Week na de operatie zo veel emotie in die kop van me☺️

Hoi hoi,

Wat heb ik mij vergist in de week na de operatie. Ik had verwacht dat ik veel meer kon. Kwa pijn valt alles mee, dat is echt zo. Maar de linkerarm waar ook de lymfklieren zijn weg gehaald kan er ik niet eens een glas mee optillen. Nu met deze temperaturen wordt mijn oksel een soort bal omdat het (zweet) vocht nog niet goed kan afgevoerd worden.  Mijn oksel moet dat een soort van leren dit gaat maanden soms jaren duren. Dus hij heeft nog even 🤣🤣. Ik had gewoon stiekem verwacht dat ik wel normaal mijn trui kon aan doen en zo. Wel gaat het elke dag iets beter. Ook de acceptatie gaat oké. Al zeg ik het zelf.

Ik heb wel eens eerder gezegd in mijn blog over dat ik altijd in twee strijd zit met me zelf. Nu ook weer. Ik MOET van mijzelf dankbaar,blij,opgelucht,vrolijk zijn. Want helaas kan niet iedereen dit zeggen. ( kom ik zo op terug) maar soms heel soms gaat er boosheid,verdriet en vooral angst door mij heen. Ik zal het proberen uit te leggen. Die ene tumor die tijdens de operatie is ondekt was al een cm nog niet geactiveerd (gelukkig). Maar die kan dan dus zomaar bedenken: nou ik wordt eerst 4 cm en dan activeer ik. Dan ben je de sjaak hé! En dat maakt mij verdrietig. Dat ze sommige dingen niet kunnen zien. Dat mijn lichaam mij gewoon tijdens de chemo weer in de steek liet. Misschien zat die er al wel? Ja wie weet, want niemand zag het. Maar zo denken mag dan weer niet van mij zelf. Ik moet vooral heel blij zijn en dankbaar. En zo gaat het soms in mijn hoofd. Ik denk herkenbaar voor sommige van jullie. Hoort er misschien ook bij, bij het gehele proces?!?!.

Ik zou nog terug komen op helaas kan niet iedereen dit zeggen. Ik vond het vrij heftig, toen dit tot mij door drong.

Net na mijn operatie zag ik een mevrouw. Deze mevrouw was ook in januari begonnen. Zij zal een jaar of 70 zijn. En zo vele met haar. Ik denk intotaal een stuk of 12 mensen die allemaal in januari begonnen waren. Veel al oudere mensen. De meeste van hen hebben/hadden iets met der darmen. Die ziekte is echt slecht! Van de twaalf zijn er nog 4 over. Dat zijn er echt weinig. En dat besef is heel erg aanwezig. Hoe kom ze weer 🤣 hoe dankbaar ik ben dan ik mag mee doen. En hoe blij ik daar mee ben. Dat is groter dan het verdriet dat ik geen borsten heb. Ook het idee dat ik niet verdrietig mag zijn (omdat je niet weet hoe lang je mee mag doen) is hierbij sterk aan wazig.

Vandaag kreeg ik ook te horen hoeveel bestralingen ik zou krijgen. Dus het is zo ie zo een emotionele dag. Ik zou om 11 uur gebeld worden. Om half 2 nog niemand aan de telefoon gehad. Ik bel zelf en zo dra je dit hoort weet je voldoende: hoi, de arts belt je zo zelf even terug. Oh ? Ja hij had het druk dus hij belt binnen een uur. 

Hij belde inderdaad binnen een uur.

Hij of ze hadden iets over het hoofd gezien. 1 okselklier was nog geactiveerd. En dan moeten officieel al je oksel klieren er uit. Maar daar waren ze het unaniem over eens dat dat niet hoefde. De voordelen zouden niet opwegen tegen de nadelen. En je kon het niet eens een micro uitzaaiing noemen. (snijranden schoon) Dus al die cellen zouden kapot bestraald worden. Ja wel meer dan 30 bestralingen......

Toen ik vroeg of ze dan na de bestralingen konden zien of echt alles, alles uit de lymfklieren was. Zij hij nee zo klein kunnen we niet meten. Het is niet meetbaar. Je komt er alleen achter als je weer opnieuw problemen krijgt. In je boten,borstbeen of terug in de borst. Dan zullen alle oksel klieren er uit moeten. En weetje zo als hij het bedoelde was het eerder bij de bakker. Doe maar een halfje wit halfje brui, ow ja ook een taart.

Maar in mijn hoofd werkt dat zo niet... ook al zegt die alles is al voor 99% weg. En je heb super goed nieuws. Geen chemos niks meer. Lekker over een paar maanden bij mijn op de poli. En als er wat is chroom niet om te bellen.

Ik denk alleen maar meer en meer hoe dankbaar ik moet zijn. En hoe blij ik moet zijn. 

En misschien is dat voor nu ook even goed. Anders krijgen we zo veel emotie dat dit de makkelijkste om op de voorgrond te zijn.....

Liefs 🥰