4 januari 2019
De eerste dagen van het jaar waren gelijk pyjamadagen. Aangestoken door mijn dochter werd ik werkelijk teruggeworpen op bed op 1 januari. Leuk begin van het jaar maar helaas. We hoeven ook de deur niet uit naar ouders, mijn moeder is eind januari 2018 overleden als laatste van onze ouders en zijn nu allebei wezen. Oudjaarsnacht zelf heb ik door overdag geslapen te hebben wel kunnen meemaken en samen genoten van het vuurwerk om ons heen, de fles champagne leeggedronken en vele tranen en elkaar beloofd dat we oudjaar 2019 heel anders gaan vieren. En dan in alle opzichten. Vol overtuiging van een goede afloop van mijn behandeling.
Maar wat is het moeilijk om daadwerkelijk op bed te liggen. Het was niet alleen de kanker maar juist de keelpijn, oorpijn, hoofdpijn en geheel niet lekker zijn. En de hoeveelheid paracetamol onderdrukt dit niet meer. Thuis moeten ze er aan wennen dat ik op bed lig en beseffen niet wat ik altijd doe als er iemand ziek is; regelmatig kopje thee brengen, beschuitje, even de neus om de hoek van de deur om te vragen of er iets nodig is. Vragen moet ik tenslotte ook leren. 'Sef doen' was altijd mijn motto vroeger vertelde mijn moeder en dat zal ook bij mij moeten veranderen.
Ook nog een vreemd gevoel in mijn scheenbeen erbij gekregen; regelmatig op de dag zowel bij wandelen als bij languit op de bank hangen, voel ik een locale warme goed komen. Het blijft heel lokaal, eigenlijk een soort opvlieger maar dan in mijn scheenbeen. Met AVL erover gehad en kijken het aan, ik kan altijd bellen als het erger wordt. Met de pyjamadagen is het wel minder maar de opvliegers van de overgang worden wel heftiger, zal ik ook nog moeten bespreken bij de volgende afspraak.
Wat een impact heeft het dat je ook nog eens grieperig bent, mijn energie daalt met de dag en mijn emoties nemen steeds vaker de overhand. En dat wil ik niet. Twee dagen op bed moet genoeg zijn vind ik en het is heerlijk om weer even buiten te zijn, een rondje wandelen. Waar voorheen een uur wandelen heerlijk was, ben ik nu al blij met een half uur op half tempo, als ik maar buiten ben. Eigenlijk wel een goed voornemen, elke dag gewoon doen!
Nog 5 dagen en dan mag ik weer; de volgende immuumtherapie, ik tel de dagen ...
4 reacties
misschien helpt gemberthee of kamillethee, vitaminen b12 van NOW,voor het beter voelen, ik kan mij er goed mee helpen.Ook homeopathische en natuurgeneeskunde en acupunctuur.kan heel veel voor een mens betekenen.!
Ik lees dat dit stukje 45 keer gelezen is, en dan maar 1 reactie? Je verhaal is heel heftig misschien weet niet iedereen wat te zeggen. Ik ook niet, alleen wil ik je sterkte wensen en ik vind je zo flink, het zou zo fantastisch zijn als die immunotherapie aanslaat. Zelf ken ik iemand die er heel goed mee is geholpen. Dus dat geeft de burger moed.
Zelf drink ik ook gember thee, hoewel ik niks moet hebben van alternatieve geneeskunde, maar een potje gemberthee kan nooit kwaad denk ik dan maar, het is ook nog wel lekker, maar pas op met opvliegers.
Dankjewel voor je reactie maar heb wel een vraagje. Gemberthee en opvliegers, lokt dat elkaar uit?
En dat mijn verhaal zo heftig overkomt ... het zijn gewoon mijn eerlijke gevoelens over alles wat mij nu overkomt, zonder poespas. Naar zulke ervaringen was ik op zoek op deze site en miste echte eerlijke gevoelens van wat het nu met je doet in je hart.
Ik ga er tegenaan dit jaar, vandaag tweede sessie achter de rug maar dat volgt nog in mijn blog 😀
vrgrt Erika
Ik ken het heftige ,
ik heb zelf 7 maanden tussen dood en overleven gezeten .Door het onderzoek in Amerika als proefpersoon te mogen zijn ,zo ook alle behandelingen die toen nog niet in Nederland konden vanwege geld kwestie wisten ze niet of ik geholpen kon worden.Dankzij een homeopath arts ernaast is het heel veel aangenamer voor mijn naaste en mij geworden . Ook die gaf aan dat gember, munt en kamillethee een goede aanvulling kan betekenen.Nu nog dagelijks drink ik alle drie soorten thee .