Uhu bloedtransfusie?! Ja juist voor de operatie!

Hoi hoi,

Als je dan denkt we gaan weer een beetje normaal doen. Dan wordt je gebeld door het ziekenhuis. Dat je even langs mag komen voor een bloedtransfusie omdat je bloedwaardes te laag zijn voor de operatie. Maar op deze manier mag je toch maandag geopereerd worden.

Eerst even het begin.

Afgelopen maandag mochten we nog een keer naar de chirurg. Nog een keer alles door nemen. Ook voor de dagen derna en dat ik die vrijdag na de operatie al hoor of ik hier na schoone snijvlakken heb of niet. Gelukkig hoef ik niet te wachten tot de 24 ste maar hoor ik dat al snel. Want oh stiekem ben ik daar ook gewoon bang voor. De chirurg was overige erg positief over de lymfklieren en de mri. Hij hoopt zelfs dat de lymfklieren verder schoon zijn. En hij na die 4 de rest kan laten zitten. En dan krijgen we geen mega arm. En is het ook voor de toekomst alleen maar beter.

Ik bedank de arts en ga nog even bloedprikken. En dan wordt ik ineens gebeld door de afdeling mijn hb 4,7. Leukocyten 2.1 ontsteking waardes boven de 35. En nog wat dingen die niet echt goed zijn. Morgen ochtend 9 uur ? Tuurlijk ben ik er en we gaan er weer voor!

Na een paar keer prikken moeten we wachten op het bloed. Ga ik mooi ondertussen even naar de psycholoog.

Daar krijg ik te horen dat ze er mee stopt. Dat ze eigenlijk nog een jaar moest maar dat het goed zo is. En dat ze na deze maand lekker van der vrije tijd gaat genieten. Groot gelijk heeft ze!

Na wat gekletst over en weer merk ik dat zij echt al met der hoofd heel ergens anders is dan ik. Ik geef aan dat ik bang ben. En dan wordt ineens mijn opdracht om meer aan mij zelf te denken. En om meer van me zelf te gaan houden. En dat dat misschien wel de aller grootste les is voor mij. Ja dat weet ik zelf ook wel. Maar hoe ? Nee wordt ik toe gesproken geen toverstafje, zelf. En al snel gaat het over een vriendin van der die ook ziek is en ipv heel de stad door te lopen. Dat ze met de boot ging. En dat ze hier door ook de stad kon zien. Zonder bij ieder bankje te hoeven uit rusten. En dan denk ik aan die shoppers van vakantie. Dat we die dingen hadden gehuurd en dat het uiteindelijk super leuk was. En dat we er goed aan hadden gedaan om het zo te doen. En dat ik zulke dingen soms in het dagelijks leven ook wat (liever) voor mij zelf moet zijn.

We spreken af als ik der heel hard nodig heb komt ze volgende week woensdag gewoon langs op de afdelingen waar ik geopereerd ben. En anders is ze er voor me die woensdag er op. Dan heb ik ook de uitslagen gehad. Ik loop terug voor de bloedtransfusie en denk zo slecht mens is ze nog niet! Na een hele dag in het ziekenhuis zitten. Bedankt ik de verpleeg kundige en gaan we ons klaar maken voor maandag.

Want oh wat ben ik blij dat het er eindelijk af gaat en uit gaat. Maar oh zo spannend dan zijn mijn borsten er echt af. Maar beter geen borsten en gezond. Dan wel borsten en ziek!

Liefs 🥰