Mag ik deze dans van u?

Mag ik deze dans van u vraagt Tamoxife met ietwat hese stem aan mij en als man mag je een verzoek van een dame niet afslaan nietwaar. Maar ik ben er niet helemaal gerust op, wordt het een rustig kalmerend schuifelend dansje of wordt het een wilde Rock en Roll waarbij het zweet aan alle kanten uit mijn lichaam gutst en ik met bonkende hoofdpijn van de dansvloer afga?

Ik stam uit het Beatles tijdperk en schuifelen ja dat kon ik wel maar verder was dansen niet echt aan mij besteed, sterker nog ik ken er echt helemaal niks van en daar weet mijn echtgenote ook alles van.  Hey Jude van de Beatles was mijn favoriete nummer en dat was niet zonder reden. Als hormoon puber zeven minuten lang schuifelen met je uitverkorene ach waar is de tijd gebleven. (-:

En nu schuifel ik dus een dansje met Tamoxife, geen 7 minuten maar 7 jaar lang dat is nog eens andere koek, maar zolang het bij schuifelen blijft is er eigenlijk niks aan de hand hè .Dus Tamoxife misschien heb ik je tot nu toe  teleurgesteld maar wie weet wat de toekomst nog brengt...(-:

Om mij enigermate voor te bereiden op wat mij in die zeven jaar met Tamoxife allemaal te wachten staat heb ik van mijn verpleegkundig specialist een informatieboekje meegekregen met de titel “I'm every Woman livestylegids” bedoeld voor vrouwen met hormonale therapie bij borstkanker. Maar ondanks dat het boekje geschreven is voor de doelgroep vrouw geeft het mij als man ook een handvat wat betreft de mogelijke bijwerkingen en hoe daar mee om te gaan. En omdat ik positief ben ingesteld zie ik wat die bijwerkingen betreft al gelijk een heel groot voordeel, als man dan. Alle bijwerkingen die typisch vrouwelijk gerelateerd zijn kan ik gelijk wegstrepen en dat zijn er heel wat.

Bijwerkingen m.b.t. het vrouwelijk geslachtsorgaan, menstruatie toestanden, baarmoeder etc. etc. allemaal lekker wegstrepen, zo dat schiet lekker op en er blijven nog maar een paar over die ook voor het mannelijk geslacht van toepassing zouden kunnen zijn. Zouden kunnen ja, het kan wel maar het hoeft niet, alle opties blijven weer gewoon open net als bij de chemo.

En wanneer ik dat allemaal zo lees is het toch ongelooflijk hoe ze zoveel bijwerkingen in een klein pilletje gestopt kunnen krijgen en zou dat pilletje voor mannen toch ook eigenlijk een stuk kleiner kunnen zijn. Wat moet ik nu met al die bijwerkingen voor vrouwen die gebruik ik immers toch niet, zitten alleen maar in de weg en je zou er zo maar hoofdpijn van kunnen krijgen, het is maar een idee hè

Anders als bij de chemo heb ik mij nu veel minder druk gemaakt over de mogelijke bijwerkingen van de anti-hormoontherapie, ik heb er notie van genomen maar meer ook niet en ik denk dat dit ook de beste uitgangspositie is. Gewoon de boel de boel laten en rustig afwachten op de dingen die komen gaan, of niet gaan komen. Wel heb ik op het web een onderzoek gevonden over de mogelijke verschillen in bijwerkingen tussen mannen en vrouwen m.b.t. het gebruik van Tamoxifen.

In het farmaceutisch weekblad van 12 november 2021 wordt hier een artikel aan gewijd "Ook mannen ervaren opvliegers en depressie bij het gebruik van Tamoxifen.“ waar ik voor geïnteresseerden de link heb bijgevoegd.    

Vrouwen lijken over het algemeen meer bijwerkingen te ervaren, vooral opvliegers, vermoeidheid, maag en darmklachten en cardiovasculaire problemen komen vaker voor.  Mannen hebben mogelijk weer meer psychische klachten, met de nadruk op lijken en mogelijk.. Uit het artikel blijkt ook dat er domweg te weinig mannen zijn met borstkanker om daar enigszins betrouwbare statistieken op los te laten en dan nog, je hebt kleine leugens, grote leugens en statistieken.

Waarom gaat de ene door het dak en kruipt de ander in een kelder weg daar krijg je geen antwoord op en dat hoeft ook niet. Dat is toch ook het mooie aan de mens, we zijn allemaal anders anders zou het maar een hele saaie eenheidsworstenbrei worden..(-:

Dus rest mij niks anders om mijn eigen ervaringen tot nu toe als maatstaf te nemen en drie maanden is natuurlijk nog erg kort maar het begin is er in elk geval.

-De eerste weken merkte ik eigenlijk niks waarna opeens een korte periode volgde waarin ik 's nachts in mijn eigen zweet kon zwemmen en Tamoxife schuifelde als een gek. Echter zo snel als het kwam zo snel verdween het nachtelijk gezweet gelukkig weer.

-Misschien ben ik iets meer geëmotioneerd en tijdens het dansen met Tamoxife wat snel op mijn teentjes getrapt maar het blijft allemaal binnen de perken.

-Droge mond in de nachtelijke uren is er nog steeds maar ik heb het gevoel dat het minder wordt en er zijn al nachten dat ik geen slokje meer nodig heb.

En al is het geen garantie voor de toekomst, zoals het nu gaat heb ik er vrede mee. Wat ik als prettig ervaar is dat ik langzaam weer terug kom in mijn oude leefstijl. Lekker lange zomerse wandelingen, klussen in en rondom de woning, gewoon met een positieve mindset de toekomst en het heden ervaren. Ik denk dat met een positieve instelling 7 jaar schuifelen met Tamoxife wel vol te houden is en anders, ja anders ga ik toch gewoon op dansles..(-: .

En uiteraard sluit ik dit blog af met een dansje...veel luisterplezier.