Au,Au,Auw vellen,blaren,jeuk lijk net een vis☺️🤗
Hoi hoi,
Ze zeggen altijd dat de bestraling nog 2 weken door kan werken. Ik dacht eerst, zal vast een paar dagen maar nee hoor het is echt.
Verloop: jeuk, rood, donker rood, paars, zwart, jeuk, mini scheurtjes en dan ineens een vel los. Daar onder zit dan de mooiste huid die je ooit heb gezien. Zalm rolze als of het nep is 🥰. Dan heb je in een keer een stukje huid vast. Ik ben zelf geen strand bakker, of zwembad ligger. Dus ben ook nog nooit zo erg verbrand dat de blaren er aan hingen. Maar zo als ik van mijn man begreep, is het verloop het zelfde. Behalve de kleuren. En het gebied wordt ook steeds groter kwa plekken en jeuk. Het enige voordeel is dat ik nu aan onze zoon kan uitleggen waar ze hebben bestraald. Alleen wilt hij het niet helemaal zien. ( hoeft ook niet ) en de grapjes van zo ik ben klaar voor heloween. Ik hoeft me niet meer te verkleden ken zo hup zonder shirt mee. Beste kostuum ever. Worden hier ongemakkelijk al lachend onthaald. Veel te bang dat ik ooit zo gek wordt dat we daar echt staan 🤣🤣. Maar goed ik ben inmiddels wel wat rustiger in mijn hoofd. Ik ben nu door de opmerkingen van de psycholoog zelf maar op onderzoek uit gegaan. Iets wat me wel rust geeft maar niet perse een aardiger persoon maakt. Want ik laat me nu niet meer afschepen met tijd heelt vele wonden. En als ze zeggen moet ik na vragen. Oké, prima waneer kan ik terug koppeling verwachten. Beetje zakelijk zelfs, en daar schrik ik dan weer van. Want zo ben ik helemaal niet. Maar ik MOET antwoorden voor mijzelf. Van de fisio moet ik morgen in het erasmus aangeven dat mijn hand uit het niets mijn arm/hand begint te slapen. Dat net wakker worden tintelingen. Die voel ik sinds vorige week woensdag. Zij zei: onder het motto: 2 weken hun probleem 🤗👊. En ik moet het melden als ik volgende week de oncoloog aan de telefoon heb. Haar vermoede is namelijk dat het bij mijn oedeem en of bestralingen vandaan komt.
We zijn naar het ziekenhuis geweest. De huid/wonden zien er netjes uit. Hier mee moet ik door gaan. En de verwachting is dat ik over 2 a 3 weken nieuw huid heb. Dus daar zit progressie in. Voor mijn ribben heb ik wel nieuwe medicijnen die moeten het gaan verhelpen. Ze wou eerst morfine uit schrijven maar vond dat zelf toch ook iets wat overdreven. Dus nu een of ander goedje wat lijkt op difloflinac.
Over mijn vergeetachtigheid, mijn (slaap) arm en hoofdpijn. Kan ze niks zeggen. Ze blijft zeggen nee, komt niet van ons af. Dat de klachten erger zijn geworden is niet onze schuld. En die arm zal wel een beknelde spier zijn of zo😐. Ik maar ik ga al 2 x in de week daar voor naar de fisio en de hoofdpijn ook. Ja heeft tijd nodig. Maar zo als ik al vertelde ben ik nu wat meer zakelijk. Prima wat is die tijd? 6 weken ? Stelde ze voor. En dan ? Uhu ja en dan? Daarvoor terug naar Spijkenisse en langs een neuroloog? Lijkt mij de beste optie. Prima, gaan we dat doen. In de auto zei ik tegen mijn man: het voelt gewoon iedere keer, hoop ik te veel, denk ik ik wordt geholpen, ze gaan wat doen. En ik stel me zelf te leur....
Hij zegt dat hij alle hoop heeft dat het goed komt nu 10/90 je zelf over een jaar 90/10. Dan denk ik je snap er niks van.... ik vraag aan hem had je me 15 jaar geleden als je alles had geweten ook uitgezocht. Zijn antwoord natuurlijk, dan hadden we gelijk je borsten er af gehaald. Hihi. Ik nee echt ik ben me zelf niet. Hij nogmaals dat komt wel weer geef het tijd. Ik snap je, maar geef je zelf de tijd. En anders hebben we al 15 mooie jaren gehad. En moeten we nu gaan kijken wat wel weer kan of anders kan....
Dit antwoord zou ik juist super lief moeten vinden. Maar het beangstigend mij juist
15 mooie jaren gehad.... maar zo bedoeld hij hem niet. Net als die arts toen met mijn lymfklieren. Het is een schat🥰 en ik bedenk me dat ik juist dat even moet zeggen.
Liefs 🥰