Kleine dingen

Om maar met de deur in huis te vallen: het gaat heel goed met de poesjes. Morgen zijn ze zes weken. Famke, de moederpoes, is er trots op. Ze hebben een routine: eerst spelen, ravotten en verkennen, dan eten en slapen. Geleidelijk aan wordt de tijdverdeling verschoven naar meer tijd voor het eerste en minder voor het laatste. Bij mij is dat andersom. Ik slaap steeds meer en besteed minder tijd aan spelen, ravotten en verkennen. Maar er naar kijken lukt me prima. Het is een vermakelijk tafereel en veel leuker dan gaan zitten wachten totdat je ergens een van de voorspelde symptomen ontwaart. Daar hoef je niet op te letten, dat merk je vanzelf wel, lijkt me zo.

Het is een zomerse dag en dat slapen lukt in de warmte nog beter, ja ik slaap net zo lekker als die poezen. En tussendoor doen we leuke dingen. Men zegt wel dat dat kleine dingen zijn, maar dat zijn het niet.