Vlucht

Wat een mooie dag gisteren voor een ballonvaart. Omdat we boven de wolken kwamen zie je het halo-effect van de zon rondom de schaduw van de ballon. Ik had geen associatie met een hemelvaart. (Het zou daarvoor ook veel te vroeg zijn.) Een mooie belevenis zo samen met Dorine en mijn zwager Pieter.

Mijn zus dacht begrepen te hebben dat ik hoogtevrees heb, maar dat is niet zo (hooguit dieptevrees). Wel wist ik dat de landing lastig kan zijn omdat ik wel eens zo’n ballon onzacht heb neer zien komen. Dat ziet er gevaarlijk uit. Het liep bij ons allemaal goed maar het klopt dat de landing het lastigste is. De grond komt sneller op je af dan je denkt. Dat wist ik ook omdat ik wel eens aan een parachute heb gehangen. Na het zweven komt de grond hard aan want die geeft niet mee. De vlucht eindigt abrupt, zij het dat we nog wel tientallen meters werden meegesleept door het weiland met het bakkie op zijn kant. Ik maak nu expres geen vergelijking met de eindfase van het leven. Dat zou te flauw zijn.

De vlucht was prachtig. Dagen zoals deze tellen voor twee.