Gehoord (8e blog)

Het bleef me dwars zitten.

Ik heb voor de eerste diagnose, die van DCIS, een MRI scan gehad. Omdat ik nog een klein beetje een idee van controle wil hebben, lees ik al mijn uitslagen. Overigens wel altijd met in mijn achterhoofd dat ik een leek ben, en niet alle uitslagen altijd compleet zijn.

Maar goed, de MRI dus. Alhoewel het vooral om de linkerborst ging, was er toch 1 dingetje te zien op de grens van rechterborst met de oksel. Een kleine nodulaire aankleuring van 4 mm, waarschijnlijk in een "intramammaire lymfeklier".

Ik heb het toen nagevraagd bij de arts en deze legde mij uit dat het, even kort gezegd, geen reden tot zorg gaf.

Ik had in mijn, nogal obsessieve, zelfonderzoeken, ook iets gelezen over de richtlijnen en de afmetingen wanneer het wel reden tot extra onderzoek geeft, dus op dat moment had ik ook geen enkele reden om daaraan te twijfelen

Maar ja, een week na mijn operatie, en nadat het operatief verwijderde weefsel was onderzocht, kwam er na de DCIS nog een heel andere uitslag naar voren.

Die van tubulair carcinoom. En dan de zeldzame versie dat de tumortjes wel uitzaaien i.p.v. dat ze netjes blijven zitten en een hoop ellende kunnen veroorzaken....

En in dat kader gezien vond ik die aankleuring toch wel spannend. Want de tumortjes mogen dan klein zijn maar niet ongevaarlijk.

Dus besloot ik van de week, vanaf mijn vakantieadres toch even de mammapoli te bellen en de vraag voor te leggen. De verpleegkundige beloofde het door te geven aan de arts en gaf aan dat deze mij dan ook even de volgende dag terug zou bellen.

Dat heeft hij ook gedaan en heel fijn, ik ben hier ook serieus in genomen. Hij heeft het voorgelegd tijdens het MDO aan de radiologen, en heeft ook nog eens samen met de eigen radioloog de uitslag bekeken. Ze begrijpen heel goed, dat gezien het weefsel "ons ook voor de gek heeft gehouden", aldus mijn arts, ik daar zorgen over heb en ze vinden deze ook legitiem.

Dus komt er een nieuwe MRI.

Helaas wel pas begin november. Mijn rechterborst is nog herstellende van de reductie van 6 september en eerder heeft het geen zin.

Op zich wel vervelend voor mij, zei de arts, want mocht ook voor deze borst gelden dat er uitzaaiingen zitten, dan zal mijn keuze waarschijnlijk ook zijn dat deze eraf moet? En langer wachten dan 18 oktober voor het verwijderen van mijn linkerborst vinden ze geen optie. Dus stel dat, tsja, dan zou het toch gefaseerd moeten. Eerst links en later pas rechts.

Maar goed, zover zijn we nog niet. Laat ik nog niet op de zaken vooruit lopen.

Ik vraag mij wel af waarom ik zelf aan de bel heb moeten trekken. 

Misschien omdat ik van de ene arts naar de andere ben overgestapt? Een soort van "lost in translation"? Of misschien dat mijn situatie zo uniek is, dat ze er simpelweg niet bij stil hebben gestaan?

Of gunnen ze mij gewoon geruststelling?

Hoe dan ook, ik ben wel gehoord en serieus genomen. 

En dat is heel wat waard in een heel onzekere periode.