De eerste inwendige bestraling, de laatste chemo!
Afgelopen zondag avond ben ik opgenomen in het ziekenhuis omdat ik me de volgende dag al om 6.30 zou moeten melden voor de inwendige bestraling (brachy therapie) en het voor ons nog een behoorlijk stuk rijden was. Ik werd opgenomen op de afdeling gynaecologie. Voor mij een bekende afdeling waar ik in maart een week heb gelegen toen ik mijn baarmoederbesparende operatie heb gehad.
Er werd nog even bloed afgenomen en Jasper en ik gingen nog even samen op mijn bed tv kijken. Toen Jasper weg was kwam de verpleegster vertellen dat mijn magnesium te laag was en ik aan het infuus moest. Nou was mijn magnesium de week er voor ook al laag en slikte ik daar medicijnen voor maar die deden dus nog niet voldoende hun werk.
Infuus prikken werd de laatste chemo kuren steeds lastiger en ook nu moest ik eerst in warm water om mijn vaten te voorschijn te laten toveren. Helaas zijn mijn vaten erg dun waardoor de verpleger er twee keer door heen prikte.. Er moest dus iemand anders komen om te prikken. Anesthesie werd gebeld en uiteindelijk is het gelukt om het infuus aan te leggen. Om half 1 kon ik eindelijk gaan slapen...
De volgende dag (maandag) de brachy therapie. Ik ging onder algehele narcose en kreeg een morfine pomp. Helaas werkte dit niet goed en kreeg ik veel extra pijnstillers. Om 10.00 naar de MRI, ook dat was erg pijnlijk toen ze me van mijn bed op de plank van de MRI schoven en later weer terug.. Omdat ik nog steeds zoveel pijn had werd ik weer terug gebracht naar de verkoeverkamer waar ik nog meer pijnstilling kreeg ipv dat ik naar de afdeling werd gebracht. Inmiddels was ik aardig van de wereld door alle pijnstilling maar pijn had ik nog steeds. Om 12.00 werd ik weer opgehaald, nu voor de bestraling. Gelukkig duurde dit niet heel lang en werd daarna het apparaat er uit gehaald. Ook het er uit halen was heel pijnlijk maar daarna was de pijn wel meteen weg! Gelukkig kreeg ik wel het goede nieuws te horen dat er op de MRI te zien was dat de tumor al bijna helemaal was verdwenen, er zat nog een klein plekje. Hoe het met mijn lymfeklieren was konden ze nog niet zeggen. Wel zit er op de plek waar de tumor zat nu een zweertje, deze veroorzaakt waarschijnlijk de pijn....
Vervolgens mocht ik terug naar de verpleegafdeling, hier begon de 'kots ellende'. Wel vijf keer heb ik over moeten geven, zelfs een slokje thee bleef niet meer binnen. Uiteindelijk lukte het 's avonds om 22.00 om een biscuitje binnen te houden... Ik kreeg extra vocht via het infuus en kreeg ook nog weer een zak magnesium want ook dat was nog steeds te laag en ik bleef nog een nachtje slapen.
De volgende dag (dinsdag) voelde ik me gelukkig weer een stuk beter en had ik mijn laatste chemo kuur. Gelukkig heb ik weinig last/bijwerkingen gehad van de chemo. Wel moest ik weer extra magnesium omdat de waarden nog steeds te laag waren.. Eten heb ik ook weer voorzichtig gedaan en alles bleef er weer netjes in :).
Vandaag (woensdag) voel ik me goed! Ik heb veel meer energie dan de afgelopen twee weken. De afgelopen twee weken was ik erg slap en was ik steeds erg moe, waarschijnlijk door de vele diaree en het te lage magnesium. Voor m'n darmen heb ik inmiddels een vies poeder gekregen wat ik moet mengen met water en moet opdrinken en ik hoop dat m'n magnesium nu weer op pijl is.
Donderdag en vrijdag nog uitwendige bestralingen, dan is dat ook klaar. Dan alleen nog twee keer de inwendige bestralingen. Het einde is in zicht en ik ben lekker aan het aftellen!!!
Er werd nog even bloed afgenomen en Jasper en ik gingen nog even samen op mijn bed tv kijken. Toen Jasper weg was kwam de verpleegster vertellen dat mijn magnesium te laag was en ik aan het infuus moest. Nou was mijn magnesium de week er voor ook al laag en slikte ik daar medicijnen voor maar die deden dus nog niet voldoende hun werk.
Infuus prikken werd de laatste chemo kuren steeds lastiger en ook nu moest ik eerst in warm water om mijn vaten te voorschijn te laten toveren. Helaas zijn mijn vaten erg dun waardoor de verpleger er twee keer door heen prikte.. Er moest dus iemand anders komen om te prikken. Anesthesie werd gebeld en uiteindelijk is het gelukt om het infuus aan te leggen. Om half 1 kon ik eindelijk gaan slapen...
De volgende dag (maandag) de brachy therapie. Ik ging onder algehele narcose en kreeg een morfine pomp. Helaas werkte dit niet goed en kreeg ik veel extra pijnstillers. Om 10.00 naar de MRI, ook dat was erg pijnlijk toen ze me van mijn bed op de plank van de MRI schoven en later weer terug.. Omdat ik nog steeds zoveel pijn had werd ik weer terug gebracht naar de verkoeverkamer waar ik nog meer pijnstilling kreeg ipv dat ik naar de afdeling werd gebracht. Inmiddels was ik aardig van de wereld door alle pijnstilling maar pijn had ik nog steeds. Om 12.00 werd ik weer opgehaald, nu voor de bestraling. Gelukkig duurde dit niet heel lang en werd daarna het apparaat er uit gehaald. Ook het er uit halen was heel pijnlijk maar daarna was de pijn wel meteen weg! Gelukkig kreeg ik wel het goede nieuws te horen dat er op de MRI te zien was dat de tumor al bijna helemaal was verdwenen, er zat nog een klein plekje. Hoe het met mijn lymfeklieren was konden ze nog niet zeggen. Wel zit er op de plek waar de tumor zat nu een zweertje, deze veroorzaakt waarschijnlijk de pijn....
Vervolgens mocht ik terug naar de verpleegafdeling, hier begon de 'kots ellende'. Wel vijf keer heb ik over moeten geven, zelfs een slokje thee bleef niet meer binnen. Uiteindelijk lukte het 's avonds om 22.00 om een biscuitje binnen te houden... Ik kreeg extra vocht via het infuus en kreeg ook nog weer een zak magnesium want ook dat was nog steeds te laag en ik bleef nog een nachtje slapen.
De volgende dag (dinsdag) voelde ik me gelukkig weer een stuk beter en had ik mijn laatste chemo kuur. Gelukkig heb ik weinig last/bijwerkingen gehad van de chemo. Wel moest ik weer extra magnesium omdat de waarden nog steeds te laag waren.. Eten heb ik ook weer voorzichtig gedaan en alles bleef er weer netjes in :).
Vandaag (woensdag) voel ik me goed! Ik heb veel meer energie dan de afgelopen twee weken. De afgelopen twee weken was ik erg slap en was ik steeds erg moe, waarschijnlijk door de vele diaree en het te lage magnesium. Voor m'n darmen heb ik inmiddels een vies poeder gekregen wat ik moet mengen met water en moet opdrinken en ik hoop dat m'n magnesium nu weer op pijl is.
Donderdag en vrijdag nog uitwendige bestralingen, dan is dat ook klaar. Dan alleen nog twee keer de inwendige bestralingen. Het einde is in zicht en ik ben lekker aan het aftellen!!!
4 reacties