Weer geen hele chemo, oncoloog voor hoe nu verder?

Hoi hoi,

 

Ik was echt uitgeteld van de vorige chemo. Alles was zwaar. Ben op maandag nog naar look good geweest. Maar ow wat kosten dat moeite, zeker smiddags met de steken in mijn hoofd.

Dat heb ik tegen woordig er bij gekregen als het druk is geweest bij voorbeeld aan de telefoon. Mensen om me heen. Dan krijg ik van die steken die duren maar 30sec maar ow die doen zeer. Soms 2 a 4 op een dag soms wel 10 op een dag. Zo als die maandag.

Maar het is echt wel dat je er wat van op steekt. Waar ik nooit over heb na gedacht is over hierna. Als je klaar bent.en je haar is na een half jaar nog steeds maar half terug. Ja dan wil ik wel een pruik. En als mijn borsten er af gaan welke bh dan? Tuurlijk daar zijn we nog niet. Maar nu heb ik nog even tijd om daar info over in te winnen. Veel info betekend veel steken in mijn hoofd.

Woensdag bloedprikken. Ow wat hoop ik op goede uitslagen. Maar eigenlijk kan ik het al rade. Die uitslagen zijn helemaal niet goed. Anders voelde ik mij wel beter.

10 voor 11 de telefoon. Ja hoor bloed is weer niet goed. Nu hebben ze wel al overleg gehad. Want zo als wij al wisten is uitstellen van de dubbel chemo geen zin. Dan moeten we daar mee stoppen. Ik krijg de helft van die groote chemo. De ene gewoon zo als iedere week. En die andere voor 50%. Morgen ochtend voor de kuur even langs de oncoloog.

Ik ben blij dat ik er nu even wat vaker zie. Ondanks dat ik beloofd had om niet te google heb ik dat toch stiekem gedaan. En nee dat ga ik niet nog een keer doen!

Als je tripple gaat zoeken, nou dan kom je hele verdrietige dingen tegen.

Ik heb het eerlijk verteld tegen de oncoloog. En zij stelde mij gerust tuurlijk hebben ze geen glazen bol. Maar ze doen ook dit allemaal niet om mij te pesten. En pas heeft ze een mevrouw na 5 jaar ontslagen die het zelfde had als ik. En die mevrouw is weer (helemaal) zich zelf.en dat ik bang bent hoort er een beetje bij. Daarom is het goed om volgende week te gaan kletsen.

Daarvoor kwamen natuurlijk niet bij der.

Maar wel voor het volgende: als deze kuur nu niet door zou gaan ook niet voor 50% dan moesten we stoppen met de kuur. Omdat mijn lichaam dit niet aan kan.

Nu hebben ze mij nog 50% kunnen geven. Tevens denken de artsen wel dat dit de laaste is en daar moet ik me ook op voorbereiden want mijn lichaam zal waarschijnlijk niet zo snel meer herstellen om over 3 weken de kuur aan te kunnen. Maar dan missen we er maar 1 ipv 2. Die andere kleine chemos gaan wel door volgens plan.

Daarna heb ik 2 weken rust. Rust, rust hihi mri en begin ik met bloedblaaadjes in spuiten zelf. Want dat kan ik dan eindelijk doen. En ik moet er ook rekening mee gaan houden dat ik binnen nu en 3 a4 weken een bloedtransfusie gaat krijgen. Omdat mijn lichaam gewoon moe is.

Na die twee weken rust gaan we door voor de volgende mega kuur zo als die genoemd wordt. ( Ik weet echt niet de naam van de chemo) hij wordt stoot kuur mega kuur genoemd. Die krijg ik daarna om de week 1 week chemo, 1 week via het infuus bloedlichaampjes en zelf bij spuiten. En dat weer 6 weken lang. Daarna gaan we het hebben over de operatie. Stap voor stap zegt ze met een super lieve glimlach. Ik kijk er aan en bedankt er voor der duidelijkheid en der tijd. En ik ga beter worden helemaal! En stap de afdeling op van de chemo.

De chemo zelf viel mee deze keer. Tuurlijk alle dingen van de dubbele chemo heb ik weer. Maar ik kon wel gewoon mijn bed uitkomen. Misschien was het vorige week dan toch een stukje besef dat ik echt ziek ben. En niet een soort blaasontsteking heb. Nog steeds als mensen aan mij vragen hoe is het? Goed,ja mag niet klagen. Ook al betrap ik me zelf er steeds meer op dat ik eerlijker wordt tegen naaste mensen. Aangeven dat ik wil slapen. Of gewoon pijn heb achter de ogen.

Heel soms zal ik wat meer naar mijn zelf in de toekomst gaan luisteren.... Teminste proberen we🤭 

En wij gaan gewoon er van uit dat dit de laaste dubbele chemo was. Kan het alleen maar meevallen.

En vergeet niet ik wordt beter! 

5 reacties

Hoi lief zusje, 

Wat dapper dat je over je angsten schrijft.  Want die mogen er ook zijn. Naast de hoop en het geloof om beter te worden.  Want dat wordt je. Je bent namelijk uitgenodigd op ons 35 jarig huwelijks feest (nu: 9 jaar getrouwd) 😉

Je doet het allemaal ontzettend goed. Het is zwaar maar zoals ze zeggen: sterker door strijd! En niemand kan strijden zoals jij!

Hou van je, lief zusje

 

Liefs, Annabel

Laatst bewerkt: 26/03/2023 - 08:06