Interview met Gerda Venema

Gerda Venema (55) is zelfstandig ondernemer en was dat ook op het moment dat ze de diagnose borstkanker kreeg. Omdat er brood op de plank moest komen, werkte ze door.

Tekst: redactie kanker.nl, november 2019
Foto: Paula van der Post

“Ik heb een eigen bureau in coaching en training. Toen ik ziek werd, had ik geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Ik had namelijk al 2 chronische ziektes, waardoor de premie voor mij veel te hoog zou worden. En dus ben ik dapper doorgegaan met werken toen ik kanker kreeg. Op de dag van de operatie moest ik werken. Ik had een grote opdracht. Tegen de chirurg heb ik gezegd: ‘u betaalt mijn salaris niet, en u zei dat ik niet meteen dood ga. Dus laten we het verzetten’. Hij was enorm verbaasd.”

Heb je je klanten verteld dat je ziek was?

"Ik ben in oktober geopereerd en kreeg in november en december bestralingen. Daarna ben ik wel even ingestort. Dat kon gelukkig ook. Qua werk was het rustig in de periode rond de feestdagen. In januari heb ik besloten om een aantal grote klanten in te lichten. Ik ben naar ze toe gegaan en heb het persoonlijk verteld. Dat werd enorm gewaardeerd. Het is mijn ervaring dat je uiteindelijk meer begrip kweekt door het te vertellen. Het is ook prettig dat je daarna kunt aangeven als het even niet gaat. En ja, ik kreeg gewoon nog vervolgopdrachten."

Heb je met je arts over je werk gepraat?

"Dat heb ik zelf bij mijn arts aangekaart. Maar eigenlijk vind ik dat artsen daar standaard naar moeten vragen. De communicatie vanuit ziekenhuizen kan veel beter. Ik zie mezelf liever niet als patiënt, maar als klant van het ziekenhuis. En ik vind dat artsen zo ook naar mij moeten kijken. Vraag je klant hoe het gaat en wat hij of zij zelf wil. Schiet niet meteen in de behandelstand. Als je weet dat je een ondernemer tegenover je hebt, vraag dan naar het werk. Hoe ga je het organiseren?"

'Ik heb de operatie verzet, omdat ik die dag een grote opdracht had.'
 

Wat liep anders dan verwacht?

"De ‘grap’ van kanker is dat je je meestal niet ziek voelt, maar dat je ziek wordt van de behandelingen. Daardoor kon ik niet overzien wat de gevolgen van die behandelingen zouden zijn. Ik vond de bestralingen heftiger dan ik had gedacht. Ik moest bijschakelen. Mijn programma aanpassen."

En kon je even bijschakelen?

“Het nadeel van zelfstandige zijn was toch wel dat ik nooit de tijd heb kunnen nemen om echt uit te zieken. Het zou heel fijn zijn geweest als ik bijvoorbeeld 3 maanden geen geldzorgen had gehad. Dat je gewoon even ziek kunt zijn. Omdat ik door moest werken, heb ik langer last gehad van de naweeën. Nu achteraf realiseer ik me pas wat me allemaal is overkomen.

Het was dus belangrijk dat ik kon blijven werken tijdens de behandeling. Dat was een van de redenen om te stoppen met hormoontherapie. Ik werd er zo enorm ziek van. Uiteindelijk koos ik voor kwaliteit van leven. Kijk, je werk mag nooit de hoofdreden zijn van zo’n beslissing, maar ik kon gewoon niet meer functioneren."

En wat is het voordeel van blijven werken?

"Re-integreren was er niet bij, als zelfstandige ging ik gewoon door. Maar het voordeel was dat ik zelf mijn uren kon indelen. Ik kon mijn werkschema aanpassen aan hoe ik me voelde. En als je in loondienst bent, moet je je ziek melden. Dan heb je meteen het stempel dat je kankerpatiënt bent. Ik hoefde het aan niemand te vertellen als ik dat niet wilde.

Een ander voordeel is dat werken afleiding geeft. Je stapt even uit het ziek-zijn, uit het afhankelijk zijn, uit het hele ziekenhuisgebeuren. Door te werken ben je weer een normaal mens met kennis en kunde, je doet er weer toe."