T-vec deel twee

Afgelopen donderdag 2de behandeling in het avl, 9 uur kort gesprek en aanwezigheid bevestigen, half 1 behandeling. Zitplekken genoeg, koffieapparaten ook, dus tijd doorkomen gaat lukken. Mensen bekijken die af en aan komen en gaan, allemaal met hun verhaal... Dan wat eten in restaurantje en om 12 uur naar boven, mooi op tijd word ik weer opgehaald, deze keer een driedubbele dosis, viel behoorlijk tegen, hoop zo, dat t ook wat doet! Avond was niet fijn, behoorlijk ziek, maar nacht zat vol met angstdromen, als ik al sliep, gevoel uit bed getrokken te worden door gewicht abnormaal zware knie. Blijk mijn man naar uiterste rand van bed geduwd te hebben🤪!

Vrijdag bijna hele dag geslapen, zonder angstdromen, weer geen trek in koffie, zo raar! Broodje en heerlijke kersen gegeten en vannacht redelijk geslapen, gelukkig! En nu twee weken rust, blij mee, 

Terwijl wij in het avl waren, hebben mijn jongste dochter en mijn beste vriendin hier in huis de witte tornado uitgehangen! Zoals ik al in een eerder blog schreef, kunnen we niet veel meer zelf, hier ben ik toch zo blij mee, we zijn gelukkig niet moeilijk,beetje stof moet kunnen en zo, maar was nu nodig. Tijdens volgende behandeling willen ze weer komen, mijn dochter woont in de buurt, maar vriendin woont 200 km ver weg, de scheet!  Misschien toch maar een aanvraag voor hulp indienen, via huisarts...

Veel sterkte allemaal, wordt vervolgd