Via Vraag het een professional kun je vragen stellen aan een deskundige op kanker.nl. Bijvoorbeeld een vraag over je diagnose of de onderzoeken die je krijgt. Of vragen over je behandeling en de bijwerkingen daarvan. Ook kun je bij ons terecht voor vragen over je leven met/na kanker. De deskundige kan met je meedenken en uitleg geven. Goed om te weten: de professionals vervangen nooit je eigen arts, verpleegkundige of hulpverlener. Die blijft altijd je eerste aanspreekpunt.
Hoe kunnen we je het beste helpen?
Heb je een vraag over iets in je online patiëntendossier? Bespreek die altijd eerst met je arts. Heb je er daarna nog vragen over, dan kun je bij ons terecht. Maar vraag altijd eerst je arts.
Stel je vraag zo duidelijk mogelijk
Wat zet je in je vraag? Dit kan belangrijk zijn om te noemen:
- Welke onderzoeken je hebt gehad
- Het stadium van de ziekte
- Kenmerken van de tumor, bijvoorbeeld hormoongevoeligheid of genmutaties
- Uitslagen van onderzoeken: bijvoorbeeld de PSA-waarde of de CIN-uitslag
- De eindconclusie in het verslag van weefselonderzoek
Heb je vragen over bijwerkingen of gevolgen van de behandeling? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke medicijnen je gebruikt of hebt gebruikt
- Wanneer je bestraling kreeg
- Wanneer je geopereerd bent
Heb je vragen over omgaan met kanker? Schrijf dan bijvoorbeeld:
- Welke problemen je ervaart. Heb je bijvoorbeeld last van angst of onzekerheid, of problemen met je relatie? Of heb je vragen over hoe het gaat met je werk?
Wat kun je beter niet doen?
- Plaats niet het hele verslag van weefselonderzoek.
- Plaats geen afbeeldingen van scans of röntgenfoto's.
- Plaats geen foto’s van bobbeltjes, vlekjes en dat soort dingen.
- Plaats geen namen, telefoonnummers, mailadressen van jezelf of zorgverleners.
Gebeurt dit toch? Dan moeten we dit soort extra gegevens helaas verwijderen.
Vind je het moeilijk om een vraag te stellen? Dan kunnen de voorlichters van kanker.nl helpen bij het maken van een vraag.
Goed om te weten:
- Alle vragen en antwoorden zijn openbaar. Elke bezoeker van kanker.nl kan de vraag en het antwoord meelezen. Gebruik daarom altijd de naam die je hebt gekozen toen je een account aan hebt gemaakt.
- Onze professionals stellen geen diagnose, geven geen second opinion en geen behandeladvies. Heb je klachten die door kanker kunnen komen, dan kun je het beste naar je huisarts gaan.
Hoe werkt het?
- Om een vraag te kunnen stellen heb je een account nodig. Heb je een account dan moet je eerst inloggen.
- Kies de professional(s) aan wie je een vraag wilt stellen. Klik op Stel je vraag en klik daarna op vraag versturen.
- De professional probeert je vraag zo snel mogelijk te beantwoorden.
- Je krijgt een melding op je overzicht met activiteiten als je vraag beantwoord is.
Urenopbouw na borstkanker (bijna 2 jaar ziek)
Hoi,
Graag zou ik wat onafhankelijk advies over mijn situatie aangezien het mij op dit moment nogal wat te veel negatieve energie kost...
Ik ben 47 jaar en voordat ik ziek was werkte ik in 32 uur (4 dagen x8 uur) in de functie binnendienst en hoofd magazijn.
Begin dec 2020 kreeg ik diagnose hormoongevoelig borstkanker. Op 30 dec 2020 borstbesparend geopereerd en vanaf die datum ook in de ziektewet. Vanaf feb 2021 4 maanden Chemo therapie en aansluitend in juli 2021 20 bestralingen en nu nog steeds hormoontherapie
Tijdens het hele traject regelmatig op het werk langs geweest en vanaf juli 2021 (dus in de tijd van de bestralingen) ook begonnen met een 2x 1 uurtje per week "werken". Voelde een beetje als stage lopen. Omdat het opbouwen van uren en het oppakken van de rest van mijn leven (mij) niet snel genoeg lukte heb ik vanaf nov 2021 hulp gekregen van een Ergotherapeut. Die leerde mij al een beetje inzien dat ik te veel energie gebruikte. Ik moest meer rust pakken. Achteraf misschien dus toch iets te hard van stapel gelopen ;-)
Omdat ik tijdens het wandelen last had van mijn rug ben ik in dec 2021 ook begonnen met Fysio therapie om weer kracht op te bouwen.
In januari 2022 heeft de revalidatiearts van het ziekenhuis mij doorverwezen. Ik heb de mogelijkheid gekregen om 4 maanden (feb 2022 - begin juni 2022) een Oncologisch revalidatietraject te volgen. Dat was een pittige, leuke, zware, gezellige en vooral leerzame tijd. Tijdens dit traject nog wel een paar uurtjes (2x 1uurtje) in de week gewerkt om een beetje in het arbeidsproces te blijven.
Sinds begin juli 2022 dus eigenlijk pas echt begonnen met reintegreren. Begonnen met 4x2 uur en op dit moment werk ik 3x 5 uur en 1 x 3uur (totaal 18 uur). Dit aantal uren werk ik vanaf september)
Dat ik "maar" 18 uur werk heeft natuurlijk wel een reden. Ik heb nog steeds heel veel last van te weinig mentale energie, last van prikkel (licht en geluid) en mijn olifantengeheugen heb ik vast ergens laten liggen want die zit niet meer in mijn hoofd ;-) Alles wat ik doe kost mij zoveel meer energie dan vroeger :-(
Tijdens mijn revalidatie hebben ze geprobeert om mij beter te leren luisteren naar de signalen die je lichaam je geeft.... Dus even op de rem trappen op het moment dat je de balans dreigt te verleizen. Dat zit van nature niet in mij.... Ik was dan ook best trots dat ik aan heb gegeven dat de 18 uur op dit moment even het hoogst haalbare aantal werkuren is. Dit zit al op het randje maar ik wil de 18 uur wel een kans geven. Het kost tijd om alles een beetje op elkaar af te stemmen. Werk en Prive.
Ik heb gelukkig een hele fijne werkgever die met mij meedenkt en waar ik gelukkig ook mag blijven na de 2 jaar ziektewet . In een aangepaste functie en ook voor minder uren. (Beetje lang verhaal geworden)
Nu belde gisteren mijn verzuimbegleider op dat de bedrijfsarts had gezegt dat ik toch maar moest proberen om een 1/2 uur per werkdag op te bouwen. En weg is mijn trots dat ik al 18 uur werk.... Dat ik even op de rem trap heeft een reden en die heb ik ook echt aangegeven tijdens een 45 minuten durend gesprek met de bedrijfsarts. De bedrijfsarts heeft al vaker aangegeven om maar even 1 uur per werkdag op te bouwen en dat heb ik dus al vaker af moeten remmen naar een 1/2 uur per dag.
Ik vraag mij af wat ik hier nu mee moet.... het nadenken over wat wat ik moet / mag kost mij veel energie. En daar heb ik nou net een te kort aan.
Maandag 5 dec heb ik ook al een keuringsafspraak bij de verzekringsarts van het UWV staan voor mijn WIA aanvraag. (Keuring dus wel binnen de 2 jaar ziektewet)
De bedrijfsarts wil mij op 6 december telefonisch weer spreken omdat ik tegen de verzuimbegleider heb gezegt dat 18 uur werken op dit moment even mijn tax is.
Vorig jaar december ging het zo slecht met mij (mentaal en energie en geheugen) dat ik moeite had om voor mijzelf op te komen. Toen heb ik alles omtrent mijn 1 jaar ziektewet maar over mij heen laten komen.... ik had geen keus. Maar nu met het einde van de 2 jaar ziektewet in zicht hangt er veel meer van mijn keuzes af.
Hebben jullie enig advies hoe nu te handelen (wat is wijsheid?).
Want ik heb zo geen zin op een herhaling van vorig jaar....
Groetjes MirBeM
Antwoord
Dag MirBeM,
Je hebt een heel traject achter de rug van operatie, chemotherapie, radiotherapie en nu nog hormoontherapie. Natuurlijk vraagt dat veel van je lichaam en geest, maar na afronding van de behandelingen (behalve de hormoontherapie dan) ben je nog niet klachtenvrij. Dat is heel normaal: veel mensen hebben na borstkankerbehandelingen te maken met onder andere forse vermoeidheidsklachten en cognitieve klachten (moeite met concentratie, inprenten, herinneren en prikkelverwerking). Je hebt er al het nodige aan proberen te doen met behulp van ergotherapeut, fysiotherapeut en oncologische revalidatie. In die behandeltrajecten heb je vast goede adviezen gekregen en geleerd hoe je met je energie moet omgaan. En nu lijkt het in je werk te stagneren: 18 uur is sinds 3 maanden het maximaal haalbare voor je. Ook dat is niet vreemd: herstellen van de kankerbehandelingen is vaak een lang traject. Daar komt bij dat -zoals je terecht stelt- ook steeds gezocht moet worden naar een goede balans tussen werk en privé.
Je mag je gelukkig prijzen met een werkgever die zo met je meedenkt en je ook de kans wil geven, ook na 2 jaar ziekte. Die jou de tijd gunt om je eigen hersteltraject te volgen. Want herstellen na een reeks intensieve kankerbehandelingen is een traag proces met vallen en opstaan. Het tempo van herstel laat zich niet afdwingen door -tegen de stroom in- op te bouwen. Daarmee maak je meer stuk dan je ermee wint. Belangrijk is dat jij je grenzen herkent en erkent en die nu ook goed weet aan te geven. Zorg ook dat je in de opbouwfase regelmatig pauzes inlast. Dit kan de urenopbouw op termijn makkelijker maken.
Ik adviseer je om bij de WIA-beoordeling gewoon aan de verzekeringsarts te vertellen hoe jij je voelt en waar je tegenaan loopt en wat je beperkingen zijn. Waarschijnlijk krijg je een (tijdelijke) WIA-uitkering, zodat je meer tijd hebt om verder te herstellen en je activiteiten privé en in het werk op te bouwen. En dan kun je vervolgens samen met je werkgever bespreken hoe je werk de komende tijd ingevuld kan worden. En laat de tijd daarbij je metgezel zijn!
Heel veel succes.
Ton Jenner
Hoi Ton,
Nog bedankt voor je fijne reactie. Was erg prettig om te lezen dat het "normaal" is wat ik ervaar. Dat weet ik diep van binnen natuurlijk best alleen soms is het wel goed om het ook van iemand anders te horen die er vaker mee te maken heeft.
De bedrijfsarts heeft nu uiteindelijk in de rapportage gezet dat er nog forse energetische beperingen zijn (ipv geringe beperkingen in zijn vorige rapport) en dat herstelprognose lastig te voorspellen is en dat de uren opbouw op geleide van klachten in de toekomst opgebouwd kunnen worden. Al zou dat laatste volgens mij toch eigenlijk altijd zo moeten zijn.....
Het 2 uur durende gesprek bij het UWV met de arts heeft helaas geen goede uitkomst gehad. Ik heb heel erg mijn best gedaan om goed uit te leggen hoe het met mij gaat. Blijkbaar spreek ik een andere taal als de arts (en volgens mij was hij ook niet bekend met mijn klachten).
Op de lijst met beperkingen heeft hij dan ook niet veel aangekruisd en ik ben volgens de arts ook belastbaar voor 8 uur per dag en 40 uur per week .....met als gevolg dat er dus genoeg banen te voorschijn kwamen bij de artbeidsdeskundige. Daar heb ik gisteren ook 1,5 uur gezeten. De uitslag is dan ook GEEN recht op WIA :-(
Volgens mij heb ik de pech gehad met de bedrijfsarts die mijn case lastig vond en daarna ook nog een verzekeringsarts in opleiding bij het UWV die mijn case lastig vond. Het is ook best moeilijk te begrijpen voor iemand die er geen last van heeft denk ik. Soms denk ik zelf ook waar heb ik eigenlijk last van..... Totdat ik weer te veel energie heb gebruikt en dan echt de meest simpele handelingen zoals wanneer ik welke medicijnen moet innemen even niet meer weet. Of gewoon een dag niet meer scherp kan zien....
Ik weet dat ik in beroep kan gaan tegen de uitslag...... maar dat gaat mij weer heel veel energie kosten. En eigenlijk heb ik nu gewoon meer behoefte aan een beetje rust naast mijn 18 uren die ik kan en graag ook wil werken.
Eerst maar eens meer kijken of ik helder kan krijgen of het nut heeft......Ik heb als ik in beroep wil gaan wel hulp nodig van een professional die weet wat ik moet/kan doen. Hebben jullie ervaring / tips waar ik dan moet zijn. Wij hebben geen rechtsbijstand en ik ben ook geen lid van een vakbond.
Groetjes MirBeM
Dag MirBeM,
Wat een vervelende situatie voor je. Het voert te ver om via dit medium de diverse opties met je te bespreken. Daarom verwijs ik je naar de website van de BACO's (www.nvka.nl/BACO/). Daar vind je mijn mailadres, stuur mij een bericht (met je telefoonnummer) en ik neem contact met je op.
Vriendelijke groet,
Ton Jenner