Melanoom, dat is balen

Afgelopen zomer, net voordat we op vakantie gingen, merkte ik op dat de moedervlek op mijn scheenbeen bloedde. Er liep een straaltje bloed naar beneden. Wat gek, kon me niet herinneren dat ik me gestoten had. Het genas verder goed en snel. 

Op vakantie droogde ik na het douchen mijn benen af en zag dat er stukjes moedervlek los kwamen. Of zullen het korstjes zijn, dacht ik nog. Maar goed in de gaten houden.. Weer genas het snel en zonder narigheid. Wel bleef een gedeelte van de moedervlek aanzienlijk lichter van kleur. 

Eenmaal thuis van de vakantie, was ik er niet gerust op. Ik maakte een bij de huisarts. Ook hij zag niets verontrustends maar wilde wel een biopt nemen. 

De uitslag van de biopt wachtte ik vol vertrouwen af. Na 2 weken kwam de uitslag en bleek ik toch een melanoom te hebben. Wat was dat schrikken.. 

Anderhalve week later werd het melanoom verwijderd. Weer 2 weken wachten op de uitslag. Hopelijk zou het hiermee klaar zijn maar dat bleek niet het geval te zijn. Bij het aanhoren van de uitslag, werd ik enorm emotioneel. Het melanoom blijkt toch verder ontwikkeld te zijn. Een volgende ingreep is nodig en staat op 22 december as gepland.

Spannend, de onzekerheid vind ik lastig.