Ben ik moe of ben ik niet moe, that's the question..

Ben ik moe of ben ik niet moe, that's the question..

Moe zijn kent vele gezichten, ben ik moe na een lange dag rondhangen op een vliegveld waar het maar niet wil vlotten en ben ik het wachten dus eigenlijk gewoon moe. Moe zijn van verveling, of moe zijn na een urenlange klautertocht door het IJslandse landschap, waar je al niet moe van kan zijn, je zou er bijna niet van kunnen slapen.. Hoe vermoeiend kunnen sommige mensen zijn en word ik dus moe van een ander? Of heb ik wel eens genoeg van mijzelf, ben ik liever lui dan moe en wordt Sjozef dus eigenlijk gewoon een beetje moe van zichzelf? Neem daarbij ook nog elke dag een Tamoxine hormoontabletje en voordat je het weet raak je compleet het overzicht kwijt van al dat gemoe.

Goed maar waar ben ik gebleven, is Sjozef misschien van een IJslandse gletsjer afgemieterd of in een of ander uitgestrekt lavaveld al dolend verdwaald? en dat is gelukkig een gemakkelijke vraag, ik ben in ieder geval niet in IJsland gebleven want we zijn alweer een tijdje terug uit het mooie IJsland. Mooie inspannende dagen afgewisseld met wat meer relaxte dagjes en ben ik nu meer, minder, langer, sneller moe dan voor mijn kankerdiagnose?

Ik weet het niet. Punt. En misschien is dat ook wel het meest positieve punt. Natuurlijk was ik wel een beetje nieuwsgierig hoe ik zou reageren op langere intensieve wandelingen maar eigenlijk ging ik er toch gewoon van uit dat ik weinig problemen zou ondervinden, ik had immers al weer heel wat kilometers geoefend. Ik weet van mijzelf dat het lopen in de buitenlucht op mij een positieve invloed heeft, het is voor mij ontspanning door inspanning en dat gaat ook op voor mijn echtgenote. Juist het in beweging blijven tijdens de gehele kankerbehandeling heeft op mij zeker een positieve invloed gehad. En nu merk ik nog maar weinig verschil, zoals het nu gaat vind ik het prima.

IJsland, het land van 1000+1 watervallen, van elfjes en van trollen. Van pruttelende putjes, van uitgestrekte lavavelden en prachtige gekleurde hooglanden en foto's zeggen daarbij meer als duizend woorden. Een mooie 12 daagse rondreis door het zuiden van IJsland waarbij wij gebruik maakten van een kleine Suzuki Jimny. Een heerlijk stuiterbakje die ons op de mooiste plekjes in IJsland bracht. Letterlijke hoogtepunten waren de hooglanden in IJsland, de trektocht naar de Glymur waterval en als afsluiting het Noorderlicht in Reykjavik maar eigenlijk nog veel en veel meer.

En voor mensen die meer willen weten over deze reis waarbij mijn echtgenote en ik ons ook wat meer “bloot” geven in warme badderbadjes.. Het is een eenvoudig blog en tijdens het afgelopen jaar  had ik weinig zin om er iets aan te doen maar IJsland 2023 bracht mij daar ook de energie voor terug. .

Leef je leven en Sjozef is zijn leven nog lang niet moe..

Met warme groet

Sjozef