ziekte
- Kenmerken van de tumor, bijvoorbeeld hormoongevoeligheid of genmutaties
- Uitslagen van onderzoeken: bijvoorbeeld de PSA-waarde of de CIN-uitslag
- De eindconclusie in het verslag van weefselonderzoek
Heb je vragen over bijwerkingen of gevolgen van de behandeling? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke medicijnen je gebruikt of hebt gebruikt
- Wanneer je bestraling kreeg
- Wanneer je geopereerd bent
Heb je vragen over omgaan met kanker? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke problemen je ervaart. Heb je bijvoorbeeld last van angst of onzekerheid, of problemen met je relatie? Of heb je vragen over hoe het gaat met je werk?
Wat kun je beter niet doen?
- Plaats niet het hele verslag van weefselonderzoek.
- Plaats geen afbeeldingen van scans of röntgenfoto's.
- Plaats geen foto’s van bobbeltjes, vlekjes en dat soort dingen.
- Plaats geen namen, telefoonnummers, mailadressen van jezelf of zorgverleners.
Gebeurt dit toch? Dan moeten we dit soort extra gegevens helaas verwijderen.
Vind je het moeilijk om een vraag te stellen? Dan kunnen de voorlichters van kanker.nl helpen bij het maken van een vraag.
Goed om te weten:
- Alle vragen en antwoorden zijn openbaar. Elke bezoeker van kanker.nl kan de vraag en het antwoord meelezen. Gebruik daarom altijd de naam die je hebt gekozen toen je een account aan hebt gemaakt.
- Onze professionals stellen geen diagnose, geven geen second opinion en geen behandeladvies. Heb je klachten die door kanker kunnen komen, dan kun je het beste naar je huisarts gaan.
Hoe werkt het?
- Om een vraag te kunnen stellen heb je een account nodig. Heb je een account dan moet je eerst inloggen.
- Kies de professional(s) aan wie je een vraag wilt stellen. Klik op Stel je vraag en klik daarna op vraag versturen.
- De professional probeert je vraag zo snel mogelijk te beantwoorden.
- Je krijgt een melding op je overzicht met activiteiten als je vraag beantwoord is.
Puber voelt zich genegeerd
De vader (mijn ex) van mijn kind (14 jaar) heeft nierkanker. Hij begint volgende week met immuuntherapie. Onze dochter betrek ik bij het hele proces en ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn over wat er wel of niet kan gebeuren.
Haar vader vindt dat zij hem moet bellen omdat hij degene is die ziek is. In principe was ik het daar mee eens. Maar als ze belt om iets te vertellen en hij heeft op dat moment pijn dan wijst hij haar af en geeft aan dat hij geen zin heeft om naar haar te luisteren. Ik begrijp heel goed dat als hij pijn heeft hij zichzelf niet is. Maar zij ervaart het als een afwijzing en wordt er verdrietig van. En dat bovenop het verdriet dat ze al voelt omdat hij ziek is. Ik zou heel graag willen dat ze nog samen ook leuke tijden hebben. Met mij heeft hij nog wel momenten dat hij lacht en grapt maar hij lijkt het niet te kunnen opbrengen bij haar. Hoe ga ik hiermee om?
Antwoord
Beste Antoinette,
Wat een vervelende situatie waar jullie in zitten. Het lijkt ons voor jullie dochter ook heel fijn dat je eerlijk probeert te zijn naar haar, zo weet ze wat er speelt en kan hier ook vragen over stellen.
Heel mooi dat je oog hebt voor beide kanten, zowel het perspectief van jullie dochter als die van je ex-partner. Beide lijken de zelfde behoefte te hebben en dat is gezien/gehoord worden door de ander. Dit kan soms best lastig zijn als er spanning en stress is.
Pubers hebben de taak om zich af te zetten tegen hun ouders en meer afstand te gaan nemen. Dit is best een lastige taak als een van je ouders ernstig ziek is. Daarnaast zien we dat telefonisch contact tussen kinderen en ouders altijd minder goed werkt dan elkaar echt zien.
Het kan helpen met beide te bespreken dat ze wel de behoefte hebben aan contact met elkaar maar dat het nu steeds niet goed lukt. Hierbij kan je ook het patroon benoemen wat je ziet, namelijk hij wacht tot zij belt, zij belt maar hij heeft geen zin om naar haar te luisteren, zij voelt zich afgewezen en gaat minder bellen waardoor hij zich afgewezen voelt en minder ruimte krijgt om te luisteren.
Ze kunnen dan ook na denken over een manier die wel zou kunnen werken. Kunnen ze bijvoorbeeld een avond in de week samen een serie of een film kijken, gewoon samen zijn en vanuit daar kijken wat er ontstaat. Voor pubers werkt iets samen doen vaak beter dan tegenover elkaar zitten. Of kan zij een avond wat makkelijks bij hem koken en samen eten.
Als samen komen niet gaat, zou er bijvoorbeeld ook uit gesproken kunnen worden vanuit dochter dat ze contact hem wil (verbinding), maar dat het beter werkt als hij haar belt op een moment dat hij er ook de energie voor heeft om een gesprek te hebben. Daarvoor zouden bijvoorbeeld voiceberichten via Whatsapp ook een goede oplossing kunnen zijn. Jullie dochter kan dan inspreken wat ze kwijt wil en haar vader kan dit afluisteren en reageren wanneer hij daar de ruimte voor heeft.
Het zou mooi zijn als ze samen verantwoordelijkheid nemen voor het contact dat ze willen. Natuurlijk is het mooi als dochter vader belt, maar het is ook heel gezond dat pubers dit vergeten of vermijden. Het gaat om de behoefte die er is en hoe ze dat samen toch kunnen vormgeven.
we wensen voor beide een fijn contact en hopen dat onze tips hierbij kunnen helpen.
Mochten er nog nieuwe vragen zijn horen we het graag.
Heel veel succes,
Groetjes Kinderpsychologen IDC