Verleden heden toekomst
Op hetzelfde moment dat ik onder de douche de weldaad van het warme water voel, denk ik aan Pasen lang geleden, toen mijn zoon naar paaseitjes zocht bij opa en oma in de tuin, en tegelijktijd kijk in in een onzekere toekomst. Ik maak me zorgen en ik word er vreselijk onrustig van en vind het gekmakend.
Ik wil het uitschreeuwen, keihard huilen en slaan tegen alles en iedereen....ik wil dit niet, want ik kan dit niet. Ik kan niet verder op deze manier. Ik ben vreselijk bang. Op dit moment, dat weet ik, ik weet dat dit gevoel, dit moment weer voorbij gaat. Eerst de tranen voorbij, dan bloggen, een hulplijn bellen, en een knuffel aan mijn man vragen.
1 reactie
Ik zou je even vast willen houden, en zeggen, rustig maar, het komt goed meisje.
Maar ik schrijf het vaker, ik weet de woorden niet, die het voor jou makkelijker maken.
Kan goed raad geven, waar je ook niks mee kunt.
Dus voel je door iedereen vastgehouden, die je blogs leest, en je zo graag vasthoudt en knuffelt, en even rust in je lijf geeft
Liefs Peter