12. Kort nachtje in het ziekenhuis.......

Nadat ik woensdag de 2e chemo kreeg, mijn wilde haren heb laten afscheren en de beruchte prik heb geïnjecteerd afgelopen donderdag leek het een beetje ok te gaan gisteren. Lyam was gisteren jarig en is alweer 8 geworden. Zijn kinderfeestje heeft hij samen met zijn papa en ooms gevierd en dat ging super, hij kwam moe maar voldaan thuis met al zijn cadeau's.

Gisterenavond had ik zin in een kapsalon.... hoe vetter hoe beter zo schijnt.... je lever vraagt letterlijk om vetten. Dus heb er aan toegegeven, al merk ik wel dat ik toch wel meer rondingen begin te krijgen, die ik eigenlijk vanaf januari al met veel pijn en moeite er af heb kunnen trainen. Beter wat rondingen dan niks meer binnen kunnen houden door de chemo, al speelt de misselijkheid wel steeds op, ik houd alles nog binnen dankzij de medicatie.

Vannacht was ik al een paar keer uit bed gegaan om naar de toilet te gaan. Daarna weer terug naar bed waar ik al snel weer in slaap viel. Echter droomde ik steeds dat ik koorts had, toen ik voor de 3e keer naar toilet ging toch maar even koorts gemeten, 38.6 shit.... nu moet ik bellen naar de spoedeisende hulp. 
Gebeld en dienstdoende arts wilde mij toch zien, dus ik mijn lieve schoonmoeder wakker gebeld om 02.00 uur 's nachts of ze mij op kon halen, binnen half uur was ze er en wij half slaapdronken richting ziekenhuis. Paar buizen bloed afgenomen, had bijna een transfusie nodig ofzo ;-) bloeddruk gemeten, die is over het algemeen vrij laag, men zegt dat het fantastisch is een lage bloeddruk maar dat kan toch ook niet goed zijn?
Coronatest, longfoto, alles werd uit de kast getrokken om de oorzaak van de koorts te achterhalen. In het bloedonderzoek leken mijn de waarden in mijn galblaas en lever wat verhoogd te zijn, dus wilde ze mij toch opnemen en ik kreeg ook antibiotica. Mijn lieve schoonmoeder is naar huis gegaan en ik werd op zaal gebracht, heb nog even wat uurtjes kunnen slapen toen vanmorgen een dame langskwam voor ontbijt. Oh heerlijk dacht ik, ik lust wel wat....... "jij moet nuchter blijven" zei ze...... maar tot hoelaat? mag ik dan wel een kopje thee? anders speelt de misselijkheid weer op..... nou gelukkig mocht dat dan nog net. 

Rond 11 uur mocht ik naar de rontgenafdeling voor een echo van mijn galblaas en lever, hij heeft voor de zekerheid de rest van mijn ingewanden maar meegenomen, zagen er allemaal mooi uit, geen galstenen, nierstenen, of andere rare fratsen, behalve een lege maag. Ik mocht weer naar boven en snel wat eten, daarna weer in slaap gedommeld. Rond 12 uur kwam de arts langs, ik gaf aan dat ik vermoedde dat dit door die stomme injectie komt en ze gaf dat eigenlijk wel bevestigend aan dat mijn lichaam extreem op deze injectie reageert. Mijn witte bloedlichaampjes waren intens hoog en dat vond ze ook niet zo raar omdat mijn ruggenmerg behoorlijk aan het werk is gezet. Ik gaf aan deze prik niet meer te willen, dan maar een weekje langer herstellen na de chemo, want gek genoeg heb ik van de chemo het minste last behalve de misselijkheid dan en een chemobrein waardoor ik lastig op woorden kan komen. Volgende keer ga ik dit bespreken met specialistisch verpleegkundige waar ik een afspraak mee heb i.p.v. de oncoloog.

Voor nu mocht ik weer naar huis gelukkig en al snel stond Martijn beneden om mij op te halen. Vanmiddag slapen op de bank afgewisseld met stukjes wandelen met Muck. Het weer is heerlijk en bewegen is belangrijk dus zo de middag maar even doorgekomen.

Morgen staat er taart op de planning..... want bij een verjaardag hoort wel een echte Roblox taart, zo heeft Lyam toch nog een klein beetje zijn verjaardag kunnen vieren.