Tiende dag thuis

De tiende dag alweer. Vergeleken met gisteren begon de dag goed. P. zag er beter uit en leek meer energie te hebben. Helaas veranderde dat in de loop van de dag. Na het middageten (jawel, spaghetti), ging het niet zo lekker meer. Het eten en de milkshake daarna gingen er goed in, maar daarna leek alle energie weg te lekken. Ik had mijn schoenen al aan om te gaan wandelen, maar dat lukte echt niet meer. Temperatuur opgemeten en deze was rond de 37,9. Nog niets alarmerends, maar in de loop van de middag steeg hij toch wel iets. Rond het avondeten was hij 38,2 en dat liep op tot 38,5. Dus ja, dan toch maar gebeld naar het ziekenhuis. 

En moesten we naar het ziekenhuis dus. Gelukkig is zijn kamer daar gereserveerd, dus eigenlijk staat alles klaar. Bloed afgenomen, urine voor onderzoek en een longfoto gemaakt. Bloed op kweek, dus die resultaten zijn er voorlopig nog niet. De longfoto was goed, niets te zien. Voor de zekerheid moet P. toch een nachtje blijven en krijgt hij via het infuus antibiotica. En hoewel hij het geprikt worden inmiddels gewend is, was het lastig om zijn ader aan te prikken. Dat liep niet helemaal lekker en dat zag ik ook aan zijn gezicht. Na de eerste poging om te prikken ben ik maar naar huis gegaan, op dat moment had het weinig zin om naast hem te blijven zitten. Hij is in goede handen, tv voor zijn neus (er was voetbal), dus die nacht zal zeker goed verlopen.

Als ik thuis ben vraag ik of het prikken inmiddels is gelukt. Dat is zo, maar meestal blijkt deze kuur 72 uur (3 dagen dus!) te duren. We zullen morgen wel horen hoe het verder gaat. P. heeft het gevoel dat het slechter gaat terwijl het nu beter zou moeten gaan. Maar dan denk ik meteen weer dat de dip bij hem ook gewoon wat later gekomen kan zijn en dat de bloedwaarden nu nog niet gestegen zijn, maar dat morgen of overmorgen wel zullen zijn. Dat wordt dan nog een beetje extra spannend morgen. Helpt het infuus, daalt zijn temperatuur en stijgen inmiddels ook de bloedwaarden? Een echte cliffhanger voor vanavond!