Win-win.... (2e blog)

Na mijn eerste gesprek met de arts werd ik i.v.m. mijn dichte borstweefsel doorverwezen voor een MRI. 

Niet fijn dat het allemaal moet maar wel fijn dat het allemaal kan en ook heel fijn dat het in de vakantieperiode was, want nu kon ik al binnen dezelfde week op vrijdag terecht.

De woensdag daarop had ik weer een afspraak bij de arts om de resultaten te bespreken. Ik zeg je heel eerlijk dat ik ontzettend gespannen was de dagen voorafgaand aan het gesprek. Ik maakte mij eigenlijk best wel zorgen dat er bij de MRI nog meer naar voren zou komen. 

De arts verteld mij dat het gebiedje in kaart is gebracht. Dat er verder niets nieuws is uitgekomen en dat er nog steeds geopereerd moet worden. "Maar geen zorgen mevrouw, het heeft geen haast. Kan nog wel 10 jaar duren voordat het zich ontwikkelt tot kanker"

Eh.... vorige week was het er nog 4 tot 5 jaar?

Maar blijkbaar is mijn "maligne neoplasma" ineens rustiger aan gaan doen....

Even in de war gebracht mompel ik dat dit een heel verschil is met de week ervoor maar omdat de arts niet reageert, en ik even aan mijzelf ga twijfelen, laat ik het verder maar gaan. Ik wil wel weten of een operatie de enige optie is. Of zijn er nog andere opties, zoals monitoren of iets anders?

Ik vraag het meer voor de vorm want eigenlijk roept alles in mij "Haal het eruit!!".

De arts geeft aan dat de enige optie is om het weefsel te verwijderen. Het is een flinke plek, dus wil hij graag dat ik de plastisch chirurg er ook even naar laat kijken. Mits ik dat zelf ook wil natuurlijk. De plastisch chirurg kan zorgen dat er geen deuk in mijn borst valt, en mij meer vertellen over verdere opties. En ik kan natuurlijk altijd nog beslissen na het gesprek of ik het wel of niet wil. Ook meldt hij nog even dat ze mijn schildwachtklier ook gaan verwijderen. "Oh ok, is daar zorg over?".

De arts geeft aan dat het meer is om dingen uit te sluiten. Ik neem het aan. Het is ook wel even veel zo ineens.

Het is niet te geloven maar ik kan einde middag al terecht bij de plastisch chirurg voor een gesprek. Dat is mooi. Alweer ben ik blij dat het de vakantieperiode is. Alles verloopt zo wel lekker vlot.

Mijn lief en ik gaan tussendoor naar huis om even te lunchen. En ik denk nog even na over het gesprek van die ochtend.

Ik heb er een beetje vervelend gevoel over. Misschien zegt het meer over mij dan over hem maar ik vind het vreemd dat de arts ineens de tijd van de groei van het weefsel heeft verdubbeld. Het zal vast bedoeld zijn als geruststelling maar ik zou het dan wel prettig vinden als ook dit soort "geruststellingen" consequent zijn. Ik vond het een vaag gesprek waarin hij niet echt in ging op de uitslagen van de MRI maar het meer over de nodige operatie had. Ik heb er geen fijn gevoel bij omdat hij niet alles lijkt te delen. Waar dingen voor hem gesneden koek zijn en niet noemenswaardig, brengt het er niet over hebben, mij onduidelijkheid.

Want ik heb me de hele tijd "netjes" gedragen en heb niet online naar de uitslag van de MRI gekeken. Vooral omdat je je als leek soms flink kunt vergissen in al die medische termen,en dan misschien de verkeerde conclusies trekt. Maar nu na het gesprek ben ik toch wel benieuwd.

Misschien is de oppervlakte van het kwaadaardige weefsel kleiner dan gedacht. Of is er iets anders wat de tijdsinschatting heeft veranderd i.p.v. dat de arts mij alleen heeft willen geruststellen.

Als ik dan mijn dossier opzoek en de MRI uitslagen bekijk, zie ik tot mijn verbazing dat de oppervlakte van het afwijkende weefsel niet 2,5 bij 1,5 cm is maar 3,7 bij 2,5 bij 1,5....

Dat is niet kleiner, dat is groter dan in eerste instantie gedacht werd. De tumor wordt gekwalificeerd als Birads6. Ok, dat snap ik, denk ik, wel. Hij zit nu nog wel "veilig ingepakt" dus dat telt niet als borstkanker maar zonder inkapseling zou het een probleemschopper zijn. 

Ook zie ik dat er een kleine nodulaire aankleuring in mijn rechter-oksel is gevonden. De goede kant zeg maar. En links is een lymfeklier wat verwijd. Ok? De arts denkt eerder aan het uitsluiten van problemen dan dat het echt zorgelijk is? En wat is het verschil in de ene aankleuring met de andere dan? Want over rechts heb ik de arts niet gehoord.

Ik neem me voor om het allemaal na te vragen de eerstvolgende keer als ik een afspraak heb.

Er zal vast een logica in zitten maar ik snap het even niet. 

Wel besluit ik om te vertrouwen op de arts zijn expertise. Hij staat goed aangeschreven maar hij mag van mij echt wat minder "voorzichtig" zijn. Mijn onderbuikgevoel zegt me dat het niet helemaal ok is en ik wil liever duidelijkheid dan geruststelling.

Misschien is dit ook gewoonweg de manier van communiceren van de arts. Maar dan vind ik het geen prettige manier. Hoe aardig en kundig de arts ook is!

Een paar uur later mag ik mij melden bij de plastisch chirurg.

Een aardige man, die begint met de vraag dat het vast een behoorlijke schok was. Het is toch rotnieuws om te krijgen.

Ik antwoord dat het inderdaad even schrikken was maar dat ze er vroeg bij zijn en dat het dankzij de operatie gelukkig wel weer goed komt. 

Tot mijn grote verbazing zegt deze arts dat we niet te vroeg moeten juichen. "Eerst maar even afwachten wat het weefsel laat zien als het onderzocht wordt. Ook wat er misschien blijft zitten en wat de schildwachterklier laat zien".

Ik merk dat ik het prettiger vind dat deze arts gewoon straight forward is en gek genoeg zorgt het het eerder voor een soort van opluchting, ipv dat ik er van schrik.

Een borstbesparende operatie is mogelijk en de arts geeft aan dat hij de andere borst zal reduceren.

Ik geef aan dat wat mij betreft de operatie zo snel mogelijk mag plaatsvinden. Ik wil van dat ding af en ik wil daarna "gewoon weer verder".

Tot mijn verrassing krijg ik een week later, op 15 augustus een telefoontje van de mammapoli. 6 september sta ik erop. Fijn, ook al weer lekker snel!

Ik besluit voor de optimistische benadering te gaan en aan iedereen die vraagt of ik er tegenop zie geef ik hetzelfde antwoord.

"Nee hoor! Win-win! Tumor eruit, borsten kleiner en gelift!"

En zo kom ik relatief rustig de 3 weken van wachten door.