Al weer 2 jaar verder. Wat een verschil?
Vandaag 2 jaar geleden ging ik naar de huisarts. Stond bij hem om 13.00u buiten. Kon om 14.45u al op het borstcentrum terecht en om 16.00u werd mij verteld door de radioloog dat het vrijwel zeker was dat ik borstkanker had.
Wat is er afgelopen 2 jaar veel gebeurt.
Maar gelukkig hoe anders is het nu dan vorig jaar 20 april.
Het grootste, maar vooral heftigste stuk van de behandeling had ik toen gehad. Het was een heel bijzonder jaar. Maar toen had ik niet kunnen denken dat bij mij het verwerken nu pas echt zou beginnen. En dat ik daardoor toch weer behoorlijk zou vallen.
Wat mag ik dankbaar zijn dat ik zo'n stevige basis aan contacten heb, waar ik veel steun van krijg. Wat voelt dit speciaal. Wat zijn mijn man, kinderen, familie, vrienden, buren, collega's mij dierbaar geworden. En wat een geweldige leidinggevende heb ik. Die mij zo steunde, door mij de tijd en de ruimte te geven die ik nodig had voor mijn ziek zijn. En nu vol bewondering is omdat ik het werk als verpleegkundige weer zo goed aan het oppakken ben.
Wat super toch wat voor baat ik heb gehad bij het oncologisch revalideren.
Maar vooral ook wat jullie, mijn lotgenoten voor mij zijn gaan betekenen.
Wat zou het bijzonder zijn als er een keer een lotgenotendag georganiseerd zou worden.
Heel benieuwd of dit vanuit kanker.nl opgepikt gaat worden.
Doortje gaat dit meenemen vertelde ze al in een reactie op Pasje
Mijn oudste zus werd 2 jaar geleden precies op deze dag voor het eerst oma van een jongetje Kai. En heeft daarom vandaag feest.
Maar voor mij voelt vandaag gelukkig ook weer als een feestje.
heel veel liefs allemaal en een fijne dag.
Wat is er afgelopen 2 jaar veel gebeurt.
Maar gelukkig hoe anders is het nu dan vorig jaar 20 april.
Het grootste, maar vooral heftigste stuk van de behandeling had ik toen gehad. Het was een heel bijzonder jaar. Maar toen had ik niet kunnen denken dat bij mij het verwerken nu pas echt zou beginnen. En dat ik daardoor toch weer behoorlijk zou vallen.
Wat mag ik dankbaar zijn dat ik zo'n stevige basis aan contacten heb, waar ik veel steun van krijg. Wat voelt dit speciaal. Wat zijn mijn man, kinderen, familie, vrienden, buren, collega's mij dierbaar geworden. En wat een geweldige leidinggevende heb ik. Die mij zo steunde, door mij de tijd en de ruimte te geven die ik nodig had voor mijn ziek zijn. En nu vol bewondering is omdat ik het werk als verpleegkundige weer zo goed aan het oppakken ben.
Wat super toch wat voor baat ik heb gehad bij het oncologisch revalideren.
Maar vooral ook wat jullie, mijn lotgenoten voor mij zijn gaan betekenen.
Wat zou het bijzonder zijn als er een keer een lotgenotendag georganiseerd zou worden.
Heel benieuwd of dit vanuit kanker.nl opgepikt gaat worden.
Doortje gaat dit meenemen vertelde ze al in een reactie op Pasje
Mijn oudste zus werd 2 jaar geleden precies op deze dag voor het eerst oma van een jongetje Kai. En heeft daarom vandaag feest.
Maar voor mij voelt vandaag gelukkig ook weer als een feestje.
heel veel liefs allemaal en een fijne dag.
8 reacties
Wat is het dan inderdaad fijn dat we hier op een veilige manier ervaringen kunnen delen en echt van betekenis kunnen zijn voor elkaar.
Lieve groet en jij ook een fijne dag,
Doortje
Lieve Dasje
Al lezende zie ik voor me hoe je je schouders eronder zetten en er voor ging ,wat een gevecht heb jij geleverd en dan na 2 jaar moet het verwerken nog beginnen ,ben blij te lezen dat er zoveel lieve mensen voor je waren dat zul je hard nodig hebben gehad ,.
En wat leer ik veel van een vrouw als jij bent
Lieve groet hes😘
Met zoveel lieve reacties maak je mij verlegen Hester. Ik vind het natuurlijk wel heel leuk om te lezen dat jij persoonlijk zoveel hebt, aan het lezen van mijn blog berichten. ❤️😘
Niet verlegen worden de complimenten zijn oprecht lieve Dasje en je blogs zijn leerzaam intresant en mooi om te lezen
Liefs hes❤😘🍀