Helaas hebben wij definitief afscheid moeten nemen van mijn man.
Na het verlaten van het ziekenhuis, begin september, om thuis te sterven, hebben we nog een aantal mooie dagen gehad.
Twee maal nog gaan lunchen met de kinderen en met de wens ambulance naar het nieuwe huis van onze oudste dochter…
Het verschrikkelijke woord is gevallen..terminaal.. En dat op een moment dat we het totaal niet vermoedde.
René had pijn in zijn rug, huisarts dacht nierstenen, maar de pijn werd erger en na een bezoekje aan eerste hulp Radboud gaf een volledig andere diagnose: ct scan laat een grote massa zien die…
Er is, in een periode van redelijke rust, toch een ziekenhuis bacterie gevonden in zijn sputum. De longarts heeft een paar opties: antibiotica via infuus (minstens 2 weken opname) of vernevelen thuis. We kiezen voor het laatste.
Na instructies in het ziekenhuis is hij 3 weken geleden begonnen met…
De afgelopen tijd is mijn man niet meer opgenomen geweest in het ziekenhuis. De virussen en bacteriën zijn niet meer aanwezig en met behulp van 3x fysio aan huis, elke dag thuiszorg is hij weer opgekrabbeld uit een diep dal.
Hij heeft wel sinds ruim een week zuurstof (concentrator) bij inspanning…
Alle zogenaamde feestdagen van december hebben wij in het ziekenhuis gezeten. Van een feestgevoel totaal geen sprake..
5 december op de spoed de hele dag omdat René zo benauwd was. Ze waren bang voor een longembolie maar konden dat niet vinden. Uitgeput zijn wij uiteindelijk weer naar huis gegaan.
Vorige week maandag is René weer thuis gekomen. De eerste Chemo van de 2e, uitgestelde, aangepaste Chemo was de vrijdag er voor gespoten en gelukkig ging het deze keer goed met zijn longen.
Nu ruim 2 weken geleden heb ik door een stom ongelukje op 2 plaatsen met rechterschouder gebroken. Dit…
Wonderbaarlijk hoe elke dag totaal anders kan zijn. De afgelopen weken was het meestal een complicatie zoals vocht achter de longen, longontsteking die plotseling alles anders maakte, maar nu ervaren we eindelijk de andere kant.
De pijn is onder controle, zelfs met de verlaging van 75 naar 62…
Het is zondagmorgen, bijna 3 weken duurt onze nachtmerrie nu. De hele wereld staat stil voor ons terwijl tegelijkertijd alles doorgaat.
Ik heb al afgewassen, wassen gedraaid enz om maar bezig te zijn. In deze vroege ochtenduren voel ik mij het beste de laatste weken. Even niet denkend aan kanker…