Intens genieten.

Hebben jullie dat ook? Dat er echt een leven is voor en na.
Voor mij geldt dat in ieder geval wel. Ik zou er veel voor geven als ik alles wat met borstkanker te maken heeft van mijn bordje af kon vegen. Helaas is het iets wat bij mijn leven is gaan horen. En mag ik toch ook dankbaar zijn dat het me veel rijkdom heeft gegeven. Het allergelukkigst ben ik met mijn man. We hadden samen al een goed huwelijk, maar we zijn nog hechter geworden. Beseffen nu pas goed dat we niet zonder elkaar kunnen. Trots op mijn kinderen. Warme vriendschappen. Kijken als het ware met een gouden randje. Daarentegen komen minder leuke dingen nu ook harder binnen.
Genieten hoeft niet groots te zijn. Maar zit hem vooral in de kleine dingen.

Zo gisteren mijn 51e verjaardag. Wat kan ik terugdenken aan een ontzettend leuke dag. 's Morgens kwamen de 3 sara's achterom die vorig jaar mij een ontbijtje kwamen brengen. Het hele jaar heb ik niet geweten wie dit waren. Nu hadden ze wel hun eigen kleren aan, maar ook een masker en pruik op. Was lachen! Ze hebben een half uur binnen gezeten voordat ik kon raden dat het mijn schoonzusje en haar 2 vriendinnen was.
Mijn eigen ouders leven niet meer. Daarom extra fijn dat de jongste zus van mijn moeder en haar man 's morgens op bezoek kwamen.
En 's middags stroomde mijn huiskamer vol. Ik heb zelf 3 broers en 3 zussen. Mijn man heeft 3 broers. Neefjes en nichtjes, buren, vrienden. Wat was het gezellig en wat werd er veel "gebuurt" onder het genot van een hapje en een drankje.
Geweldig toch om mijn verjaardag zo weer te mogen vieren. Ik ben ook zo dankbaar hoe ik mij nu voel. Ik voel me beter dan goed. Ik denk zelfs beter, dan dat ik mij ooit gevoeld heb. Zowel fysiek als mentaal. Wat een rijkdom is dit!
's Avonds had ik nog een grote pan ragout en een pan met runderlapjes warm. Dus dat was smullen. Ik kreeg de complimenten dat ik het lekker had klaar gemaakt.
Maar er was nog 1 mysterie op te lossen. Vanaf mijn 49e jaar kreeg ik iedere maand een kaartje die mij eraan herinnerde dat ik eerst over 12 maanden, toen over 11, 10, 9 maanden etc 50 jaar zou worden. Tot gisteren wist ik niet wie die kaartjes verstuurd had. Bleek dit mijn petekind van 10 jaar te zijn. Ha, ha. Super!