Zit het in de familie en tomaten

Zit het in de familie?

Komt borstkanker bij u in de familie voor was de eerste vraag die de oncoloog mij stelde nadat ik de diagnose borstkanker had gekregen en hoezeer ik ook in mijn geheugen wroet, ik wist niemand die ik snel even de schuld kon geven. Mijn ouders niet, broers en zus niet en verder ook niemand die misschien nog zijdelings wat familiebanden met mij had.

Aan mijn moederskant waren ze goed in hartziektes en aan mijn vaderskant waren ze goed in overleven, 90 plus was geen uitzondering. Wat borstkanker betreft waren we de dans dus steeds goed ontsprongen, althans zover als ik weet.

Kennelijk is ongeveer 10 procent van de borstkanker gevallen bij mannen erfelijk belast en uiteraard vind ik het dan ook prima dat er voor mij een DNA onderzoek wordt aangevraagd naar mogelijk erfelijke borstkanker.

Dus weer bloedprikken en in spanning afwachten naar de uitslag van het onderzoek en die komt vrij snel. “Er is bij u geen erfelijke aanleg in de genen brca1, brca2, palb2, atm of chek2 aangetoond die het optreden van borstkanker bij u verklaart.” en een extra controle advies voor vrouwelijke familieleden is niet nodig. Van de genoemde genen snap ik niks en ik hou het ook liever simpel, het gaat zich om het eindresultaat, het fijne hoef ik daarbij niet te weten.

Enerzijds een geruststelling voor ons allen dat het met mijn genen dus toch wel snor zit maar dan rijst de vraag of er in mijn geval nog meer risicofactoren zijn geweest die mogelijk een rol gespeeld kunnen hebben? Wat kun je bijvoorbeeld doen om de kans op borstkanker te verkleinen en daarom maar eens geneusd op de site van kanker.nl Goed het gaat over vrouwen maar er zullen zeker wel wat zaken zijn waarin zowel mannen als vrouwen allebei van Mars komen, of van Venus, of omgekeerd. Daar gaan we:

-blijf op een gezond gewicht. Mijn bmi is 23,4 is nooit veel meer geweest dus dat zit wel snor.

-rook niet of stop met roken. Ik heb nooit gerookt dus ik ben op de goede weg.

-drink geen of zo weinig mogelijk alcohol. Af en toe een biertje of een lekker glas wijn, ik ben geen kluizenaar hè.

-eet en drink gezond. Veel groenten fruit en vis en af en toe een hele grote zak friet met een klodder mayonaise, lekker snekken dus, kom ik nu toch in de gevarenzone?

-beweeg elke dag minimaal 30 minuten. Nou ja daar kom ik normaal gesproken mijn bed niet voor uit. Samen met mijn echtgenote loop ik graag langere afstanden en dat zijn vaak afstanden van rond de 25 km of zelfs een Kennedymars vorig jaar op paaszaterdag waarbij de tumor waarschijnlijk al achter mijn tepel zat, hoe geniepig kun je zijn.  Of zou het zo zijn dat door al dat bewegen mijn hormonen ietwat op tilt geslagen zijn? wie het weet mag het zeggen. De rest van de tips op kanker.nl zijn echt voor vrouwen dus daar waag ik mij verder niet aan. (–:

Dus eigenlijk doe ik gewoon alles goed en dan rest nog maar een ding, ik heb gewoon, heel simpel, het verkeerde lootje getrokken en moet ik wat dat betreft de hand in eigen boezem steken, het is niet anders.

Maar eigenlijk, wanneer je er wat meer over nadenkt zijn wij mannen een foutje van de natuur want wat moet je als vent met tepels? Bij een vrouw hebben de tepels een duidelijke functie en zijn onmisbaar voor ons voortbestaan. Bij een man hangen ze er maar een beetje bij.  Vanaf het moment dat beslist wordt dat je een mannetje bent zouden die dingen eigenlijk na de geboorte zo snel mogelijk moeten afvallen, zoiets als een natuurlijke tepelval. Dan krijg je vragen zoals, en zijn bij Pietje de tepels al afgevallen en heeft hij er veel last van gehad? Nee hoor, beetje verhoging maar verder niks. Oh dat is fijn, mijn Klaasje heeft er ook geen last van gehad, ik heb ze wel bewaard in mijn plakboek.

Gewoon geen tepels dus en de kans op borstkanker bij mannen wordt veel kleiner, hoe simpel kunnen oplossingen zijn, weg met die dingen! (–:

Overigens heb ik al volledig afstand genomen van het begrip borstkanker bij mannen. Ik was overdonderd toen ik de diagnose kreeg om de eenvoudige reden dat het mij niet bekend was dat mannen ook borstkanker konden krijgen, het is weliswaar een uitzondering maar het kan en uitzonderingen bevestigen de regel nietwaar?

Tomaten...

Ik vindt tomaten lekker, en naar gelang de grootte eet ik er 's morgens wel een of meer en ook door de dag wel vaker. En dat is wel erfelijk want mijn vader at ook elke dag bij het ontbijt een tomaatje, dus ik heb het van geen vreemde. Toevallig las ik ergens dat veel tomaten eten goed is tegen prostaatkanker, dus dat was mooi meegenomen. Of het echt wetenschappelijk aangetoond is weet ik niet zeker maar er schijnt een samenhang te zijn en sommige dingen geloof je nu eenmaal meer als andere nietwaar en het stelde mij toch een beetje gerust dat ik wat prostaatkanker goed bezig was en ik heb tot nu toe geen klachten die duiden dat er iets mis is met mijn prostaat. Maar toch ga ik binnenkort mijn prostaat laten controleren, ze kunnen mij wat, ik heb mijn lesje wel geleerd.

En nu heb ik als man dus borstanker en valt er tijdens mijn chemo periode voor mijn vrouw de oproep voor het borstonderzoek in de bus. Ik voelde mij eigenlijk een beetje gepasseerd. Ik wilde eigenlijk roepen, ja halloooo en ik dan?  En daar gaat mijn vrouw naar het borstonderzoek met een meer als dubbel gevoel. Tussen de platen met die handel terwijl je een vent thuis hebt die ervaringsdeskundige is, het moet niet gekker worden.  Overigens vond ik de mammografie niet pijnlijk, vond het wel een prestatie hoe ze mijn beetje vel nog tussen de platen kregen maar het was niet pijnlijk. Ik vind eigenlijk wel dat de naam veranderd moet worden in mammagrafie en pappagrafie, verschil moet er zijn hè.

En dan valt ook nog tijdens mijn behandelingsperiode de uitnodiging voor het darmonderzoek in de bus en daar had ik even totaal geen zin in. Nog een kanker erbij kon ik echt niet hebben. Ik haalde mij weer van alles in de kop en Pedro knaagde dat horen en zien verging. Na zes weken en na een herinnering al mijn moed verzameld en ook deze mentale horde genomen en plok, daar viel de uitslag in de bus met “er zijn geen redenen voor een vervolgonderzoek“ en daar heb ik een biertje op genomen. (-:

Kanker kent vele verschijningsvormen, ik moet er maar aan wennen al is het soms verdomd moeilijk.