Chemokuur 3

Vorige week dinsdag, op koningsdag heb ik mijn derde chemokuur gehad. Ik was om half negen aanwezig. Het was erg rustig in het ziekenhuis en ook op de afdeling dus dat was wel prettig.  Eerst werd het infuus gezet en werd er bloed geprikt. Even later hoorde ik dat de uitslag goed was en de chemokuur dus door kon gaan. Omdat ik de vorige keer zo een last had van de Granisteron medicatie vertelde de verpleegkundige dat ik ook Ondansetron kon proberen. Dit werd dan gelijk in het infuus gedaan samen met de Dexamethason.
Daarna werd de coldcap opgedaan. Ze hadden een nieuwe kap. Inmiddels heb ik al een grote kale plek boven op mijn hoofd wat er niet uit ziet. Maar om toch de rest van de haren wat er om heen zit te behouden, hem maar weer opgezet. De dag voor de kuur heb ik mijn haarwerk opgehaald. Dat is wel prettig, dan kan ik afwisselen met het haarwerk en met mutjes op mijn hoofd. 

Toen de medicatie via het infuus in mijn lichaam zat, werd er eerst weer gespoeld. Daarna achter elkaar de docetaxel en cyclosfamide. Ik werd weer misselijk helaas. Ik kon niets eten of drinken dus heb dat ook maar niet gedaan. Rond twee uur was ik gelukkig klaar en kon ik weer naar huis. In de avond voelde ik mij wel misselijk maar soms helpt een beetje eten dan juist. Dat bleef eerst wel binnen.  In de nacht werd ik ik alleen zo misselijk dat ik moest overgeven. Helaas bleef dat niet bij 1 keer maar bleef het door gaan tot in de ochtend. Dat was erg naar. Als ik een slokje water of anti misselijkheid medicatie nam kwam dat er gelijk weer uit dus dat was wel frustrerend. Een paar dagen op bed/bank gelegen en langzaam aan ging het gelukkig weer beter. Nu, bijna twee weken later gelukkig alweer een stuk meer energie. Maar het moe gevoel blijft wel maar daar staan de chemokuren ook bekend om. Ik hoor steeds het bloed in mijn hoofd gonzen. Ik heb al tinnitus dus nu een extra geluid erbij.  Door de chemokuren kom je in de overgang dus de opvliegers komen gezellig bij me aanvliegen, vooral in de nacht. Verder gelukkig geen gekke bijwerkingen zoals de hartkloppingen dus daar ben ik erg blij mee. De volgende (laatste) chemokuur is 18 mei. 

Vorige week was ik jarig, ik werd 34! Met ieder jaar dat er bij komt ben ik erg blij. Het was een andere verjaardag dan normaal door de Corona net zoals vorig jaar het geval was. Ik voelde me nog ziek van de chemokuur dus heb rustig aan gedaan. Toch ben ik  enorm verwend met kaartjes, bloemen en zelfs cadeaupakketten over de post. Echt super bedankt iedereen!