Naar huis.

Wonderbaarlijk hoe elke dag totaal anders kan zijn. De afgelopen weken was het meestal een complicatie zoals vocht achter de longen, longontsteking die plotseling alles anders maakte, maar nu ervaren we eindelijk de andere kant.

De pijn is onder controle, zelfs met de verlaging van 75 naar 62 fentenyl. Hij is ook niet zo afwezig meer en waanideeën zijn wat verminderd.

Een paar dagen geleden kon hij nog met heel veel moeite een paar minuten staan, nu liep hij gisteravond met een looprek van zijn bed naar de wc op de kamer. Kon hij zijn eigen billen vegen en liep hij weer terug. Natuurlijk kostte dat moeite, maar het lukte wel!

Tijdens het bezoekuur ‘s middags kwam de verpleging met de mededeling dat hij aan het eind van de week naar huis mag (als thuiszorg en fysio aan huis geregeld is) 

Wat een heerlijk nieuws. Dat hij weer lekker thuis komt!! Natuurlijk moeten we nog regelmatig naar het ziekenhuis en zullen er vast weer nieuwe uitdagingen komen, maar s’avonds hebben we het gevierd met Sushi eten ipv het ziekenhuiseten.