Via Vraag het een professional kun je vragen stellen aan een deskundige op kanker.nl. Bijvoorbeeld een vraag over je diagnose of de onderzoeken die je krijgt. Of vragen over je behandeling en de bijwerkingen daarvan. Ook kun je bij ons terecht voor vragen over je leven met/na kanker. De deskundige kan met je meedenken en uitleg geven. Goed om te weten: de professionals vervangen nooit je eigen arts, verpleegkundige of hulpverlener. Die blijft altijd je eerste aanspreekpunt.
Hoe kunnen we je het beste helpen?
Heb je een vraag over iets in je online patiëntendossier? Bespreek die altijd eerst met je arts. Heb je er daarna nog vragen over, dan kun je bij ons terecht. Maar vraag altijd eerst je arts.
Stel je vraag zo duidelijk mogelijk
Wat zet je in je vraag? Dit kan belangrijk zijn om te noemen:
- Welke onderzoeken je hebt gehad
- Het stadium van de ziekte
- Kenmerken van de tumor, bijvoorbeeld hormoongevoeligheid of genmutaties
- Uitslagen van onderzoeken: bijvoorbeeld de PSA-waarde of de CIN-uitslag
- De eindconclusie in het verslag van weefselonderzoek
Heb je vragen over bijwerkingen of gevolgen van de behandeling? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke medicijnen je gebruikt of hebt gebruikt
- Wanneer je bestraling kreeg
- Wanneer je geopereerd bent
Heb je vragen over omgaan met kanker? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke problemen je ervaart. Heb je bijvoorbeeld last van angst of onzekerheid, of problemen met je relatie? Of heb je vragen over hoe het gaat met je werk?
Wat kun je beter niet doen?
- Plaats niet het hele verslag van weefselonderzoek.
- Plaats geen afbeeldingen van scans of röntgenfoto's.
- Plaats geen foto’s van bobbeltjes, vlekjes en dat soort dingen.
- Plaats geen namen, telefoonnummers, mailadressen van jezelf of zorgverleners.
Gebeurt dit toch? Dan moeten we dit soort extra gegevens helaas verwijderen.
Vind je het moeilijk om een vraag te stellen? Dan kunnen de voorlichters van kanker.nl helpen bij het maken van een vraag.
Goed om te weten:
- Alle vragen en antwoorden zijn openbaar. Elke bezoeker van kanker.nl kan de vraag en het antwoord meelezen. Gebruik daarom altijd de naam die je hebt gekozen toen je een account aan hebt gemaakt.
- Onze professionals stellen geen diagnose, geven geen second opinion en geen behandeladvies. Heb je klachten die door kanker kunnen komen, dan kun je het beste naar je huisarts gaan.
Hoe werkt het?
- Om een vraag te kunnen stellen heb je een account nodig. Heb je een account dan moet je eerst inloggen.
- Kies de professional(s) aan wie je een vraag wilt stellen. Klik op Stel je vraag en klik daarna op vraag versturen.
- De professional probeert je vraag zo snel mogelijk te beantwoorden.
- Je krijgt een melding op je overzicht met activiteiten als je vraag beantwoord is.
Zoon schaamt zich
Hallo,
Ik heb borstkanker en door de chemotherapie ben ik, zoals velen, mijn haar verloren.
Mijn oudste zoon van 15 jaar kan mij niet aankijken als ik zonder muts in huis ben. Ik hou dus zoveel mogelijk een muts aan als hij er is. Nu werd ik gezegd dat ik niet naar het oudercontact mag gaan. Hij wil niet dat zijn vrienden mij zien, zelfs niet met een (toffe) muts op.
Nu weet ik niet hoe ik daar mee moet omgaan. We zijn gescheiden ouders dus communicatie van de papa moet ik niet verwachten.
Kan iemand mij hierin raad geven hoe ik dit best aanpak?
Antwoord
Beste BradyD,
Wat goed dat je hier je vraagt stelt. Het is een lastige situatie voor jullie beide.
We zien wel vaker dat voor pubers zich hier voor kunnen schamen, ze willen vooral normaal zijn en niet anders dan vrienden. Wat fijn voor hem dat je probeert om rekening te houden met zijn wensen en dus thuis zo veel mogelijk je muts op hebt. Hij probeert zich wel te uiten over hoe hij zicht voelt en wat zijn wensen zijn. Dat laat wel zien dat hij zich hierin veilig voelt.
Het is wel goed om met je zoon in gesprek te gaan over waar hij zich precies voor schaamt. Weten zijn vrienden bijvoorbeeld dat je ziek bent en kanker hebt? Soms vertellen jongeren dit niet en dat kan het gesprek ook daar over gaan. Wat ook vaak kan helpen is hem vragen naar hoe hij zou reageren als een van de moeders van zijn vrienden daar kaal (maar met een mutsje) op zou zijn. Vaak hebben jongeren ideeën over wat anderen zullen denken, terwijl die helemaal niet waar hoeven te zijn. Vaak denken ze zelf namelijk helemaal niet zo over de mensen om hen heen. Hierover nieuwsgierig met hem in gesprek gaan kan voor nieuwe inzichten zorgen. Wat wij vaak zien is dat dit soort gesprekken vaak beter gaan tijdens een wandeling of het auto rijden. Jongeren praten dan makkelijker dan recht tegen over elkaar aan tafel.
Tot slot is het wel zo dat sommige dingen wel moeten in jouw rol als ouder. Je hebt ook bepaalde verantwoordelijkheden. Hierover kan je ook met hem in gesprek. Hoe hij dit dan zou aanpakken in jouw situatie en of hij kan snappen dat sommige dingen voor jou wel belangrijk zijn om bij te zijn. Misschien komen jullie samen tot een oplossing.
Eventueel zou een heel andere oplossing zijn dat iemand die dicht bij jou staat voor jou gaat. Maar dat hangt ook een beetje af van wat dat oudercontact precies inhoud.
Hopelijk luk het om hier samen over te praten en jullie weg te vinden.
Succes!
Met vriendelijke groet,
De kinderpsychologen van IDC