Dankbaar
De afgelopen tijd is mijn man niet meer opgenomen geweest in het ziekenhuis. De virussen en bacteriën zijn niet meer aanwezig en met behulp van 3x fysio aan huis, elke dag thuiszorg is hij weer opgekrabbeld uit een diep dal.
Hij heeft wel sinds ruim een week zuurstof (concentrator) bij inspanning (fysio) en daardoor vandaag kon hij zelfs wat doen in de tuin (zijn grootste hobby).
Dankbaar voor zijn vechtlust, kracht en de tijd die we nog met elkaar hebben. Natuurlijk is hij nog erg moe, ligt bijna elke middag te slapen en speelt ons leven alleen bij ons thuis af, maar soms, heel soms, kan ik volledig in het NU zijn en genieten.
Vorige week hebben we wel gehoord dat er, vanwege zijn verminderde weerstand, geen chemo meer gegeven gaat worden. Zijn longen zijn door de longaanvallen zo verzwakt dat een volgend virus/bacterie fataal kan zijn.
Binnen 2 weken hopen wij het eerste kindje van onze oudste dochter en schoonzoon te verwelkomen. Een wonder in meerdere opzichten 🙏❤️
6 reacties
Wat fijn dat uw man weer iets de goede kant op gaat en wat meer zijn eigen ding kan doen!💓 Dat over zijn longen is wel minder goed nieuws..
Oh wat spannend! Een kleintje opkomst! 🥰
Ja, ondanks de grote donderwolken op de achtergrond proberen wij ook de focus te leggen op positieve dingen.
Met zoveel tegenslagen toch nóg veel beter nu!❤️ en dan nóg strakjes een kleinkindje! Heerlijk voor jullie beiden😍
Ja,heerlijk vooruitzicht!
Dat heeft hem kracht gegeven om werkelijk alles wat mogelijk is te doen om weer hier te komen.
Toch blijft het enorm zwaar ook. Gisteren met hem naar de huisarts geweest vanwege benauwdheid en andere klachten. Ook over euthanasie (weer) gesproken. Dat geeft rust, maar is ook enorm confronterend. De huisarts zei letterlijk dat hij op dit moment hier al in aanmerking voor zou komen.
Gelukkig vind hij, net als ik, het daarvoor nog veel te vroeg. Hij wil alleen niet onnodig lijden en waar die grens licht, mag hij bepalen.
Elke dag is anders, maar we proberen zeker ook stil te staan bij kleine en grote momenten van geluk ❤️
Gosjemijne, ik ben er even stil van. Het is toch een wonder welke kracht jouw man heeft zich er doorheen te slaan. Hoe zwaar ook, jullie zijn er samen gekomen. Ik denk ook zeker dat het aankomende kleinkind hem die drive wel gegeven heeft. Maar dan toch, je moet het maar doen! En doorstaan!
Ik wens jullie nog heel mooie momenten samen en met elkaar. Bijzondere minuten kunnen veel meer waard zijn dan een maand voor een ander. Dat het kleinkind een mooie lach tovert na deze zo zware tijd. Koestermomenten voor nu en later...
Lieve groetjes Hebe xx
Op 6 april is onze kleindochter geboren. Prachtig mooi gezond meisje. Dankbaar 🙏❤️