Goed bericht!!!

Goed bericht.

Na anderhalve week wachten hebben we de uitslag van de scan. Gelukkig goed bericht!! Wat kan anderhalve week lang duren, men zou daar niet zoveel tijd tussen moeten laten. Maar het is het wachten waard geweest. De tumor is stabiel hoewel de randen er wel wat veranderlijk uitzien maar geen reden voor onrust.

En toch zijn we er niet geheel gerust onder. De schrik van de vorige zit er blijkbaar nog steeds in. De vorige keer kregen we ook goed nieuws en ook met het bericht dat de randen onrustig waren. Ook die keer kregen we de boodschap ons daar geen zorgen over te maken. Achteraf bleek er wel een recidief zichtbaar te zijn. Gek genoeg hebben we allebei dat onrustige gevoel.

Misschien hadden ze de boodschap ook anders moeten brengen….. Zowel de neuroloog als de regie verpleegkundige waren/leken gematigd over de uitslag, ze waren beiden niet overenthousiast. Terwijl wij juist opgelucht reageerden. Tegelijkertijd werd ons wel duidelijk gezegd dat de situatie er over 3 maanden heel anders uit kan zien. En tevens kregen we het boekwerkje uitgereikt over palliatieve zorg. Al met al werd onze blijdschap een beetje de kop ingedrukt. We gingen er allebei met gemengde gevoelens vandaan (misschien onterecht). Natuurlijk zijn wij ons er terdege van bewust dat het snel kan veranderen maar je bent toch blij als je hoort dat het voorlopig stabiel is.

Inmiddels hebben we ons weer herpakt en vatten het bericht positief op. We laten ons niet leiden door twijfels of angst. Voor nu is het belangrijk om de rust weer te vinden en vertrouwen te hebben in deze komende 3 maanden.

Maar ik merk dat het bij mijn lief er wel inhakt. Hij staat er na de operatie mentaal anders in. Gelukkig is hij overigens qua energie (fysiek) aardig bijgetrokken. Hij heeft het racefietsen weer opgepakt en werkt weer aan zijn conditie. Maar hij staat er anders in, is veel meer bezig met “als het weer terugkomt” of “dit is misschien onze laatste kerst”. Klussen moeten in en rondom het huis afgewerkt zijn etc. Ook blijf ik een verandering zien in zijn (sociaal) gedrag. Hij lijkt soms het onvermogen te hebben om interacties of berichten goed voor zichzelf te kunnen reguleren. Het is niet in hoge mate maar voor de hersentumor kon hij altijd alles heel goed in perspectief zien. Hij neigt nu haast boos en opstandig te zijn richting de artsen en heeft moeite om dit gevoel om te zetten. Misschien is er bij de tweede operatie frontaal nog meer beschadigd, wie zal het zeggen.

Inmiddels ziet hij het gelukkig wel weer positief in maar dat heeft mij wel moeite gekost om dit weer recht te zetten. Zoals ik al zei we laten ons niet leiden door onzekerheid. We gaan eerst de feestdagen in, kerst vieren!!!

Ik wil iedereen alvast hele fijne feestdagen toewensen (ook al kunnen we niet met alle geliefden bij elkaar zijn i.v.m. de maatregelen).

Ik laat een kaarsje branden voor de mensen onder ons die het zo hard nodig hebben en voor degene die een dierbare heeft moeten missen én voor de dappere strijders die we dit jaar op dit platform verloren hebben.

Liefs ❤