Zo bijzonder om voor de 20e keer in Lourdes te zijn geweest.

Openbaar blog
vrijdag 20 september 2019
657 x gelezen

Wat gaat de tijd toch snel. Het is nu al weer bijna 5 maanden verder dat ik de eerste pijnklachten voelde in mijn linker bil, lies en heup. Voor degene die mijn blog nu voor het eerst leest, gaat het ook deze keer weer om een insufficiëntie fractuurtje. Ik had gelukkig maar 1 bewezen uitzaaiing op afstand. En daarom heb ik aanvullend en curatief 13 bestralingen in november 2015 op mijn sacrum (=heiligbeen) gehad. En ten gevolge daarvan nu broos bot rondom deze plek. Waardoor gemakkelijk spontane fractuurtjes kunnen ontstaan.

In 2017 had ik 4 spontane fractuurtjes. Nu is het gelukkig bij 1 gebleven. En gelukkig kan ik nu schrijven dat ik het gevoel heb dat ik deze keer sneller klachtenvrij zal zijn dan de vorige keer. Ik heb toen 10 maanden in de ziektewet gezeten. Maar heb er 1.5 jaar last van gehad. Sinds 1 maand begin ik gelukkig nu weer verbetering te voelen. Pijnstilling heb ik helemaal af kunnen bouwen. De pijn is nu acceptabel. En de pijn is niet meer 24 uur per dag aanwezig.

Gelukkig maar. Want afgelopen week was het weer zover. Wat heb ik er naar uit gekeken. Van 11 tot en met 16 september ging ik voor de 20e keer naar Lourdes. Ik ben 8x als pelgrim gegaan. En nu de 12e keer als vrijwilligster. Met de indeling van de pelgrims heb ik ervoor gezorgd dat ik fysiek gezien een hele lage belasting had. 's Morgens hoefde ik slechts 1 pelgrim te ondersteunen bij de ADL. Maar ook voor alle andere vrijwilligers was het heel goed te doen.

Het is haast niet uit te leggen. Door mijn ouders is Lourdes ook voor mij heel speciaal geworden. Het geeft mij zo'n fijn gevoel om daar te zijn. Telkens weer voelt het als thuis komen. En is het zo fijn om alle vrijwilligers weer te zien. Elk jaar zijn er ook een aantal nieuwe vrijwilligers bij. Ook zij worden gelijk opgenomen door ons. En is het daardoor net of ze er al altijd bij zijn geweest. Het is zo bijzonder om met z'n allen ervoor te zorgen dat alle pelgrims een fantastische week hebben in Lourdes. En dat ze met veel kracht en energie terug naar huis gaan.

Voor mezelf was het natuurlijk heel belangrijk dat ik niet ging forceren. Bijvoorbeeld door achterste voren van de trap af te gaan. Om volop te kunnen genieten was ik toch weer gestart met pijnstilling. (paracetamol en langwerkende en kortwerkende oxycodon) Elke dag heb ik een kaarsje aangestoken. En was ik bij de grot en dus bij Maria. In gedachte heb ik gebeden voor mezelf. Voor mijn man en mijn zoon en dochter. Maar ook voor iedereen die mij lief is en voor iedereen waar ik afgelopen jaar in het ziekenhuis heb mogen zorgen. En verder voor iedereen die het nu zo hard nodig hebben.

Al na de 2e dag had ik een heel voldaan gevoel. Met de fijne gedachte dat we nog 3 volle dagen in Lourdes hebben, ben ik toen gaan slapen. Daar bij de grot heb ik een paar keer een siddering in mijn lijf gevoeld. Iedereen mag hier het zijne van denken. Maar voor mij voelde dat als heel bijzonder. Het is zo fijn om het gevoel te hebben dat je gedragen wordt. Ik voelde wel al verbetering. En misschien had de verbetering thuis ook wel door gezet maar voor mij voelde het heel fijn en bijzonder dat ik de 3e dag in Lourdes veel minder rugklachten had. Vooral met wandelen kreeg ik steeds een scherpe pijn in mijn rug. Maar dit was nu zoveel minder dat ik de pijnstilling ben gaan minderen. En de laatste 3 dagen dat ik in Lourdes was, ging het alleen maar nog beter. En ben ik nog verder gaan minderen met de pijnstilling. Voor mij voelt het alsof daar een klein wondertje is gebeurd. Nu ik weer thuis ben, ben ik weer helemaal gestopt met de pijnstilling. Soms voel ik lichtjes de scherpe pijn in mijn rug opkomen. Maar het is nu veel minder heftig en ook veel minder vaak. Ik ben dan ook vol vertrouwen dat deze keer het herstel van het fractuurtje een stuk vlotter zal gaan.

Samen met alle vrijwilligers heb ik weer heel veel voor de pelgrims kunnen betekenen. Maar heeft de week in Lourdes mij ook ontzettend goed gedaan. Ik heb het gevoel dat ik op een roze wolk zit. En ga proberen om daar zolang mogelijk op te blijven zitten. Ik kijk nu al uit om volgend jaar weer mee te mogen als vrijwilligster met het NLZ.

Zou leuk zijn als jij dan ook mee met ons zou gaan.

Zo bijzonder om voor de 20e keer in Lourdes te zijn geweest.

24 reacties