Week rust is een week van besef.

Hoi hoi,

Zo als jullie al wisten was vorige week mijn laatste paxel en daar dan ook maar weer 80% van. Dat merk je wel. Alle klachten die ik normaal heb. Had ik wel maar dan maar in 50%. Deze week is alleen mijn picc lijn gaan irriteren.

Rood/pijnlijk/korsten er rond om heen. En mijn linker arm is stijf en pijnlijk. Dit was dan ook de rede om zondag de huisartsen post te bellen.

De huisartspost die doet niet moeilijk. Die zend je gelijk door naar het zh.

Daar lig je dan.... Bloedprikken, overleggen. Afijn alle korsten zijn weg gepoetst. Mooi schoongemaakt. In mijn bloed zagen ze weinig onsteking waardes. Dat er besloten is om hem er in te houden. En dat ik woensdag door de oncoloog het moest laten bepalen of hij er wel of niet uit ging. 

Woensdag inmiddels. Weer rood/gezwollen/pijnlijk en korsten. Door spuiten ging ook al niet erg lekker. 

We kijken volgende week weer of het minder is. Zo niet dan hebben ze er alles aan gedaan om mijn picclijn te behouden.

Maar eerlijk, nu ik weet dat ik om de week een kuur krijg. Mag die er van mij wel uit. Hij is alleen maar irritant. We zijn nooit echt dikke mik geweest. Dan gaf die geen bloed. Dan wou die niet door spoelen. Weer een foto. En nu dit gezeur.... Dan maar 8x even diep ademhalen om bloed te prikken. 

Ik ben niet bang hoor 🤣🤭 mijn aderen rollen weg. Liggen diep vandaar dat ik moeilijk te prikken ben. En zo doende door het Maasstad een picclijn geadviseerd.

Afijn we kijken volgende week wel weer. En misschien is die dan wel weer schoon. Eerst deze week even geen kuren.

Aan mijn bloedwaardes te zien is dat ook niet zo heel erg. Alles is lager dan laag. Behalve mijn witten bloed lichaampjes die zijn iets gestegen 1,2 🥳🥳🥳 ipv 0,73. Maar de rest. Man man man.... Logies dat ik deze week nodig heb. Nu komt ook wel het besef. Over alle ongemakken. Maag klachten. Dof gevoel in vingers. Deze week echt veel pijn in mijn nagels. Alles wat ik stoot doet zeer. Mijn maag. De zweren in mijn mond. Geen wenkbrauwen meer. Geheugen. Ik hoop dat dit ooit weg gaat.

En ook als ik klachten krijg van die andere kuur. Dan ga ik dat direct zeggen! Je gaat van af nu niks meer achter willen houden. Om maar alles op alles te zetten. Stel je voor dat die handen nooit meer over gaan...

En tuurlijk weet ik ook van mij zelf als we weer begonnen zijn en ik bvb een groene teen heb... En daar door de kuur niet zou krijgen.... Ga ik weer afwegen is dit al groen ? 🤣🤣 

Maar voor nu hoop ik soms dat ik wakker wordt uit een slechte droom. Ik hoop het echt... En dan komt weer dat besef het is geen droom. Helaas net zo als voor vele van jullie. Ik leef met iedereen mee 🥰😘.

Volgens mij is deze week ook om te herstellen. Maar ook om iets af te sluiten. Net zo als de dagen aan het begin. Tussen de punctie en de uitslag. Een soort besef moment. Zo dat je extra kan vlammen.

Even stil staan, en weer door.

Ik ga voor al deze week extra genieten met mijn mannen! Om begonnen ga ik zo kwark cake met onze zoon bakken. ( Goed voor de eiwitten) oranje cake want het is tenslotte Koningsdag🥳.

 

2 reacties

Je bent super sterk. Niet alleen doordat je doorgaat, maar ook door je openheid (in de blogs en tussen woorden) en het realisme.  

Je beseft deze week wat chemo kapot maakt.  En je ziet wat wij de hele tijd zien. Je weet niet hoe je je over een jaar voelt en welke bijwerkingen blijvend zijn er welke weg gaan. Helaas.  Zekerheid is een ander begrip geworden. En ineens ook niet meer het belangrijkste,  want eerlijk: hoe zeker kan je zijn in het leven? Het belangrijkste nu is genieten. Maak kwark taart samen,  ga shoppen, en maak vooral mooie herinneringen. 

Ik hou van je en zal er altijd voor je zijn!

Annabel

Laatst bewerkt: 28/04/2023 - 07:26