Operatie

Gisteren uit het ziekenhuis ontslagen, operatie achter de rug. Ben weer thuis zonder borst en een litteken rijker. Hoe ik het vind? Nou eigenlijk wel mooi. Het is een mooi litteken en dat litteken staat voor wat ik op dit moment mee maak in mijn leventje. Alleen ik kan het litteken zien, en ik laat het litteken zien aan de mensen die mij lief zijn. Met prothese BH ziet verder niemand er iets van. De wereld van protheses is een bijzondere wereld. Heb mij inmiddels verdiept in wat er allemaal mogelijk is, en ik moet zeggen: dat is veel.

De operatie verliep soepel. Ik was niet nerveus en liet alles gelaten gebeuren. Kwam om 7.15 uur in het ziekenhuis aan en werd naar mijn kamer gebracht. Een kamer vol oude mannen. Totdat ik werd aangesproken door de mamma care verpleegkundige: bent u Helen? (ze werken alleen met achternamen in het ziekenhuis). Er vraagt iemand naar u in de kamer aan de overkant.
En daar lag ze dan. Mijn chemo maatje! Wat gezellig. Heb gelijk overplaatsing aangevraagd. Kan met recht zeggen dat ik in de allerleukste kamer van het hele ziekenhuis terecht ben gekomen. Wat hebben we gelachen met z'n allen. Om 9.15 uur werd ik naar de OK gereden. Er stond een team van chirurg, anesthesisten en verpleegkundigen klaar. Omdat het in de OK koud was, kreeg ik een warme deken om me heen. En toen werd ik onder narcose gebracht. Naar mijn gevoel werd ik 2 seconden later weer wakker in de verkoeverkamer. Wist gelijk waar ik was. Kreeg een ijsje om op te eten en bij te komen en werd daarna weer naar boven gereden. Had honger en kreeg 2 krentenboterhammen, water, kopje koffie. Was nog wat suffig en licht misselijk maar voelde me verder goed. Was blij mijn mannetje en de kids te zien maar na een half uurtje vielen mijn ogen dicht. Nog een uurtje later flink wat overgegeven, maar dat luchtte alleen maar op. Daarna de nacht in gegaan en goed geslapen. De dagen er na grote stappen voorwaarts gezet, pleister van de borst mocht eraf, drain van de borst eruit, zelfstandig naar de wc en daarna zelfstandig weer douchen. De laatste dag ging de drain van de oksel eruit. Dat deed wel erg zeer. Na 3 dagen ziekenhuis mocht ik weer naar huis. Ik heb een leuke tijd gehad in het ziekenhuis en kijk er (hoe raar ook) met plezier op terug. Maar ben natuurlijk ook super blij weer thuis te zijn. Kan veel dingen zelfstandig maar heb ook veel hulp. Lieve mensen om me heen. Het doet me goed. Soms raak ik er enorm ontroerd van. Van opmerkingen van mijn eigen kinderen (whatsappen spontaan 'lysm mam!' ....... wat betekent dat? Love You So Much ;-) tot aan buurmeisjes die berichtjes sturen met 'slaap lekker, luv joe'. Wat een prachtige mensen heb ik om me heen.

Volgende week donderdag volgt de uitslag van de operatie. Daarna op naar de volgende stap: de bestraling. Fase 2 bijna afgerond .... fase 3 in zicht.

Dikke kus, geniet van het mooie weer en het mooie leven

Helenaatje.