Terug van weggeweest
De foto boven dit blog is gemaakt op de Eggishorn in Wallis Zwitserland. De foto staat voor "hoge toppen, diepe dalen". Vorige jaar zaten we helemaal onder in het dal en de weg naar boven was onduidelijk en vol risico's. Nog tijdens de chemokuur zijn we begonnen plannen te maken. We hadden iets nodig om naar uit te kijken. Dit jaar zijn we deze plannen aan het invullen en gaan we over de toppen. Zo zijn we in februari naar Lapland geweest om naar het Noorderlicht te gaan kijken, een tocht met sledehonden te maken en met een sneeuwscooter rond te rijden. We zijn weekendjes weg geweest naar Coevorden, Praag, Zaanse Schans, Belgiƫ en Londen. Het mooist hebben we voor het laatst bewaard, een rondreis door oostelijk Zuid-Afrika.
We zijn net weer terug en hebben het geweldig gehad!!! Alles werkte mee. Het weer was prachtig en zelfs de nachtelijke onweersstorm was genieten al dacht L. daar anders over. Dat we zoveel dieren zouden gaan zien en er vaker dichterbij konden komen dan in Blijdorp was echt geweldig. De locaties waren prachtig, de mensen schatten en het eten heerlijk.
Terug in Nederland stond er afgelopen woensdag weer een van de viermaandelijkse controles op de agenda. Bij ons staat dit inmiddels bekend als "een bakkie in het LUMC gaan doen". Het enige doel is eigenlijk om daar in beeld te blijven zodat we er snel terecht kunnen als we ons ergens zorgen overmaken. Dat is momenteel niet het geval. We weten dat we voorlopig nog niet uit de gevarenzone zijn en als de kanker terugkomt is er eigenlijk geen behandeling voorhanden. Er wordt wel enige vooruitgang geboekt bij de behandeling van alvleesklierkanker maar dat is voornamelijk op het terrein van de behandeling na de diagnose. Er kunnen nu mensen worden geopereerd die daarvoor een tijdje geleden niet in aanmerking kwamen.
Medio februari gaan wij weer een bakkie doen in het LUMC en ondertussen gaan we vakantieplannen voor 2015 maken.
We zijn net weer terug en hebben het geweldig gehad!!! Alles werkte mee. Het weer was prachtig en zelfs de nachtelijke onweersstorm was genieten al dacht L. daar anders over. Dat we zoveel dieren zouden gaan zien en er vaker dichterbij konden komen dan in Blijdorp was echt geweldig. De locaties waren prachtig, de mensen schatten en het eten heerlijk.
Terug in Nederland stond er afgelopen woensdag weer een van de viermaandelijkse controles op de agenda. Bij ons staat dit inmiddels bekend als "een bakkie in het LUMC gaan doen". Het enige doel is eigenlijk om daar in beeld te blijven zodat we er snel terecht kunnen als we ons ergens zorgen overmaken. Dat is momenteel niet het geval. We weten dat we voorlopig nog niet uit de gevarenzone zijn en als de kanker terugkomt is er eigenlijk geen behandeling voorhanden. Er wordt wel enige vooruitgang geboekt bij de behandeling van alvleesklierkanker maar dat is voornamelijk op het terrein van de behandeling na de diagnose. Er kunnen nu mensen worden geopereerd die daarvoor een tijdje geleden niet in aanmerking kwamen.
Medio februari gaan wij weer een bakkie doen in het LUMC en ondertussen gaan we vakantieplannen voor 2015 maken.
2 reacties
Wat een geweldige blog heb je geschreven, daar kunnen we een voorbeeld aan nemen.
Het heeft een wrange oorzaak maar jullie halen nu wel alles uit jullie leven dat mogelijk is. Ik hoop dat jullie nog heel veel mooie reizen mogen doen.