Septische shock na operatie door E.coli

Tijdens de operatie is de e.coli bacterie in mijn bloedbaan gekomen en kort daarna kreeg ik een septische shock. Dubbele longontsteking, nieren die uitvielen, in coma gehouden, 15 slangen in mijn lijf en 12 dagen intensive care. Mijn lichaam reageerde kennelijk bijzonder en zo uitzonderlijk heftig, dat besloten werd mij nogmaals open te maken en te kijken, wat er aan de hand was.
Dat hadden mijn fijne chirurgen beter niet kunnen doen, want het bleek wel zo ernstig geïnfecteerd en week, dat ze niks anders konden doen, dan mijn operatiewond van 20 cm en 4 cm diep, open te laten en werd ik geïsoleerd op een ic voor mij alleen, omdat ze dachten aan mrsa. Ik kreeg ook een delier, waarbij je allerlei wanen krijgt: sommige erg grappig!, zo zag ik allerlei fruit in de rondte lopen of hoorde ik kinderliedjes, kreeg ik zg een hersenoperatie(waarschijnlijk een arts die met een lampje in mijn oog scheen),  kortom de gekste dingen.

Toen ik weer bij kwam, bleek hoe de e.coli had huisgehouden. Totaal uitgeput, niet in staat om te praten, alleen maar fluisteren, niet eens kracht om mijn mobieltje vast te houden. Voor de operatie had ik toch echt een beregoede conditie 1,5-2 uur squashen was geen probleem. 
Het was kantje boord geweest of ik was niet aan de maagkanker, maar aan de e.coli bezweken. 
Dan langzaam weer wat herstellen, niks drinken, niks eten, mond insmeren met vaseline en vocht op een klein sponsje, waar je een beetje op mag zuigen. 
Je begrijpt dan ook, waarom er geen bloemen mogen op de afdeling. Het eerste glaasje water is het lekkerste wat ik ooit gedronken heb, zo moet het proeven als je dagen zonder water in een woestijn gelopen hebt en bij een oase komt. 

Een CT scan was ook ingewikkeld met 15 slangen in je lijf. De verpleging ging uiteindelijk  alles maar stickeren. 
Lichamelijk kom je niets te kort, voeding via een sonde in de darm, (nog wel een half jaar geduurd) en vochtinfuus. 
Na vijf weken ziekenhuis, vond ik het welletjes en tegen advies in, naar huis, waar ik uitgeput 4-6 weken op de bank heb gelegen, met sondevoeding en een wond, die een paar keer per dag, schoongemaakt moest worden. 
Maar ik was gelukkig thuis in mijn eigen omgeving. 
Heel langzaam voelde ik na tig weken weer wat energie terugkomen en de wond sluit zich en ga je je voorbereiden op drie maanden chemo en daarna bestraling. 
Stond ik twee maanden later na 10 ballen geslagen te hebben, bezweet en hijgend van inspanning, op de driving range, slangetje van de voedingssonde losgeslagen, dus maar even langs de huisarts voor nieuwe hechtingen, gelukkig niet compleet eruit.  
Ik denk, dat ik mij pas twee jaar na de septische shock weer goed voelde.